LEXİ

11.

Gözlerimi açtığımda tekrar kapattım hala uykum vardı doğrularak gözlerimi açtığımda odaya gelmiştim en son aranadaydık kolye için ayağa kalktığımda masanın üstündeydi kolyem derin nefes verdşğimde boynuma taktım bir daha kaybetmek istemiyordum pencereye baktığımda gece olmuştu ne zamandır uyuyırdum ki açıktığımı farkettiğimde odadan çıktım sesler gelmeye başladığında dinlemeye başladım sağ odadan geliyodu sanırım aşağıya içeceğim sırada sesler artmaya başlamıştı sağ odaya ilerlediğimde kapısı açıktı yaklaştığımda Edward ve jack gülerek birbirleriyle şakalaşıyordu gözlerim dolduğunda onlara bakıyordum arkamı döndüğümde odaya girdim pencerenin kenarına oturdum canım birşey yemek istemiyordu onları öyle görünce kıskanmışmıydım belkide evet bende isterdim sizinle birlikte böyle olmayı eğlenmeyi ama çok geç kaldınız benim aileye ihtiyaçım yoktu gözyaşlarım akmaya başladığında aklıma odada olanlar geliyor onları kıskanmak bencilce belkide ama hakkım değil mi bencil olmak başımı pencereye yasladığımda aşağıdan sesler geliyordu gözlerimi kapattığımda bunalmıştım artık bazı şeylerden dolayı bu olanlar bana çok fazlaydı eskiden daha muyluydum yetimhanedeydim belki ama en azından özgürdüm burda eve kapatmışlardı beni ve onları affetmemi bekliyorlardı benden.

"Sana sesleniyorum duyuyormusun beni" sesle irkildiğimde kapıya baktım jack kaslarını çatmış bana bakıyordu "efendim"

"Sesleniyorum duymuyorsun iyi misin" jackı görünce dakikalar önce Edward ile şakalaşmaları geldi aklıma  "iyiyim" bana şaşırarak bakınca "neden geldin" sert çıkarttığım sesim ile "annemgil asağıya çağırıyor konuşacakları varmış"

"Tamam" konuşarak ayağa kalktığımda kapıya ilerlemeye başladım jackde arkamdan gelirken merdivenlerden inmeye başladım sesler gelirken salona ilerledim tekli koltuga oturunca jackde karşıma oturdu "bakın çoçuklar size birşey söylemek istiyorum ama nasıl anlatsam bilemiyorum özellikle kızım senin için seni yeni bulduk ve gitmek istemezdik ama yurt dışında sorunlar çıkmış gitmem gerekiyor annenizle biz yokken kardeşlerin sana emanet Edward"

"Tamam baba"

"Bavullar hazır şimdi yola çıkmamız gerekiyor sizde dağ evine gidin isterseniz sıkılırsınız burda"

"Sonra belki baba işlem var burda kardeşlerimi tek bırakamam orda siz bizi merak etmeyin"

"Tamam çoçuklar iyi eğlenceler size biz erken dönmeye çalışacağız hadi çıkalım" herkes ayağa kalktığında ben oturuyordum Edward ve jack onlarla vedalaşırken yere bakıyordum sıra bana geldiğinde basımı çevirdim "hayatım üzülme merak etme bizi affedecek" ayağa kalktığımda "hayır affetmeyeceğim sizi asla kendinizi kandırmaya son verin ve eski yaşamınıza geri dönün beni bırakıp!" hızlıca salondan çıktığımda her konuştuğumuz zaman bu konulardan sıkılmıştım artık bırakmıyorlardı beni yatağa yattığımda burdan gitmek istiyordum evde onlar gidiyorlardı ve üçümüz kalacaktık yüzümdeki gülümseme ile sevinmiştim akşam burdan gidebilirdim herkes uyuduktan sonra kurutulduktan sonra zendeyanın yanına giderdim gözlerimi kapattığımda akşama kadar uyumak istiyordum..

Uyandığımda saate baktım gece 2'ye geliyordu bugün gidecektim sonunda burdan herkes uyumuş olmalıydı dolaptan para aldım biraz yetimhaneden biriktirdiğim paralardı cebime koyduğumda yanıma alacak başka bir şeyim yoktu yavaşca odadan çıktıgımda etraf karanlıktı sessizce merdivenlerden inerken ses yapmamaya çalışıyordum dış kapıya geldiğimde korumalar vardı mutfaktaki kapı aklıma gelince mutfağa girdim kapıyı açtığımda dışarda kimse yoktu herkes ön bahçedeydi sanırım.

Yavaş bir şekide evden çıktığımda etrafa da bakıyordum kimse gözükmüyordu kapıya yaklaştığımda gerçekten kurtuluyordum artık bu evden "efendim bekleyin" olduğum yerde durduğumda dudağımı dişlemeye başlamıştım arkamı döndüğümde 7 koruma karşımda duruyordu aramızdaki mesafeden geriye gideceğim sırada herkes etrafımı sarmıştı "durun bekleyin" yan tarafa baktığımda kimse yoktu oraya ilerlediğimde birisi tutmuştu "durun geçsenize oraya" kolumu çektiğimde daha sıkı tutuyordu "bıraksana kolumu" daha sıktığında "ah acıyor bıraksana"

"Kaçıyorsunuz" diğer elimle elini yitmeye çalışınca beni geriye çekti dengemi sağlamaya çalışırken yere düşmüştüm başım ağrımaya başladığında elimi başıma görürdüm yerdeki taşa gelmişti ağlamaya başladığımda bana doğru gelen korumaya başımı eğdim "gelme"

"Napıyorsunuz lan siz it herifler!!"

"Seni ilgilendirmez" sesler duyuyordum ama kafamı kaldıramıyordum "patronunuzun kardeşini sıkıştırıyorsanız ilgilendirir ne piç insanlarsınız lan!" kafamı kaldırdığımda alexle göz göze geldik "uzayın şimdi kızdan hadi!"

"Ne oluyor burda gece gece ne bağırıyorsunuz"

"Şunlara sahip çıkman lazım zayn kızı sıkıştırıyorlar bu mu adamlık" birisi geldiğinde "ne yaptınız siz lan"

"Abi biz birşey yapmadık hanım efendi kaçıyordh biz kameradan görünce engel olmak istedik" yanıma geldiğinde kollarımdan tutarak "kalk bakalım" ayağa kalktığımda göz göze geldik gözleri sinirlenirken "bu mu engel olmak piç!" gidip ona vururken "abiye neden haber vermediniz" telefonu çılrtıp bizden uzaklaştığında gözyaşlarımı siliyordum ama yenileri geliyordu.

Bir kaç dakika sonra zayn geldiğinde "bekleyin!" kaçmayı denemeseydim bunların hiç biri olmayacaktı pişman olmuştum ama olan olmuştu artık herkes bana bakarken başımı eğdim biran önce eve gitmek istiyordum..

Votelerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum

Sizce hikaye nasıl ilerliyor?

Sizce abileri lexi ye ne diyecek?

Lexi doğru mu yaptı?

Lexi artık affetmeli mi?

Sizce ilerde ne olacak?

Lexi mutlu olacak mı sizce ilerde?

Yorumlarınız bekliyorum