Chapter 19
Jennie's P.O.V
Matapos ang klase namen ay agad ako hinila ni Lisa sa loob ng kotse niya ganon din sina Chae hinila ni Jisoo. Alam ko naman kung bakit magdedate na naman kami nito di pa nga ako pumapayag hindi porket girlfriend ko na niya ako haaay gangster talaga hahatakin ka hahatakin ka na lang.
Jennie: San ba tayo pupunta? *nakangiti lamang siya akin*
Lisa: Di kakain sa labas!
Jennie: Hindi ka ba kumakain?
Lisa: eh hindi mo ako pinapakain eh!! *nagulat ako sa sinabe niya*
Jennie: yaaaaaaahhhhh!!! *sabay hampas sa braso niya*
Lisa: oh bakit ano ba nasa isip mo kasi??
Jennie: Manyak!!!! *tinawanan lamang ako*
Lisa: Green minded ka talaga! Hindi mo na ako ginagawan ng pagkain kaya pano ako kakain???!!
Jennie: aba so kailangan gawan kita lagi ng pagkain para lang kumain ka?? *nakacross arms ako*
Lisa: oo ganon na nga!! Bilang gf ko dapat lagi mo ako ginagawan ng pagkain!
Jennie: Hindi porket gf mo ako obligado talaga ako gawin yun?
Lisa: aba oo naman!
Jennie: grabe naman yan!! Parang mag asawa na yun ah!
Lisa: oo parang ganon na nga!
Jennie: ako na mhirap ikaw pa ang hahandaan ko ng pagkain??
Lisa: di magpaluto ka kay Mama at Papa malakas ako dun gagawin nila!! *pag ngiti niya*
Jennie: Ano Mama at Papa?
Lisa: oo Mama tawag ko at Papa! Close kami lagi ako binibnigyan ng pagkain pag dumadaan ako doon! *nagulat talaga ako shit! Nameet na niya parents ko?*
Jennie: sino nagsabeng pumunta ka dun? *taas kilay ko pero nginisihan lang ako*
Lisa: Ako! Tsaka gusto ko pumunta eh nakakatuwa kaya sila!!
Jennie: hindi kaya mga baliw sila!
Lisa: oo sinabe ko yun na mukha silang timang!!
Jennie: *nagulat ako* Ano??? Bakit mo sinabe?
Lisa: hahahaha!!! *kakainis talaga itong Manoban na ito*
Nasa restaurant na nila kami, agad kami umakyat sa VIP room.
Nang makapasok na kami ay agad niya akong pinaupo at umupo na rin siya.
Hindi pa man nagtatagal ay dumating na ang pagkain, seryoso di pa nga kami nag-oorder eh kaloka naman.
Lisa: lika na kain na tayo! *sabay ayos ng pagkain inaasikaso niya ako napapangiti na lamang ako*
Jennie: Salamat!
*kumakain na kaming dalawa*
Masaya naman kaming kumakain at nagkekwentuhan pero aso't pusa pa rin nagbabangayan singhalan walang nagpapatalo bigla na lang nagaaway ganito talaga kaming dalawa araw araw yan.
Sanay na ako eh kasi naman siya gangster eh ang hirap makipagtalo pero siyempre hindi ako magpapatalo sa unggoy na ito.
(Insert: background music 'Heaven knows this angel has flown' by Orange ang Lemons)
Matapos kaming kumain ay naglalakad kami sa mahabang lakaran magkahawak kami ng kamay kinikilig ako, sumusulyap ako sa kaniya kasi ang ganda niya pero gangster pakiramdam ko safe ako at hindi niya ako pababayaan isang Lisa Manoban ang kasama ko sa daan maraming nakatingin sa amin nakayuko lamang ako kasi nahihiya ako pero mas lalo pa hinigpitan ni Lisa ang pagkakahawak sa kamay ko.
Ang swerte ko dahil kahit gangster ito marami ang nangangarap sa kaniya pero ako ang kaniyang pinili ang maganda pa non ako ang unang minahal niya, kahit din naman ako eh siya ang una kong minahal at siya rin ang huli kong mamahalin.
Napadpad kami sa park ni Lisa, umupo muna kami dahil napagod kakalakad.
Lisa: Jennie? *nakatingin siya sa akin ng seryoso*.
Jennie: Bakit? *grabe yung tingin niya natutulala ako*
Lisa: Masaya ka ba kasama ako?
Jennie: *nagulat ako sa sinabe niya* Oo naman!
Lisa: talaga! paano? *ang seryoso ng mukha talaga*
Jennie: Ano? Hmm, aaminin ko naiinis ako sayo! Dahil sa ugali mo, pero nung nakilala kita mabait ka din naman pala at may galang!
Lisa: So asan ang masaya doon?
Jennie: *ano ba yan asan nga ba?* And naging masaya ako nong naging close o nung nakilala na kita, pag wala ka hinahanap kita! Nalulungkot ako pero pag nakikita na kita hindi ko alam pero nagiging ok na ako!
Lisa: *nakangiti na siya na kanina ay seryoso* Ako kasi Jennie, saka ko lang naramdaman ang totoong saya nung makilala kita! Kasi ang basehan ko ng saya noon yung matalo ko mga kalaban ko! Pero nung makilala kita simula non nakita ko na ang tunay na saya ang nageenjoy ka sa buhay mo kasama mga kaibigan mo na nagtatawanan ,normal ang buhay simple lang ang buhay wala kang inaalala na may nakaambang panganib sa buhay mo! *kita ko sa mukha niya ang lungkot at saya and ngayon seryoso na naman siya*
Jennie: wala man ako sa kalagayan mo pero naiintindihan kita! Kasi alam ko hindi din madali ang buhay meron ka ngayon, pero balang araw magiging ok din ang lahat Lisa! *sabay hawak ko sa kamay niya*
Lisa: *niyakap niya ako* Salamat Jennie!
