Ξύπνησα από τις ακτίνες του ήλιου που μόλις έκαναν την εμφάνιση τους . Είναι Κυριακή οπότε δεν έχω κάτι σημαντικό να κάνω γι'αυτό θα αφιερώσω την μέρα στον εαυτό μου. Έφτιαξα το κρεβάτι μου γιατί είχε γίνει χάλια από την προηγούμενη νύχτα και άνοιξα τα παράθυρα για να αεριστεί ο χώρος. Βγήκα από το δωμάτιο χορεύοντας με ένα τραγούδι που μου είχε κολλήσει εδώ και μέρες και πήγα στο μπάνιο. Έκανα τα απαραίτητα και πήγα να ξυπνήσω την μικρή.
Εγώ: Άντε ρε Ξένια ξύπνα ,της είπα τραβώντας της απότομα το πάπλωμα.
Ξένια:Μμμμμμ.
Εγώ : Τι μμ παιδί μου αγελάδα είσαι;. Σήκω ,θα φτιάξω πρωινό.
Ξένια: Τι θα κάνεις αυτές τις τέλειες βάφλες με nutella ; είπε και πετάχτηκε από το κρεβάτι.
Εγώ: Ναι ναι αυτό θα κάνω ,άντε ετοιμάσου.
Κατέβηκα στη κουζίνα και είδα ένα σημείωμα στον πάγκο.
"Καλημέρα αγάπες μου. Σήμερα θα λείπω εκτός πόλης, μαγειρέψτε όχι σαβουρές, με αγάπη μαμά"
Άνοιξα το ψυγείο για να πάρω τα υλικά για τις βάφλες και έβαλα μουσική στο ηχείο γιατί δεν κάνω ΤΙΠΟΤΑ χωρίς μουσική. Ετοίμασα τις βάφλες και τις σέρβιρα στο τραπέζι. Μετά από λίγα λεπτά ήρθε η Ξένια και έκατσε στην καρέκλα δίπλα μου.
Ξένια:Που είναι η μαμά;
Εγώ:Είναι έκτος πόλης και είπε να φάμε υγιεινά οπότε πάω να κοιτάξω στο ψυγείο για μπρόκολο.
Κοιταχτήκαμε και σκάσαμε στα γέλια.
Εγώ:Θες πίτσα ή σουβλάκι?
Ξένια:Πάρε ότι θες εξάλλου εγώ θα βγω δεν θα φάω εδώ.
Εγώ:Και που θα πας μικρή;
Ξένια:Στο σπίτι της Κωνσταντίνας θα κάνουμε sleepover και μου πρότεινε να φάμε εκεί μεσημεριανό.
Εγώ:Α οκευ άρα πίτσα.Πάω πάνω να ετοιμαστώ.
Ξένια: Γιατί που θα πας ; Βρήκες γκόμενο και μας το κρύβεις;
Εγώ:Όχι θα πάω για χορό με την Έλενα .
Ανέβηκα στο δωμάτιο και έκλεισα την πόρτα λίγο πιο δυνατά από όσο περίμενα γιατί είχα επηρεαστεί πολύ από τα λόγια της Ξένιας. Η Έλενα είναι ο μόνος άνθρωπος που εμπιστεύομαι και μοιράζομαι τα πάντα. Είναι σαν αδερφή για εμένα γιατί είμαστε συνέχεια μαζί. Με το αποκορύφωμα της παρέας μας τον χορό. Χορεύουμε Latin,και σύγχρονο μαζί αφού σταματήσαμε τα μαθήματα μετά από πέντε χρόνια λόγω του θανάτου του πατέρα μου. Η μητέρα μου θεώρησε πως δεν έπρεπε να με υποβάλει στα περίεργα βλέμματα και τα πηγαδάκια που θα σχολιάζουν"το ορφανό", "η μάνα της μάλλον πηδιέται με πολλούς για να έρχεται αυτή εδώ" και τα σχετικά. Ο πατέρας μου είναι μεγάλο κεφάλαιο.
Άνοιξα την ντουλάπα μου και μέσα σε δέκα λεπτά είχα βρει τι θα φορούσα.
Κατέβηκα κάτω ,έβαλα παπούτσια ,πήρα κινητό, κλειδιά, ακουστικά και έφυγα. Το σπίτι της Έλενας είναι 15 λεπτά δρόμος για αυτό έβαλα μουσική στα ακουστικά και περπατούσα με άνεση σιγοτραγουδώντας. Ξαφνικά συγκρούομαι με κάτι, μάλλον με κάποιον και πέφτω κάτω. Σηκώνομαι με τα νεύρα να έχουν χτυπήσει κόκκινο και περιμένω μια συγνώμη. Τα μάτια μου συναντούν τα δικά του. Είναι βαθύ καστανό. Τόσο όμορφα , χάνεσαι μέσα τους. Αλλά ας επανέλθουμε στην πραγματικότητα. Δεν σπάμε την οπτική επαφή και κανένας δεν λέει ούτε λέξη. Αποφασίζω να σπάσω την σιωπή γιατί βιάζομαι.
Εγώ: Και τώρα τι; Περιμένεις να σου ζητήσω συγγνώμη και να σε κεράσω καφέ,του είπα με την ειρωνία να στάζει από τα χείλη μου.
Αυτός: Και περιμένεις να σου ζητήσω εγώ συγνώμη που έπεσες πάνω μου επειδή είσαι αναίσθητη; Κοπελιά δεν είσαι καλά.
