İsmimi Gülce koymuşlar ama hiç gülemedim bu hayatta. Kadersizlik peşimi hiç bırakmadı. Daha doğarken yüzümün gülmeyeceği beliymiş benim. Ayağımda olan aksaklık herkesin tuhaf bakışlarına neden olurken adımın anlamı gibi nasıl olurdum ki? Nasıl güler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🔥🔥
🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃
GÜLCE
Nişanlanalı dört gün oluyordu. Koskoca dört gün. Aslında diğer günlerden bir farkı yoktu ama nedense bana farklı hissettiriyordu. Nişanlıydım artık. Sorumlulukları oluyordu insanın nişanlı olunca ne kadar istemese de. O istemediğim ve kendimi kalabalıktan ayırma çabam ne kadar istesem de bu dört günde mümkün olmadı. Kuzenlerim gelip gittiler, dedem ve babaannem burada kalmışlardı ve ev bu dört gün boyunca kalabalık olmuştu. Gelenin gidenin sayısını unutmuştuk. Sadece bizim taraf değil Asaf'ın tarafı da gelip gitmişti. Evde sadece biz bize kaldığımız şu günde yatağımda uzanıp yaşadıklarımı düşünüyordum. Çünkü düşünmeye ancak fırsat bulabilmiştim. Aysun giderken düğün tarihini önceden haber vermemi istemişti ama biz yeni nişanlanmıştık ve düğünü konuşmamız için acele etmemize gerek var mıydı? En azından ben düşünce olarak nişanlı olduğumun farkına tam anlamıyla varsaydım da evlilik konuları o zaman açılsaydı çok iyi olurdu.
Elimdeki tek taşıma bakıp tebessüm ettim. Kim ne derse desin Asaf hiçbir şey için beni üzmüyordu. Evliliğin ne zaman olacağı sorusu sorulsa da- ki bundan emindim bana sorulduğu kadar ona da sorulmuştur- bir kere bile bana konuyu açmadı. Bunu seviyordum işte. Beni düşünmesini seviyordum. Kapımın tıklatılması ile daldığım düşüncelerden çıktım. Birkaç saniye sonra kapım açılınca Gülseren annemin başını gördüm. Tebessüm edip odama giriş yaptı.
"Uyumuyorsun kızım iyi."
Yattığım yerden doğruldum.
"Ne oldu ki? Bir şey olmadı değil mi?"
"Yok yok bir şey olmadı. Cemile ile konuştum da ben şimdi. Bizi çağırıyor akşam yemeğine de sana sorayım dedim. Malum Ali Asaf dede gidecekmiş, hep beraber akşam yemeği yiyelim demişler."
