Selam selam selam !! Hepinize iyi okumalar !!
Minho hala sorusuna cevap beklerken Jisung derin bir nefes verdi ve Minho'ya dönerek rahatsız sesi ilekonuştu. " O kişi benim amcamdı Minho. "
Minho duyduğu cevap ile bir süre baktığı noktadan bakışlarını ayırmadı ve daha sonra kaşlarını çatarak Jisung'a döndü.
" Amcan mı ?. "
Jisung kendisine sorulan soruya şirince kafasını sallayarak yanıt verdi.
" Jisung amcan neden sana zor kullanıyordu ?. "
Jisung duyduğu cümleler ile derin bir nefes aldı. İşte bu yüzden bu konuyu açmak istemiyordu. Her seferinde anlattıkları ile ona acıyarak bakan gözler görmekten sıkılmıştı. Bu yüzden kısık sesi ile konuşmaya başladı.
" Bu konu hakkında konuşmasak olur mu Minho ?. "
Minho aldığı cevap ve Jisung'un tavrı ile içinden kendine lanetler okumaya başlamıştı. Bundan rahatsız olduğunu en başından belli ediyordu zaten. ' Ben de sorgu masasında gibi bir tek ışık tutmadığım kaldı çocuğun yüzüne. ' diye içinden geçirmeye devam etti Minho.
Jisung oturduğu yerde biraz kıpırdandıktan sonra kapıyı açtı ve Minho'ya döndü. " Ben gitsem iyi olur artık. Beni kurtardığın için tekrar teşekkür ederim, iyi akşamlar Minho. "
Minho hızla Jisung'un kolunu tuttu.
" Jisung bu saatte tek başına nereye gidiyorsun ?. "
" Aslında evim buranın yakınlarında o yüzden sorun değil. "
" Dışarısı soğuk ve burada araba varken yürüyerek mi gideceksin ? Seni bırakabilirim. "
Jisung bir süre kararsızlık ile Minho'ya baktı. Açıkçası içinden yürümek hiç gelmiyordu ve Minho'nun gözlerindeki ısrarcı pırıltıları da görebiliyordu bu yüzden sessizce onaylayarak tekrar kalktığı yere oturdu ve evini tarif etmeye başladı.
----
Sessiz geçen bir yolculuk sonunda evin önüne gelmeleri ile Minho motoru kapatarak Jisung'a döndü.
" Jisung yakın olduğunu söylemiştin değil mi ?. "
" Aslında yakındı.. Tabii eğer ben yolu karıştırmış olmasaydım. "
Jisung suçlu gibi bakışlarını ayaklarına çevirmişti. Minho bu görüntü ile ufak biri kahkaha attı. " Ya yürüyerek gelseydin ve yolu karıştırsaydın ?. Bu soğukta en az bir saat boyunca eve ulaşamazdın Jisung. "
Aslında ikisi de havanın o kadar soğuk olmadığının farkındaydı bu sadece birlikte zaman geçirmek için uydurulmuş bir bahaneydi ama ikisi de bu konuda bir şey söylemiyordu.
Jisung bakışlarını Minho'ya çevirdi ve bir elini kapıyı açmak için kapının koluna attı. " Beni bıraktığın için teşekkürler. "
Minho duyduğu cümle için bıkkınlık ile konuştu. " Jisung teşekkür etmemeni söylemiştim. Bunu içimden geldiği ve seni yakın gördüğüm için yapıyorum. "
Jisung " Peki. " dedi ve kararsızlık ile Minho'ya baktı. " Eğer teşekkür etmememi istiyorsan o zaman senin için bir şey yapmam gerekiyor. Yukarı gelip bir kahve içmek ister misin ? Biliyorum saat geç oldu ama en azından bunu yapmama izin ver. "
Minho bir süre düşündü ve yarın önemli bir şey olmadığına karar vererek kafasını salladı. Hem kahve içmesi onun içinde daha iyiydi, aldığı alkolün uyuşukluk hissini götürebilirdi. Evet Minho kesinlikle sırf Jisung istediği için bunu onaylamıyordu, tek amacı alkolün etkisini yok etmekti !.
