"Böyle yaparak herkese acı çektirdiğinin farkında mısın?"
Arkama döndüğümde Edwarddı sinirle nefes aldığımda "herkesten kastın sen mi ailen olacak kişiler mi siz sadece kendinizi düşünüyorsunuz"
"Hayır görmüyor musun herkes senin geldiğine ne kadar sevindi görmüyor musun ne kadar değer verdiğimizi"
"Ne diyorsun sen sevmek değer vermek siz mi yapıyorsunuz görmüyorum tamam mı sizinle ilgili hiçbirşeyi görmüyorum görmeyeceğim istemiyorum sizi anlamıyormusunuz hem sevnek değer vermek bumu eve kapatmak mı? Nereye giderseniz arkanızdan sürükleyip bana bağırıp durmak mı?" söylediklerimden sonra elleriyle yüzünü kapattı sinirliydi sinirliydim kendilerini mi haklı görüyorlardı bu olanlardan sonra onlar yüzünden yaşadıklarımdan sonra kendilerini mi haklı görüyorlardı "sen bize alışıyorsun ne kadar inkar etsende alışıyorsun alışmasaydın o gün bana sarılıp sığınmazdın kardeşim sadece biraz zaman" eve dönerken derin nefes almıştım kendini böyle mi kandırıyordu ellerimi saçlarımdan götürdüğümde alışıyorsun alışmasaydın o gün bana sarılıp sığınmazdın kardeşim
Gerçekten öyle miydi yıllar önce o kadar şey yaşamama sebeb olan kişilere gerçekten alışıyormuydum kafamı salladım düşünmek istemiyordun o aileyi düşünmek istemiyordum gözlerim dolmuştu artık bu olanlara bu evde yaşanan olaylara alışamak istemiyordum daha fazla bu evde kalamazdım gideceğim burdan ilk bulduğum fırsatta gidecektim.
Gözlerimi sildiğimde eve ilerledim geriye sendelediğimde birisine çarpmıştım "dikkat etsene biraz kör müsün" layla geriye çekildiğinde "derken" güldüğünde "bak sen cevap vermeye başlamışsın artık kızım anla artık önceden seni istemeyip gönderdiler şimdi yeniden aldılar diye sevinme canları sıkılınca geri göderirler Kolay onlar için seni bırakmaları hem yapmazlarsa ben gönderirim benimle iyi anlaşmaya bak senin için söylüyorum tatlım" omzuma çarparak gittiğinde gözlerim dolmuştu neden gerçekleri başkasından duyunca üzülmüştüm bilmiyormuydum beni bıracaklarını zaten.
Odaya çıktığımda yatağa yattım burdan gitmeliydim Edward haklıysa peki? Geçmişte olanlardan sonra gerçekten affedecekmiydim onlar bu evde mutkuyken ben yurtta neler yaşamıştım ağlamam arttığında affedemezdim yapamazdım.
Edwardın söyledileri aklıma gelirken doğru mu söylüyordu önemsiyorlar mı? Kabul ediyorlar mı gerçekten? Aşağıda söylediklerimden sonra üzülmüştü biraz yataktan doğrulduğumda neler düşünüyordum beni bırakan insanlar hakkında ben neden bıraktıklarını bilmezken hemde gerçekten mantıklı düşünmeye ihtiyacım vardı.
Kumsala gidip hava alma fikri aklıma gelirken gülümsemiştim aklıma Edwardgil gelirken üzülmüştüm eskiden her gün giderdim ama izin vermezlerdi evden çıkamıyordum oraya nasıl gidebilirdim ki dudağımı dişimin arasına aldığımda sorsam birşey olmazdı değil mi yataktan kalktığımda.
Vazgeçmeyi düşünmeye başlamıştım düşünmeden odadan çıktığımda edwardın odasına ilerledim kapısı biraz açıktı "ben size bulun diyorum her gün ama siz ne yapıyorsunuz! Onu bulacaksınız anladınız mı!"
"Elinizden gelenin daha iyisini yapacaksanız o zaman! en kısa zamanda bulunacak o!" telefonu kapattığında odaya geri döneceğim sırada arkasını dönünce beni gördü şaşırdığında "Birşey mi oldu birtanem?"
"Şey gelebilir miyim sadece Birşey soracaktım" ne söyleyeceğimi düşünürken yutkundum "gel tabiki seni dinliyorum" odaya girdiğimde "şey ben biraz sıkıldım da deniz kenarına gitmek istiyo.."
"Tabiki abicim ama tek gitme sen hazırlan ben bizimikere söylerim bırakırlar seni" gülümsediğimde "gerçekten mi?" yanıma yaklaşıp "Evet bitanem seni asla kısıtlamayız biz sadece herşey senin için" Birşey demeden odadan çıktığımda izin vereceğini düşünmemiştim odaya girdiğimde üstüme rahat kıyafetler giydim.
Hazır olduğumda odadan çıktım merdivenlerden inerken "abi gitmesine nasıl izin verirsin" ayak sesleri gelirken "jack bana karşı gelme sakın lexiyi eve mi kapatacağız gerçekten bencilce düşüncelerini kendine sakla ben lexiye güveniyorum"
"Abi yapma her fırsatta kaçmaya çalışıyor biliyorsun!" yutkunduğumda "o sesini kıs ben kardeşime güveniyorum öyle birşey yapmıyacak" Edward bana Gerçekten güveniyormuydu yoksa korumalar ile gideceğim için mi öyle düşünüyor "lexi abicim hazırlandın mı?!" merdivenlerden indiğimde "geldim" salona girince jack sinirle salondan çıktı.
"Dışarda korumaya söyledim büyük araç ile gidersin abicim çok geç kalma" başımı salladığımda odadan çıktım dışarda araba bekliyordu adımlarımı hızlandırıp arabaya bindiğimde kapı kapanmıştı başımı cama yasladığımda arabadaki müzik sesine odaklandım..
Banka oturduğumda özlemiştim eskiden sık sık gelirdim ama haftalardır gelemiyordum o eve gittiğim gün hayatım tamamen değişmişti.
Kafamı çevirdiğimde kalabalık bir grup vardı dikkatle baktığımda alexle göz göze geldim denize baktığımda bakışlarını hissediyordum neden bakıyordu ki dudağımı dişimin arasına aldığımda sesler gelmeye başladı baktığımda bir kaç kişi tartışıyordu "efendim hemen gitmemiz lazım acil" yanıma koruma geldiğinde "neden" bir kaç koruma etrafımı sardığında "efendim hemen gitmemiz lazkm" ayağa kalktığımda arabaya ilerledim sesler artmaya başlamıştı yeni gelmiştim ama gözlerim dolduğunda arabaya bindim kapı kapandığında hareket etmeye başladı oturduğumda korkmaya başlamıştım neden bu kadar acele ediyorlardı "Birşey mi oldu?" öndeki koruma arkasını döndüğünde "efendim abiniz size söyleyecektir evde sizi bekliyor" başımı salladığımda yolu izlemeye başladım..
Votelerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum
Sizce bölüm nasıldı?
Layla hakkında ne düşünüyorsunuz?
Lexi hakkında ne düşünüyorsunuz?
Alex hakkında ne düşünüyorsunuz?
Yorumlarınızı bekliyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LEXİ
ChickLitLexi nın hayatı hiç kolay gitmiyordu acı çekerek yaşamaya çalışıyordu peki bir günde yaşanan olaylar herşeyi daha karmaşık yaparsa? Yıllar sonra gerçek ailen gelirse senelerce yaşadığın unutamıyacağın şeyleri bırakıp onları affede bilirmisin geçmişi...