13.Bölüm"Yalan"

21 14 1
                                    

"Hiç bir zaman doğruları öğrenemeyiz"

Yalan...yalan...sır...Yalan kelimesini uzun uzun düşününce tek bir kelime çıkıyor karşıma sır birilerinden bir şeyler saklamakta bir yalandır yalancılar sevilmez derler ama oda bir yalan çünkü o kadar iyi yalan söylüyorlar ki yalancılar sevdiğimiz insanlardır hatta en çok değer verdiğimiz insanlardır annem bana yalan söylüyor daha doğrusu bir şeyler saklıyor ve ona da Engin Balakar yardım ediyor oda biliyor benden saklananı araların da bir şey var ama ne var ? Babamı acaba diye düşünmeden edemiyorum nasıl bir şey var aralarında iki ihtimal var ya babam ya da babamı tanıyan biri yemeğe çağırmasında ki amaçta bu zaten belki de bir davet çünkü asistanıyla göndermişti haberi kim bu adam ?... Benden ne istiyor ?... Ne biliyor ?

"Gerçek hanım bir şey demeyecek misiniz ?" Muhasebe müdürünün sesiyle kendime geldim yanıma çağırtmıştım ama düşünceler dalınca unutmuşum.

"Hıh... Evet sizi çağırdım çünkü hesaplarda bir açık var siz benim şirketimden para mı çalıyorsunuz ?" Dedim bu konu daha önemliydi.

"Bir anlaşma yapalım siz kimseye bir şey söylemeyin ben sessizce şirketen ayrılayım ben de İtalyaya elbise taşıyoruz yalanı altında uyuşturucu kaçırdığınızı söylemeyeyim." Dedi sırıttım.

"Ne yaparsanız yapın kovuldunuz ve ayrıca size davada açılacak bana kafam tutamasınız." Korkumuşa benziyordu gömleğinin yakasını çekiştirdi.

"Beni öldürmeyeceksiniz dimi ?" Güldüm.

"Bu bir mafya hikayesi değil ben de katil değilim kimse öldürmem ben şimdi gidin ve geri gelmeyin." Dedim evet üvey babamı öldürdüm ama başkalarını asla öldürmem ben babamı da öldürmek istemezdim ama her şey anlık gelişti Ekrem bey odadan çıktı.

"Bu mu yani ?" Dedi Oğuz ellerini açıp başımla onayladım sandalyeme yaslandım.

"Umurum da değil ne yaparsa yapsın." Sıkıntıyla nefes verdim bu yemek işi beni çok şüphelendirmişti.

"İngiltereye gitme planına ne oldu ? Arası mı bırakamıyorsun ?"

"Hayır. Onu değil burada ki doğruları bırakamıyorum." Dedim ofladı bıkmışa benziyordu.

"Şöyle her şeyi bilen biri çıksa da biz de zahmet etmeden öğrensek." Dedim bu bende çok istiyorum bazı şeyleri zahmet etmeden öğrenmek istiyorum.

"Bu Engin beyin yemeği o." Dedim biraz düşünür gibi yaptı yerde olan bakışlarını bana çevirdi.

"Kesin bir şey var ama ne ?" Sinirden elimdeki kalemi kırabilirdim acaba anneme sorsam anlatır mı acaba ?

"Hayır sizi çağırdı diyelim beni neden çağırdı." Omuz silktim bu da ayrı konuda Oğuz gülümsedi.

"Acaba bizi sevgili sanıyor olabilir mi senin sevgilin isem her şeyi biliyorum demektir." Dedim ufak bir kahkaha attım.

"Sevgilim değilsin ama her şeyi biliyorsun" Dedim başıyla onayladı oda güldüm o benim sevgilim değildi sonuçta amam biliyordu her şeyi yani arkadaşım sonuçta bana çok yardım etti, çok nazik biri, yakışıklı hatta baya yakışıklı öküsürdüm kendime gelmeliyim ne saçmalıyorum ben o bir arkadaş hatta dost ona karşı öyle şeyler beslememeliyim hoşlantı ya da aşk bunlara zamanım yoktu hayatım da olmaması gereken şeyler terlediğimi hissetim aklımdan böyle şeyler geçirmemeliyim.

"Hem ben sarışınlardan hoşlanırım sen kumralsın" Dedi Sarışın mı ? Omuz silktim.

"Olabilir biz arkadaşız sırdaşız." Dedim başıyla onayladı birbirimize bakmıyordu bir kaç dakika o yere ben tavana baktım.

katiler ve cesetlerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin