Duvarların Sağlam, Yıkılmaz Sanıyorsun - NoMin

Yarına Kim Sağ, Kim Selamet Bu Gece Kalbim Sana Emanet

"Ben açarım, ben açarım!"

Zilin tiz sesinin evi doldurmasıyla birlikte Jisung heyecanla kapıya doğru koşar adam ilerlemişti. Jeno ve bende yığılıp kaldığımız koltuktan bir zahmet kalktık ve arkadaşlarımızı karşılamaya gittik. 

"Hoşgeldiniz!"

Sarılma faslını doya doya geçirdikten sonra en sonunda oturma odasına geçebilmiştik. Jisung heyecanla Chenle'yu tanışıp kaynaşmak için çekiştirmeye başladığında Chenle da Kunhang'a bakıyordu. 

"Gidebilirsin Chenle, izin almana gerek yok bunun için."

Chenle gülümseyerek abisine teşekkür ettikten sonra ikisi de Jenoların kaldığı odaya gitmişti.

"Ee ne yapıyoruz şimdi?"

Kunhang'ın sorusuyla hepimizin bakışları ona dönmüştü.

"Arkadaşlar neden bön bön bakıyorsunuz ne yapacağız diye sordum sadece." deyince hepimiz saçma sapan bir bakışma ardından kahkahalara boğulduk. Sanki oksijen kafa yapmış gibiydi, resmen içmeden sarhoş olmuştuk.

"Kimse bir şey demiyorsa klasiklerden ilerleyelim mi o zaman?" 

"Klasik ne?"

"Ay ne cahilsin Mark, şişe çevirmece falan oynayalım diyor işte Jeno!"

"Cahil deme sevgilime Renjun!"

"Aman yemedik sevgilini!"

"Senin yok diye kıskanma!"

"Nereden biliyorsun olmadığını bal gibi de var!"

Renjun'in son söylediklerinden sonra hepimiz şok içinde ona bakıyorduk. Kendisi de işte şimdi bittim bakışlarıyla bize bakıyordu. Ne yani Renjun'in bir sevgilisi mi vardı?! 

"Renjun senin sevgilin mi var güzel kardeşim?"

"Yok canım nereden çıkardınız?"

"E kendin söyledin ya az önce ."

"Yoo demedim öyle bir şey!"

"Dedin, dedin!"

"Evet dedin şahitiz biz."

"Evet hepimiz duyduk."

"Aman iyi be! Evet sevgilim var!"

Sonunda itiraf etmesiyle hepimiz rahatlamış ve kahkahalara boğulmuştuk. 

"Neden söylemedin ki bize bu zamana kadar?"

"Çünkü daha çok yeni."

Oturduğu yerde küçüldükçe küçülmüştü. Haşin, tuttuğunu koparan ve şeytan biriydi Renjun ama bunlar onun minicik bir civciv olduğunu değiştirmiyordu yine de.

"Kim ki bu şanslı bey? Fotoğrafı var mı?"

"Adı Yukhei, o da Çinli ve fotoğrafı var tabii ki." deyip cebinden telefonunu çıkartmıştı. İlk başta sadece sevgilisinin fotoğraflarını gösterse de sonra yanlışlıkla birlikte olan bir fotoğraflarını açmıştı. Fotoğrafta Renjun, Yukhei'nin sırtına çıkmıştı ve cidden minicik duruyordu. Hızlıca fotoğrafı değiştirmeye çalışırken birlikte oldukları daha fazla fotoğrafı açmasıyla iyice eli ayağına dolaşmıştı ve en sonunda çözümü telefonunu kapatmakla bulmuştu. Hepimiz onun utanmasını sevimli bulmuştuk ama onu daha da utandırmak istemediğimiz için bir şey demiyorduk.

"Minicik oldun Renjun nerede o haşin hallerin!" 

"Şu hallere bak seni böyle de mi görecektik!"