PRZEŚWIETLENI

ROZDZIAŁ 16

Anexa

Muszę być silna. Żaden pieprzony dziennikarz chcący zarobić na naszym nieszczęściu nie rozpieprzy mi życia. Już wystarczająco zapłaciłam za grzechy rodziców. Już nigdy więcej. Wiem, że ojciec wyszedł z więzienia. Ja nie chcę mieć z nim nic wspólnego. Jest pierdolonym zboczeńcem, nienawidzę takich.

I właśnie jestem na sesji z dwoma innymi fotografami- facetami. Robimy zlecenie dla producenta bielizny erotycznej. Fotki będą na kampanię reklamową, jak i na pudełka i opakowania ich produktów. Dookoła mnie jest z pięć pięknych i cholernie seksownych kobiet z dużymi piersiami. Są kształtne i cudowne. Mają na sobie bardzo skąpe wdzianka, sukieneczki, koszulki nocne i zmysłową bieliznę erotyczną.

Miejsce jest profesjonalne. Mają cykloramę, odpowiednie oświetlenia i tło. Ciężko o takie udogodnienia. Pracujemy już ze cztery godziny i wszystko idzie gładko. Aż jeden z fotografów zaczął ręcznie ustawiać modelkę, dotykając ją niestosownie. A to poprawił jej materiał stanika na piersiach, a to majtki lub stringi na tyłku lub przy kroku. Po spojrzeniu modelki i zaciskaniu przez nią zębów, kiedy tylko ją dotykał, nie wytrzymałam.

-Nie dotykaj jej. – wysyczałam przez zęby.

Nie usłyszał lub mnie zignorował.

-Kurwa, nie dotykaj jej! – wrzasnęłam.

I oczywiście skupiłam na sobie uwagę wszystkich obecnych na planie zdjęciowym.

Ten fiut się odwrócił i spojrzał zaskoczony.

-Do mnie mówisz? –zmarszczył brwi.

-A widzisz tu innego chuja napastującego modelkę?

Jestem bojowo nastawiona.

-Wykonuj swoją pracę i daj pracować innym. – machnął dłonią na mnie.

-Twoja praca polega na robieniu zdjęć, a nie na obmacywaniu modelek chuju. – słowa sączę niczym jad.

Wkurwił się i podszedł do mnie blisko, za blisko.

-Będziesz mnie pouczać jak mam wykonywać swoją pracę? A kim ty niby jesteś co? – pochylił się nade mną.

Gromię go wzrokiem.

-Ja? Jestem profesjonalistką i nie pozwolę byś sobie podtykał piękne kobiety, a wieczorem sobie zwalił na ich wspomnienie. A może będziesz chciał zaciągnąć którąś z nich w ustronne miejsce i okłamywać obietnicą kariery w zamian za danie dupy? Ty obślizgły pierdolony złamasie.

Facet zrobił się czerwony, a oczy mu zapłonęły.

-Jesteś nikim. Nikim. Jedno moje słowo, a będziesz skończona jako fotograf.

-Powodzenia złamasie. A jeśli raz jeszcze dotkniesz którejś modelki, to złamię ci tę rękę.

-Ty? – wyśmiał mnie.

Może i jestem niewysoka i niezbyt wysportowana. Ale będąc w Japonii miałam koleżankę ze szkoły fotografii i grafiki komputerowej, Sayę. Saya była mistrzynią sztuk walk. Razem z bratem Satoshim od dzieciństwa byli uczeni walki. A że miałam krótkotrwały epizod z Satoshim w różnych pozycjach, to trochę się nauczyłam, głównie samoobrony. Potrafię obezwładnić przeciwnika.

-Ja. – powiedziałam z całą pewnością siebie.

-Daria? – zwrócił się do modelki. – Nie podoba ci się praca ze mną?

Dziewczyna była zawstydzona. Opuściła wzrok.

-Widzisz. Ona pracuje ciałem i wie, co to oznacza. – kontynuował dupek.