Efsanevi Prenses Shiroi

338 38 1
                                    

Ertesi gün kalktığımda kendime gelemedim. Bu gün okulu ektim, arkadaşlarım aradığında iyi olduğumu biraz üşüttüğümü söyledim. Sonia ve Murat hiç inanmamış gibiydi, bir süre sonra Murat'ı ikna edebildim ama Sonia beni kontrol etmeye geleceğini söyledi.

Mail kutumu kontrol ettim, dün bildirimler gelse de açmadığım için ödüller eklenmedi. Bir süre sonra biraz daha sakinleştiğimi fark ettim. Artık titremiyordum, sanırım bu akıl sağlı puanlarının artma etkisi. Ama emin değilim, diğer dikkatimi çeken şey gizli görevdi. İsmi inanılmaz derecede otoriter geldi ve merakımı yenemedim. Detaylara gidip , efsanesini okudum,

-Eski bir krallıkta doğdum, 4 yaşında annemi kaybetmiştim, nasıl göründüğünü hatırlamıyorum bile. Saray çok soğuk ve acımasız bir yer. Bu gün 12 yaşıma girdim, yüzüm artık yaralar ve itaplarla kaplı. İnsanlar beni görünce korkuyor ve kaçıyor. Tüm kardeşlerim benden uzakta oynuyor ve benimle dalga geçiyor. Bu gün 13 yaşındayım babam (Kral) yaralı ve hastalıklı suratımı görmek istemediği için beni uzaktaki bir saraya sürdü. Hizmetçiler bile bana kaba davranıyor ve beni dövüyor.

15 yaşımdayım, soğuk sarayda tek başıma yaşamaya başlayalı uzun süre oldu tek zevkim pencere kenarında kitap okumak. Bu gün bir tane doktor geldi, umutsuz bir durumdayım. Beni tedavi edeceğini söyledi ama hepsi daha önce aynı şeyi söylemişlerdi. Artık Çirkin Prenses veya Şeytan Prenses olarak biliniyorum.

Bu gün çok mutlu bir gün, 16 yaşımdayım ve artık iyileştim. O genç doktor beni iyileştirdi, eski sarayıma bu gün dönüyorum. 17 yaşımdayım artık dayanamıyorum saray çok korkutucu, herkes birbirinin arkasından bıçaklıyor dayanamıyorum. Bir yıl geçti ,18 Yaşındayım tek samimi davranan kardeşim, bu gün zehirlenerek öldü ve bana bir mektup bırakmıştı. Artık biliyorum annemin neden öldüğünü, neden canavar bir prenses olduğumu. Hepsinden nefret ediyorum. Kaçtım, saraydan kaçtım.....

Bir süre sonra o doktorla karşılaştım ve yanına sığındım. Bana çok iyi davranıyordu.Artık 25 Yaşındayım yanında durarak artık bir çok şeyi öğrendim ve tedavilerde yardımcı oluyorum. Bu gün çok güzel bir haber aldım, hamileyim. ... Kaçıyoruz, krallık yerimi öğrendi......En sonunda yakalandık ve zindana hapsedildik.

Sözde olmayan onurlarını zedelediğim için beni suçladılar. Köylü çocuğundan hamile kaldığım için beni suçladılar. Ne yapacaklarını anladığımda titrememi durduramadım.... Korkuyorum....... Gözlerim boş, artık hiç bir ışığım kalmadı.... O gitti, bebeğim gitti.. Düşük yaptırdılar, kendi durumumu anlıyorum artık hamile bile kalamam... Bir süre sonra kaçmayı başardım, kocamın daha önce yardım ettiği bir gardiyan kaçmama yardım ediyor. Bir hayat borçu olduğunu ve bu şekilde ödediğini söyledi....Kaçtım, artık kaçmamdan 1 ay geçti... Gerçeği öğreniyorum.

Kocamı canice işkence ederek infaz etmişler ve kale duvarına cesedini asmışlar, vicdan azabı duyan gardiyan beni kurtarmış..... Her şeyimi aldılar; bebeğim, kocam, hayatım, yüzüm.... Evet, yüzümü yakmışlardı. Zindanda bir prenses olması itibar zedelermiş ve bu yüzden kimse öğrenmesin diye girerken yüzümü yaktılar.... Nefret ediyorum, Her şeyden Nefret ediyorum...ama bir şey yapacak gücüm yok. Küçük bir köye kaçtım. Bir süre yaşadım........12 yıl geçti. Nefretim hala her şeyden yoğun ama köylerdeki masum insanları gördükçe kendimi kaybetmedim. Yaşama umudum, son insanlık kırıntımı tutan şey, küçük çocukları kurtarmaktı. Artık seyahat ederek çocukları kurtarıyorum.

İnsanlar bana Tanrı'nın doktoru veya Mucize doktor demeye başladı... Bu gün eski gittiğim köye geri döndüm, her şey yanıyordu... Kral hastaydı ve çağrıda bulunmuştu ama ben kabul etmemiştim. Bu gün, daha önce tedavi ettiğim ve gezdiğim o küçük köy yanıyor.. Cesetlerin hiç birinin başları yok. Hepsini kazıklara geçirip merkezine koymuşlar... Köy meydanında beni bir mesaj karşılıyor. Kral hasta ama sen köleleri iyileştiriyorsun. Reddettiğin her gün için bir köy yok olacak.... Öfkem, üzüntüm , nefretim her şeyim tekrar gün yüzüne çıktı. Artık insanlığımı bıraktım, insan olamıyorum. İnsanlar bana Ölümün Kapısından bile hastayı alan doktor diyor. O zaman artık Yaşam Kapısından da insanları alacağım... Kralla görüşmeye gittim... Biraz sonra hiç kimse kalmamıştı, saraydaki herkesi zehirledim. Sağ kalan tek kişi bendim ve sarayın boş bahçesinde, cesetlerle çevirili o bahçede oturuyorum.

Yeniden 1.Kitap 1/3Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin