Tomorrow | Minsung

2

Hepinize iyi akşamlar ve iyi okumalar !!

Minho dersleri bittikten hemen sonra kendini Jisung'u görmek için her zamanki gittiği kafeye giderken buldu. Diğerleri evlerine gitmişken o istemeden buraya yönelmişti ve hala rüyada gördüğü kişinin o olduğunu diğerlerine söylememişti. Şu an ki konuları Changbin'in sonunda Felix'in numarasını almış olmasıydı.

Eğer diğerlerine buraya geldiğini söylemiş olsaydı - özellikle Changbin'e- şu an burada sakince oturamazdı ve tekrar ve tekrar Jisung'a rezil olurdu. Onlara ve kız arkadaşına yalan söylemek istemezdi ama şartlar onu buna zorluyordu işte.

Onu tekrar görmek istiyordu ama kendi içinde bunu inkar etmeye devam ediyordu. Buna rağmen kendini burada bulmuştu işte ve derin bir nefes alarak kapıyı yavaşça açıp içeriye girdiğinde gözünü içeride gezdirdi ve içerisinin normalden daha sakin olduğunu gördü.

Bu Jisung'u görmek için - ki eğer buradaysa - harika bir şanstı. Kendi kendine bunu tekrar inkar etti.

' Jisung'u görmek için değil sadece kahve içmek için buraya geldin Minho.'

İçinden söylenerek yavaş adımlar ile ilerledikten sonra köşede olan bir masaya oturdu ve etrafına bakındı. İçinden umarım buradadır diye tekrarlarken personel kapısından çıkan çocuğu gördü ve bakışlarını anında başka bir yere çevirdi.

Onu gördüğü anda istemeden yüzünde bir gülümseme belirmişti. Jisung etrafına bakınırken yeni gelen müşteriyi görmesi ile oraya doğru ilerledi. Bu dün akşam ki çocuk diye düşündü.

Açıkçası yakışıklı bir çocuktu bunu inkar etmiyordu ve dün akşam onun kucağına düşmüş olduğu için kendisini utangaç hissediyordu. O sahne tekrar aklında canlanınca yanaklarının kızarmasına engel olamadı. Masasına iyice yaklaştığında ona samimice gülümseyen çocuğa karşılık verdi.

" Hoş geldiniz efendim. Ne istersiniz ? " Jisung resmi bir şekilde konuşunca Minho kendisini farklı ve rahatsız hissetti.

Çünkü rüyasında onunla yaşadığı anlar gözlerinin önüne gelince içini ısıtan bu çocuğun şu an onunla resmi bir şekilde konuşuyor olması ve konuşacak olması tuhaf hissettiriyordu. Bundan nefret etti. Ona soru soran çocuğa cevap vermediği aklına gelince, kendine gelmek için kafasını iki yana salladı ve yüzündeki gülümsemeyi bozmadan istediği içeceğin adını söyledi ve onun gidişini izledi.

Geri geldiğinde onunla konuşmak istiyordu. Kesinlikle bunu istiyordu. Ama nasıl olacağı hakkında, bunu nasıl başaracağı hakkında en ufak bir fikri bile yoktu.

----

Jisung, Felix sayesinde siparişi hızlı bir şekilde hazırlamış ve elinde ki tepsiye koyarak Minho'ya götürmüştü.

" Afiyet olsun efendim. " dedi ve yanından ayrılırken kolunda hissettiği el ile olduğu yerde durarak tekrar Minho'ya döndü ve ona sorgular bakışlar atmaya başladı.

Tanımadığı insanlar ile olan temaslardan kesinlikle hoşlanmazdı.

" Şey.. Seninle konuşabilir miyiz ? Eğer senin için de sorun değilse. "

Jisung böyle bir soru beklemediği için bir süre cevap veremedi ve kararsız bir şekilde Minho'ya baktı. Neden onunla konuşmak istemişti ki ? Bunu bir kenara atarak sorulan teklifi düşündü. Şu an çalıştığı için ve burada çalışmaya gerçekten ihtiyacı olduğu için iş saatinde burada oturması kesinlikle hiçbir anlamda iyi olmazdı.

" Şu an mı ? "

Minho gülümseyerek kafasını olumlu anlamda salladı. Jisung hala kararsız bir şekilde ona bakıyordu.

" Üzgünüm ama hayır demek zorundayım. "

Minho yüzündeki gülümsemeyi korumak için kendini zorladı ve başını salladı. " Peki seni anlıyorum. "

Jisung neden yaptığını bilmeden kendisini tamamen Minho'ya çevirdi ve gülümseyerek aklına gelen fikri söyledi. Sanırım bu tatlı çocuğun üzülmesini istememişti.

" Yaklaşık bir saat sonra mesaim bitecek, peki o zamana ne dersin ? "

Minho'nun duyduğu soru ile yüzündeki sahte gülümsemenin yerini gerçek bir gülümseme almıştı ve gözlerini Jisung'dan almadan kafasını salladı.

Jisung gördüğü gülümseme ile içinde oluşan heyecana anlam veremedi. Ama yine de onun gülümsemesini gördüğü için memnundu bu yüzden onun gülümsemesine karşılık verdi ve hissettiği heyecan ile masadan ayrıldı.

Umarım güzel bir bölüm olmuştur. Sizleri seviyorum 💕