Dreaming of You is Not A Dream.

Chapter Thirty-two

Tin’s POV

Pag-gising ng diwa ko,.. nakasara pa rin ang mga mata.

May mabigat na bagay na nakayakap sa waist ko.

Tapos, habang nakapikit, ramdam ko ang pagdampi ng hininga sa leeg ko. I can hear rhythm of breathing.

Ang bango.

Umayos ako ng higa at niyakap ang bagay na nakayakap din sa akin.

Pagganito naman, ay SWEET! Ang sarap matulog...

Ayoko ng bumangon.

Sa pagyakap kong iyon, humigpit din ang pag-yakap sa akin ng bagay na iyon. Isinubsob ko na lang ang ulo ko sa bagay na iyon..

Ang sarap talaga matulog. 

Makakabalik na sana ako muli sa dreamland nang maramdaman kong may dumampi sa aking pisngi. 

Hinalikan ako sa pisngi..?

Bago hinawi ang buhok ko at niyakap ako muli.

Hay!!! Parang kinikiliti ang puso ko ng sobra.

Napangiti ako bago ako makabalik muli sa mahimbing na tulog.

.

.

.

.

_____      

Eto na talaga. Nagising na ako ng tuluyan matapos ang mahabang tulog. Ang sarap ng tulog ko as in. Tiningnan ko kung may katabi nga ako,. Malay nyo yung kanina hindi pala panaginip at totoong nangyari.

Kaso, wala naman ata, dre. So bumangon na ako..

Habang sinusuklay ko ang buhok ko bigla kong naalala si Luis.

“Si Luis nga pala.” Tumakbo agad ako sa sala at nakita ko si Luis na natutulog sa sofa. Nakita ko rin na nakahanda na ang umagahan sa lamesa. Mainit pa at umuusok ang gatas at kape. Kaluluto lang nun panigurado.

I glanced back at Luis. Sabi ko, iiwasan ko na ang lalaking ito bago pa, ma- ano.. yun na yun! XD Kaso, eto pinatulog ko pa sa bahay ko. (×___× ) 

Natakot ako mag-isa sa bahay eh. Saka, I don’t know, feeling ko safe ako pag andyan siya.

Umupo ako sa gilid ng sofa. Habang tumatagal, hindi na nagiging masungit ang tingin ko kay Luis. Yumuko ako, mag-tethank you sana pero bigla niya akong niyakap at humilig sa kanan.

Shemay!!! Akala nya nasa kama kami, potek!! Ayan nalaglag kami sa sahig.!!!

Good thing , may nahulog palang throw pillow sa sahig kaya dun nalaglag ang ulo ko at hindi sa sahig mismo.

Adik na Luis yun!! Bwisit talaga ever!!!!!

..

.

.

Kabado ako dun ah. Napapikit ako sa kaba. Duguan ako kung nagkataon. ..

Tsk. Pagmulat ko, nakatitig sa akin si Luis.

Eye Contact. High voltage ang bumabalot sa katawan ko ngayon. Bumilis ang heart beat ko. Hindi ko na makontrol. Nagwawala ang bagay sa loob ng dibdib ko. 

Luis... nakakaakit ang mata niya. I can feel his breath. I can smell his fragrance.

God, ano ‘tong pakiramdam na ito?

.

.

>__<

Oh my Gosh!

Bigla kong narealize na ang pangit na posisyon namin ni Luis.!!

Anak ng !!!! Nasa ibabaw ko siya. Walanghiya!!!!

“Aahhhhh ano ba!! Umalis ka nga dyan!! Manyak!!” Tulak ko sa kanya. Pero mabigat sya kaya hind ko kaya.

Pero luckily, natauhan na rin siya at na-realize ang lahat. Inilayo niya ang sarili niya sa akin at tuluyang umalis sa ibabaw ko.

“Sorry.,Tin..” He said bago tuluyang umalis sa ibabaw ko. Inalalayan niya akong bumangon then he said “Sorry” again with his face blushing.

“Tara, kain na tayo..”

“Si s-sige” Nautal ako bigla.

“Anyway , Good Morning, baby.” He said smiling.

Ayan nanaman ang pamatay nyang ngiti. Jezrell na Jezrell.. Ayan, patuloy pa rin pag kabog ng dibdib ko.

“G-good morning din. Salamat sa breakfast.” Nakayuko kong sabi. Bigla kong napansin ang mga actions ko kagabi. Nadala ako masyado ng emosyon ko last week kaya nga iniwasan ko siya the whole week. Pero kapatid pala niya yun.

Ano bang nangyayari sa akin?

“Pasensya ka na ha, ginalaw ko ang grocery mo.”

“Ok lang,. Uhmm nakatulog ka ba ng maayos kagabi?”

“Oo naman, ang sarap mong bantayan kaya...”

“Ha?” Anong pinagsasasabi ng lalaking ito?

“Ikaw, nakatulog ka ba ng maayos?”

“Oo sobra parang hindi nga bumabagyo eh, ui!! ang sarap mo naman magluto.” Puri ko sa kinakain naming umagahan na niluto niya. Ang sarap, wala sa biro.

“Masarap talaga ako magluto lalo na kung....” He said. Suplado pa rin pero hindi ngayon ganun ka-intense. Hindi katulad noong dati.

“Kung??”

“Kung ako ang kakain.” He said at saka nilantakan ang kinakain niya.

“Ah,”

“Joke,.. kung ikaw ang kakain.” Hay, ang cool mag-joke. Kung ako daw ang kakain? Ang sweet. Jusko!!

Homaygad na talaga!!

Na-iinlove na ba ako sa lalaking ito?

H-hindi

No way.

No CHANCE

Cannot be.!!

Ayokong masaktan.

“Uhmm, Luis Thank you at sinamahan mo ako kagabi, sa totoo lang natatakot ako mag isa, hindi ko alam ang gagawin ko sa bagyong iyon,. Kaya thank you talaga.” Nahihiya kong pasalamat sa kanya.

“Ikaw pa. Baby kaya kita kabute.” Luis uttered those words like..pulling me towards him.

Closer and closer.

_____

#itoNa