LİMON ÇİÇEĞİ'M (ASKIDA)

İlk aşk mı ?

Ah.Şu kız hâla bakıyor.Ve ben nasıl duracağımı,nereye bakacağımı şaşırdım hiç böyle olmamıştım açıkçası,bu kadar etkilenmemiştim kalbim çarpmamıştı.Kar zamanı bir kez dönüp baktı öylesine bakmıştır diye çok üstünde durmamıştım fakat ikinci kez dönüp baktığında kızarmamı engelleyemedim ve onun fark etmesi için neredeyse yalvardım.Kızarmak normalde zaten hoşuma gitmez ama o baktığında kızardığım için kendimden hem nefret ettim hem de kendimi tuhaf hissettim.Bugüne kadar bir çok kız bana baktı,benimle konuştu,hatta beni sevdiğini söyledi ama ben ne olumlu bir cevap verdim ne de kızardım.Rahat bir şekilde hayır deyip geçtim.Peki neden bana baktığında kızarıyorum?Evet ben bakmayınca bakmaktan sıkıldı.Çok güzel.Aferin Burak aferin. Kalkma biraz daha otur,hayır gidiyor! Gitme.Gitme.Gitme.Duvar tarafına mı?Koskoca bahçede gide gide oraya gittiler.Daha doğrusu arkadaşları tarafından sürüklendi.Kalktığına pişman olmuş gibi görünüyor.Cesaret , biraz cesaret Burak hadi yapabilirsin.

Kalktım,onlara doğru yürümeye başladım. 10 adım,fazla değil.Sonra onun sıcacık,kahverengi gözlerine yakından bakma şansını kazanacaktım. Benim için gözler geleceğin habercisiydi eğer o gözlerde kendini görebilirsen hayatın her hangi bir anında tekrar onu görebilirmişsin.Bir nevi kader,sevdiğin insanin gözlerinde gizliymiş. 5 adım. 4,3 ve kahretsin tam önündeydim ki sola saptım. Yanlış hareket! Onu öylece taştan bir heykel gibi bıraktım.Sinirlenmiş ve bozulmuştu. Hayal kırıklığı dalga dalga bana çarpıyordu ve irademi kullanmayı güçleştiriyordu. Ona doğru yürürken amacım neydi ne yapmaya çalışıyordum? Kaç sene de geçse bu sorunun cevapsız kalacağından emindim.

Bizim arkadaşların yanına oturdum. Pek fazla arkadaşım yoktu sadece 2 tane sosyal değilim kısacası. Onlara gösterdim tek aşkımı. Bunu söylediğime inanamiyorum.Off. Arkadaşı,onları işaret ederken beni görmüş olmalı ki arkadaşı ona bir şeyler söyledikten sonra bana bakıp tatlı tatlı gülümsedi. Benden taş çatlasa beş santim kısaydı. Sarı saçları pek uzun değildi kesmeseydi uzundu,ama kestirdi yine de güzel. Gözleri...Ah o gözlerini yakından görmek için nelerimi vermezdim! Arkadaşları bir keresinde kirpiklerinin çok güzel ve uzun olduğu hakkında konuşuyorlardı. Ve ben onu yakından görebilmr şansını bir kaç dakika önce kaçırmıştım.Kahretsin!

Öğle arası bitti.Merdivenlerdeyim.O da arkamdaydı,beni takip etmesi içten içe hoşuma gidiyordu.Ne yalan söyleyeyim arkamdan gelmediğinde böyle bir eksiklik varmış gibime geliyordu.Bu ritüel bayağı bir sürdü.

Bir gün ben sınıfın penceresinden dışarıyı izliyordum. 12.sınıflar en alt katta olduğundan bahçeyi rahatlıkla görebiliyordum. Bir de baktım o koşa koşa geliyor. Nasıl olduysa o gelmeden bir kaç saniye önce kalbim anormal bir şekilde hızlanmaya başladı.

Sonraki ders bedenimiz vardı.İçimden bir ses bizim sınıfın penceresine bakmamı söyledi.Baktım...O ,orada pencereye kafasını dayamış beni izliyor. Hey hey hey! Sakin ol kalbim!Bu kaburgalar bana lazım. Böyle hızlanacak ne var?

Eve gidince Ruh ikizleri hakkında araştırma yaptım ama bir sürü Ruh eşleri hakkında sonuç çıktı.Hıh.Buldum. Ruhh ikizleri ile Ruh eşleri birbirinden farklıymış. Herkesin birden çok Ruh eşi varken sadece bir tane Ruh ikizi varmış. Ruh eşleri insanın ruhunun bazı parçalarını barındırıyorlarmış içinde fakat ruh ikizleri ruhun diğer yarısıymış.Fiziksel olarak birbirlerine benzerken ruhsal olarak çok zıtlarmış. Bazı insanlar ruh eşleriyle nadir olarak karşılaşırlarmış. Karşılaşmalar farklı aşamalardan geçiyormuş.Aralarında hep bir kavga hali olduktan sonra kendilerini dengeleyip hayatlarını sürdürebiliyorlarmış. Onunla bir hayat nasıl olur? Acaba nasıl günaydın diyordur? Nasıl bakıyordur sevdiklerine kehribar gözleriyle? Hep öyle cıvıl cıvıl mıdır mesela,dikkatleri her yerde kolayca çeker mi üstüne okulda olduğu gibi? Öyleyse kıskanırım açıkçası,fazla bakmamalı çevremdekiler ona.Tabi kıskançlığımı aşırı derecede belli edip sıkmam onu.Çünkü kıskanç erkeklerden nefrrt ettiğini duymuştum. Onunla hayat çok güzel ve anlamlı,ağzından çıkan her söz saçma bile olsa şiir gibi.Klasik olacak ama o konuştuğunda ben sadece dinleyeyim o bile yeter. O bile hasretimi dindirmeye yardımcı oluyor.