LEXİ

21.

Duyduğum kelimelerle durmuştum 'tabi babam bulduğunda da birşey olmaz dersin değil mi eğer babam olacak sıfat kardeşlerime birşey yaparsa beni kimse tutamaz o zaman dylan bey' kelimeler kafamın içinde tekrar ederken Edward ve babam olacak kişi arkasını dönmüştü göz göze gelince şaşırmışlardı "abicim hava soğuk gel içeriye girelim biz" yanıma gelirken çekilmiştim "n-neler oluyor" kaşlarını kaldırdığında "söylediklerini duydum ne demek onlar"

"Abicim ba.." gözlerim dolduğunda "be-ben bunu bana nasık söylemezsiniz nasıl" yanıma gelirken "yaklaşma artık bana yaklaşma bana nasıl söylemezsiniz hiç söylemiyecektiniz değil mi ben kimim ki zaten" kapıya ilerlerken son kelimelerimde içeriye ileriedim "bekle! Güneş!" kolumdan tuttuğunda "dinle beni anlatacaktık sana ama şuan sırası değ.."

"Tamam şimdi odaya gitmek istiyorum" kolumu çekerkem bırakmıyordu "bıraksana"

"Tamam oğlum bırak kardeşinin kolunu" sinirle güldüğümde "bıraksana oğlusu bırak sizden nefret ediyorum" son sözlerimle beraber elleri gevşediğinde salondan çıktım jack şaşırarak bakarken kimseyle komuşmak istemiyordum odaya girdiğimde salondan sesler geliyordu kırılma sesiyle beraber yüzümü yastığa bastırmıştım.

Başından beri yalan söylemişlerdi nasıl başka birisini senin baban diye biliyorlardı ki nasıl yaparsam ben duymasaydım hiçbir zaman öğrenemiyecektim istemiyordum onları bu evi benim aileye ihtiyacım yoktu ki neden karşıma çıkmışlardı en ihtiyacım olduğu zaman çıkmamışlardı şimdi neden aldınız beni yanınıza her söylediklerini onaylamamı istiyorlardı ama yapamazdım ben onlarla birlikte bile kalmak istemezken bana yaptıkları şeyler çok fazla geliyordu elimi başıma bastırdığımda kafamı toparlamam lazımdı olanları sindirmem için ama ona bile izin vermiyorlardı keşke hiç karşıma çıkmasalardı onları hiç tanımasaydım..

Pencereden bahçeye bakarken olanları düşünmek istemiyordum ama çok fazla geliyordu bana artık odsnın kapısı açıldığında doğrulmuştum bana bakarken "abicim hadi gel yemeğe" odaya girdiğinde "aç değilim" kaşlarını çattığında "geç oldu yemek yemen lazım birtanem" başımı çevirdiğimde istemiyordum "abicim" önüme eğildiğinde "son olanlardan kendini aç bırakma sana söyleyecektik zaten ama çok karışıktı sana saçma gelebilir ama bilmediğin iç.."

"Söylemiyorsunuz ki birşey ben bu olaylardan çok sıkıldım her gün tartışıyoruz çok sıkıldım artık" ellerimi tuttuğunda "özür dilerim halletmeye çalışıyorum ama olmuyor daha karmaşık oluyor sana iyi bir abi olamadım hiç olamadım hem de" gözleri dolduğunda şaşırmıştım ağlayacak mıydı "biliyorum senin ne hissrttiğini seni anlamadığımızı düşünüyorsun ama sen bizi hiç Anlamıyorsun böyle olsun istemezdik" ellerini sıkarken gözlerini silmişti "yemeğini aksa.."

"İstemiyorum yalnız kalmak istiyorum" başımı dizimin arasına aldığımda çıkmıştı yutkunduğumda anlattıkları neden kendimi kötü hissettiriyordu ki onları anlamak mı yaptıkları şeyleri anlamamı bekliyorlarmıydı gerçekten bu evde fazlalıktan farklı bir şey değildim işte gözlerim dolarken kenmi sıkıyordum ağlamak istemiyordum artık gözümü sildiğim birisi gelmişti Edward bana bakarken elindeki yemeklere bakıyordum ben jack ile birlikte yemekleri masama koyduklarında orataya getirmişlerdi işlerini bitirdiklerinde bana bakarken neler oluyordu edward beni sandalyeye oturturduğunda kendileri yatağa geçmişlerdi "sen gelmek istemiyordun biz geldik abicim" komuşarak önüme tabak koyduğunda "aç olmadığımı söy.."

"Yemek bitecek birtanem" kaşlarıyla tabağı işaret ettiğinde "off" yemeğe başladığımda onlara bakmıyordum "hafta sonu abim çok güzel plan yapmış eğleneceğimize eminim" jacke baktığımda bana bakıyordu aklıma aşağıda konuşmalarımız aklıma gelirken "ben gelmesem da.."