Satır aralarına yorum ve düşüncelerinizi yazmadan geçmeyin❤
Uzaklaştığımı düşündüğüm zaman yere oturdum hıçkırdığımda ağladığımı şimdi farkediyordum aklımda alex'in söyledikleri tekrar ederken ne düşüneceğimi bilmiyordun alex haklı olabilir mıydı hata mı yapıyorum tanıştığımız her an yanlış yaptığımı söylüyordu herkes aynı şeyi söylerken hata mı yapıyordum bana bunları düşündüren ne sinirle karşımda duran taşa vurduğumda ne düşüneceğimi bilmiyordum hangisi doğruydu acaba telefonumun sesiyle kendime geldiğinde
Cebimden çıkarttığımda edward arıyordu sessize aldığımda konuşmak istemiyordum eve gidecektim zaten başımı ellerimin arasına aldığımda ne yapacağımı düşünüyordum alex'in anlattıklarından etkilenmiştim biraz ama onun ailesi bırakmak zorunda kalmışlar aramışlar peki onlar ağlamam arttığında neler düşünüyordum gerçekten affetmeyi düşünüyordum asla gerçek bir aile olmıyacaktık onlarla gidecektim yanlarından kısa zamanda beni bırakan kişileri düşünmeyecektim paraları mı yoktu peki onlar neden yanındaydı neden beni bıraktılar neden beni seçtiler neden onları asla affetmiyecektim asla ayağa kalktığımda eve gidip uyumak istiyordum gözyaşlarımı sildiğimde yere bakarak adımlarımı saydım bir şey düşünmemek için...
Hava kararmaya başlarken eve yaklaşmıştım çatısını görürken adımlarımı yavaşlatmıştım birden dengemi kaybettiğimde yere düşmüştüm arkama baktığımda simsiyah giyinmiş birisi vardı gülerek bana doğru gelirken "dikkatli ol küçük" yaklaştığında ayağa kalktığımda kahkaha atmıştı birden bileğimden yakaladığında bağıracağım sırada diğer eliyle ağzımı kapattı "sakın!" Eliyle kendine bastırdığında ellerimle engel olmaya çalışırken bırakmıyordu gözlerim dolarken "şş ağlama hemen daha yeni başladık" bacağımla bacağına vurduğumda bileğimi sıkmaya başladı ağlamam arttığında bileğimi bırakıp elini karnıma sardı geriye doğru çekilirken tekmelerim engel olmuyordu ağlamalarım çoğaldığında araba sesi gelmişti ellerini sıkılaştırdığında kafamı çevirdiğimde edwarddı onu görünce hiç sevineceğini düşünmezdim yanımdaki kişi arkamdan çekildiğinde beni kendine çekmişti sarıldığımda "şş birtanem geçti" kafamı omzuna bastırınca elleri saçlarımı bulmuştuuzaklaşıp yüzümü elleri arasına alınca "geçti bak" gözyaşlarımı sildiğinde gözleriyle birisine işaret vermişti "siz götürün ben geleceğim"
"Hadi gidelim abla" jack beni ilerletmeye başladığında hiçbirşey söylemeden ilerledim az önceki olanların etkisindeydim hala.
Eve gelince kapı açıktı girdiğimizde salona ilerledik "su getirin" edward konuşarak yanıma oturduğunda "şş ağlama artık abicim" elleriyle yeniden gözyaşlarımı sildiğinde jack su uzatmıştı bir kaç yudum içtikten sonra geri uzattım "şey ö.."
"Birazdan sen sakinleşince konuşacağız" başımı salladım "birşeyin yok beni.." telefonu çalınca bana bakarak camın önüne gitti konuştuğunda ne dediğini duyamıyordum jack bana bakarken yere bakmaya başladım "sus lan! Nasıl konuşabiliyorsun sen hala hadi benim karşıma çıksana çıkabilirsen!" Telefonu duvara fırlattığında çıkan sesle irkilirken kafamı kaldırmıştım göz göze gelirken elleri sakalına gitmişti sinirle kaşırken sakin kalmaya çalışıyordu bana doğru gelirken ellerimi birleştirdim yanıma oturduğunda boğazını temizledi "biliyorum o kim diye merak ediyorsun ama inan bende bilmiyorum birisi tutmuş bugün için" baktığımda dikkatle beni inceliyordu "nasıl kim yapar böyle bir şeyi" ellerini sıkarken "yaptı işte benim karşıma çıkamıyor tabi"
"Neden ama bilmiyor musunuz orda bana birşey yapabilirdi siz gelmeseydiniz götürecekti beni kimin tuttuğunu biliyorsun ama söylemiyecek misin?"

ŞİMDİ OKUDUĞUN
LEXİ
ChickLitLexi nın hayatı hiç kolay gitmiyordu acı çekerek yaşamaya çalışıyordu peki bir günde yaşanan olaylar herşeyi daha karmaşık yaparsa? Yıllar sonra gerçek ailen gelirse senelerce yaşadığın unutamıyacağın şeyleri bırakıp onları affede bilirmisin geçmişi...