Εγώ:Α για να σου πω, λίγα τα λόγια σου ,δεν με ξέρεις και από χτες!
Αυτός:Σε ξέρω από σήμερα και το μετανιώνω είπε με ένα σαρκαστικό χαμόγελο στο πρόσωπο του.
Άμα του δώσω μια μπουνιά στη μούρη του θα δούμε πότε θα ξαναγελάσει ο μαλάκας.
Εγώ:Καλά δεν ασχολούμαι με ηλίθιους, είπα και έφυγα λικνίζοντας τους γοφούς μου.
Τον άκουσα να χασκογελάει αλλά δεν έδωσα σημασία. Χωρίς να το καταλάβω είχα φτάσει έξω από το σπίτι της Έλενας. Χτύπησα το κουδούνι και μου άνοιξε κατευθείαν. Τι στο καλό πίσω από την πόρτα περίμενε; Μάλλον ναι.
Έλενα :Γεια σου αρκουδάκι,είπε και με αγκάλιασε σε σημείο που δεν μπορούσα να αναπνεύσω.
Εγώ:Γεια και σε σένα μωράκι της είπα, και την αγκάλιασα σφιχτά. Άντε πάμε μέσα γιατί έχουμε καιρό να κάνουμε προπόνηση.
Έλενα: Σύγχρονο ή Latin; με ρώτησε η Έλενα καθώς έφερνε το ηχείο.
Εγώ:Νομίζω για σήμερα θέλω σύγχρονο.
Αρχίσαμε να χορεύουμε με τόσο πάθος γιατί λατρεύουμε τον χορό. Μετά από 2 ώρες έφυγα γιατί ήθελα να κάνω ένα μπάνιο και να δω Netflix φυσικά!
Ήμουν σχεδόν στην εξώπορτα όταν κατάλαβα ότι ένα αυτοκίνητο βρισκόταν δίπλα μου και ο οδηγός με κοιτούσε. Τότε τον παρατήρησα καλύτερα. Ήταν καστανός με έντονες γωνίες. Είχε ένα piercing στο αριστερό αυτί και φορούσε ένα δερμάτινο τζακετ. Μια ασημένια αλυσίδα στόλιζε τον λαιμό του και τον έκανε ακόμα πιο sexy!Τι τον έκανε! Όχι sexy,μαλάκα τον έκανε.
Αυτός:Θα με τσεκάρεις πολύ ώρα κοπελιά.
Εγώ:Κοιτούσα πόσο ηλίθιος είσαι, και εσύ με κοιτούσες πρώτος. Τέλος πάντων. Τι θες και με ακολουθείς;
Αυτός:Δεν σε ακολουθώ. Πήγαινα προς το λύκειο λίγο πιο κάτω για να εγγραφώ, περνούσα από εδώ και είπα να τσεκάρω την γειτονιά.
Εγώ:Κι εγώ τι είμαι πάρκο για να με κοιτάς;
Αυτός:Όχι αλλά έχεις ωραία μπαλκόνια!
Εγώ: Καλά μαλάκας είσαι;
Αυτός:Ο-
Εγώ:Ήταν ρητορική ερώτηση κάγκουρα.Άντε γεια! είπα και κατευθύνθηκα προς το σπίτι.
Αυτός έφυγε μετά από λίγα λεπτά με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.
Τι μαλακές κυκλοφορούν θεέ μου.
Έβαλα μουσική και μπήκα για ένα χαλαρωτικό ντουζ. Για κάποιο περίεργο λόγο τα λόγια του ηχούσαν στο μυαλό μου"είσαι αναίσθητη". Γιατί επηρεάζομαι τόσο από τα λόγια ενός ξένου; Όχιιιιιι! φώναξα δυνατά. Θα είναι στο λύκειο που πάω. Μακάρι να είμαστε στο ίδιο τμήμα γιατί θα πεθάνει στο πρώτο 10λεπτο. Με αυτές τις σκέψεις τυλίχτηκα με την πετσέτα και πήγα στο δωμάτιο μου για να βρω τι θα φορέσω. Αφού είμαι μόνη στο σπίτι κάτι άνετο σκέφτηκα και άνοιξα το συρτάρι της ντουλάπας μου.
Είδα 1,2,3 καλά 15 επεισόδια Lucifer και πήγα για ύπνο σκεφτόμενη τον Tom Ellis γυμνό. Από τη μέση και πάνω κορίτσια ηρεμήσετε!Ας ελπίσουμε η αυριανή μέρα να είναι καλύτερη γιατί την επόμενη εβδομάδα αρχίζει το μαρτύριο-σχολείο .Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο ! Σχολιάστε γιατί με ενδιαφέρει πολύ να ακούσω τις ιδέες και την εικόνα που έχετε σχηματίσει για τους χαρακτήρες.Θα τα πούμε στο επόμενο κεφάλαιο! Love you all!💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐓𝐡𝐞 𝐭𝐫𝐮𝐭𝐡 𝐧𝐞𝐯𝐞𝐫 𝐬𝐭𝐚𝐲𝐬 𝐡𝐢𝐝𝐝𝐞𝐧
Genç KurguΗ Άννα είναι μια 16χρονη κοπέλα που ζει με την μητέρα και την μικρότερη αδερφή της στην Αθήνα. Το πάθος της,ο χορός. Είναι ο τρόπος διαφυγής της από την σκληρή καθημερινότητα που ζει. Έχει χάσει τον πατέρα της εδώ και 5 χρόνια και ήταν αναγκασμένη...