İsmimi Gülce koymuşlar ama hiç gülemedim bu hayatta. Kadersizlik peşimi hiç bırakmadı. Daha doğarken yüzümün gülmeyeceği beliymiş benim. Ayağımda olan aksaklık herkesin tuhaf bakışlarına neden olurken adımın anlamı gibi nasıl olurdum ki? Nasıl güler...
Biliyorum bölüm kısa ama ancak bu kadar yazmaya fırsatım oldu. Hafta içi bir bölüm daha gelmesi için elimden geleni yapacağımı bilin.🙏
Bölümde hem Asaf tarafındanyazılan kısım var hem de Gülcetarafındanyazılan kısım🥰
Keyifli okumlar..❤
"Bir bozuk saattir yüreğim, hep sende durur."
-Turgut Uyar
Yalın - Bir Bahar Akşamı🎶
🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
GÜLCE
Yukarıda olanlardan sonra hiç sakin olamamıştım. Merdivenlerden hızlı hızlı inerken sanki aşağıdaki herkesin yukarıda ne yaptığımızı anlayacaklarını düşünüyordum.
Sahi biz ne yapmıştık!
Resmen öpmüştü beni!
Merdivenin son basamağında durdum. Sağ elim dudağımın üstüne giderken dudaklarımın kıvrılmasına mani olamamıştım. Öpmüştü değil resmen öpüşmüştük. Çünkü çok net hatırlıyorum beni öpüşüne karşılık vermiştim. İlk öpücüğümün böyle olacağını hiç tahmin etmezdim ama çok güzeldi. Kızların sesini duymam ile elimi dudağımdan çekip kendime geldim. Mutfaktan tencere ellerinde çıkan kızlar bana bakıp tebessüm etti. Sonra Cansu'nun kaşları çatıldı ve bana daha dikkatli bakmaya başladı.
"Yenge, iyi misin sen?"
Değil miydim? Kötü mü duruyordum acaba? Cevap vermememle birlikte tekrar konuştu.
"Yüzün kızarmış sanki senin ya. Ateşin falan yok değil mi?"
Kızarırdı tabi yüzüm. Abisinin neler yaptığını bilse onun da yüzü kızarırdı. Elim gözümün önüne gelen saçıma gidip kulağımın arkasına attım onu.
"Yok, iyiyim ben merak etme. Ne var başka götürülecek."
"Bir şey kalmadı yengeciğim götürülecek. Sofraya geçeceğiz ama abim eksik."
Ceren'in gülen yüzü ile gözlerine baktım. Anlamış olabilir miydi ki? Bu Ceren'den her şeyi beklerdim ben arkadaş!
"Ehh geldi o da! Hadi gidelim salona artık."
Arkamda merdivenlerde hareketlilik hissetsem de dönüp bakmadım. Yüzüne nasıl bakacağımı da bilmiyordum ki? Kızlar abisine gülüp salonun kapısına doğru ilerlemeye başlayınca bende hızlıca onların peşinden adım attım. Attım ama bileğimi tutan el ile durmak zorunda kaldım.
