Christina’s Point of View
Naglalakad ako sa may corridor.
Hay! Hirap naman ng ganito. Hirap magpakasaya kung lahat ng tao ay masama ang tingin sa’yo. Literally na masama ang tingin!!!!
Kinakabahan nanaman ako. What now?
Buong semester na lang ba akong gaganituhin? Or worst buong college life ko ba ganito ang sitwasyon ko????
God, send me an angel.
“HahAhahah!!!”
Napalingon ako sa mga nasa hulihan ko. Nagulat sila kaya bigla silang napapigil sa pagtawa.
Mga barakong ‘to. Kalalaking tao makatawa kanina wagas.
Ano nanaman ang nakakatawa? Ako nanaman?? T_T
Wag mo na lang sila pansinin Tin. Lakad ka na lang ng mabilis para mawala na sila sa piningin mo. Bira!!
Binilisan ko talaga ang lakad ko pero biglang may humawak sa likuran ko at may kinuha na kung ano.
Napatigil ako. Palpitating at kinakabahan.
Pumunta sa harapan ko ang isang lalaki, base sa I.D. nya, architecture stude sya.
O__o Shemay!! Ang pogi!
Wait, ito yung ., sino nga ba ‘to? Natatandaan ko siya?
?
?
?
?
>___< Naku, kaibigan ata ito ni Luis. Tama, sya yung kumuha ng tray ni Luis sa akin ng ginawa akong waitress ng Pachecong yun!!!!!
What now??? Baka kung anong inutos ni Pacheco dito para dagdagan pa ang pasakit ko.
“Miss, hindi ka dapat pumapayag na lagyan ka sa likod ng mga ganitong notes.” Wika nito sabay abot sa akin ng isang bond paper with a piece of tape on it.
Anak ng tinapa!!!!
I’M A FLIRT. WATCH OUT!
Tae! So kaya pala tawa ng tawa bawat taong nakikita ko kanina. At kaya ganun din ang reaction ng mga nasa hulihan ko.
Darn it!! Nakakahiya. (-///-)
Flirt? Flirt ako? T___T ang sasama nila.
Nanginginig ang kamay ko habang hawak ang papel na iyon. Napayuko ako. I want to hide my face right away. Shameful. Embarassing. Destructive feeling.
“Akina nga yan!” Sigaw sa akin ng lalaki at inagaw sa akin ang papel na iyon at saka pinagpupunit.
“Yan wala na, Wag ka na umiyak. Baka isipin ng mga tao dito pinaiyak kita.”
He tap my left shoulder.
“Tigil na, miss.”
Napaka-caring ng boses niya. Ayan, gusto ko tuloy siya makita ng daretsuhan.
I looked at him. “Salamat..Hindi ako umiiyak-, nakakahiya lang a-at nakakapagod na.” Huminga ako ng malalim at pinilit ngumiti. Kung di lang ako matibay na tao, malamang kanina pa ako umiyak na parang bata sa harap niya.
“Ah okay,. Kung anumang problema yan, malalampasan mo rin yan miss.” Ngiti niya sa akin bago ako iniwan mag-isa.
Pero bago siya tuluyang makalayo, I said at a louder tone. “Salamat kuya. Salamat talaga...”
He just wave his hand at hindi man lang humarap sa akin. Pero ayos lang, napagaan nya ang loob ko.
God, uhmmm...Is that the angel I’m asking for?
BINABASA MO ANG
Dreaming of You is Not A Dream.
Любовные романыLahat tayo, may CRUSH na artista, may idol, IDOL-CRUSH in short. At minsan, napakataas ng pangarap na ito, ang pangarap na kahit sa panaginip na lang ...ay pinapanalangin mong maging kayo. But wait! PA'NO KUNG MAKITA MO SIYA ISANG ARAW SA SCHOOL NY...
