35.Bölüm"Bazen affetmek gerek"

2 1 0
                                    

Dün akşam ki konuşma aklıma takılmıştı Oğuz'dan bunları duymak beni üzmüştü ama artık alışmam gerekti herkes bana aynısını söyleyecekti Şahinin kanını taşına ve Hakanın büyütüğü bir kız asla iyi olamaz diyecekler ama ben bunları takmayacağım beni nasıl görüyorlar öyle görecekler bu akşam ki parti ise benim için önemliydi bütün işlerimi bu partide halledeceğim.
Gediz çalışma odama girdi öneme dosya koydu dalgınlıkla kendini sandalyeye attı.

"Ne oldu  ?" Sıkıntıyla nefes verdi.

"Kayanoğuları çekildi ve hafta teslimat yapmamız gerekiyor." Güldüm.

"Bunu mu sıkıntı bir telefonla çözülür." Telefonumu çıkardım Carla'yı aradım  ikinci çalışta açtı.

"Alo Carla."

"Derçek nasılsin ?" Türkçesi baya gelişmişti.

"İyim teşekkür ederim sen nasılsın  ?" Küçük bir kahkaha attı.

"Samihle evlindim seni du cagaracaktim ama cengizin varmış ven eyip  olmasın diye cagarmadim" hatalarını düzeltmek zorunda kaldım.

"Cengiz değil cenazem evet babam öldü daha sonra bir kaç aksilik  seni arayamadım aslında senden bir şey isteyecektim." Güldü.

"Okey söyle."

"Benim bazı malların var yani iş için bunların sınırdan geçmesi için babandan yardım istesen artık malların arama yapılmadan geçse." Carla bu işleri çok iyi bildiğinden hemen anlamıştı.

"Aaa anladim tabii söylerim." Dedi kocaman gülümsedim.

"Thenk you soo much." Carla güldü.

"Sorun degil siu"

"Siu" Telefonu kapatım.

"Bak çözüldü sen sıkıntı  etme." Gediz koltukta dikildi.

"İyi hoşta Oğuzu ne yapacağız bugün onu bir kafede gördüm başımla selam verdim yüzüme bile bakmadı yanına gideyim dedim ben giderken Semih geldi yanına adam semihle işbirliği yapıyor." Derin nefes verdim koltugumu cama döndürdüm ve yaslandım.

Bunun olacağını biliyordu
gerçeklerden korkacağı için ona hiçbir şey söylemedim ama o yalanlara inandı gercek acıtır yalan daha da kötü.

Artık hiçbir şey yapamazdım oturup düşünmek dışında belkide hiç düşünmem gerekiyor onu ben suçladı bazen biri kaderinde değildir ve senin de zorlamaman gerekiyordur.

"Gediz sen bir şey istemem gerekiyor."  Gediz bana döndü ina baktım koltuğumu masama çevirdim boş kağıda aklımdakileri  doldurdum  onu kaladım çekemeyen bir zarf çıkardım yeni bir kağıda yazdım onuda zarfa koydum iki zarfida gedize uzattım.

"Bunları öyle bir zaman aç ki doğru zaman olsun." Gediz başını olumlu anlamda salladı zarfları cebine koydu.

"Bunlar ne ki ?" Omuz solktim sandalyemi cama çevirdim.

"Öğreneceksin  hemde çok yakında." Gediz kaşlarını çattı.

"Ne demek bu Gerçek bunun bir anlamı olmalı." Gözlerimi ormanlardan ayırmadan konuştum.

"Bazen savaştan çekilmek gerekir  bende geri çekiliyorum." Gediz şaşkınlıkla bana bakıyordu ne demek istediğimi anlamıştı.

"İyide neden çekiliyorsun ?" Gözlerim dolmuştu yer bakıp gözlerimi sildim.

"Çünkü karşı tarafta Oğuz var hayaletim var ruhum orada ona bir şey yapmam." Gediz elini masaya koydu.

"İyide o sana bir şey yapacak o yapmasa Semih yapar Şahin yapar !"

katiler ve cesetlerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin