LEXİ

2.

Peki geçmişte ne oldu lexi bu kadar değişti onu değiştiren hayatmıydı yoksa yasadıklarımı onu bu hale getirdi.

Aylar önce yaşamak için bir sebebi yoktu ama şimdi o kadar sebebi var ki ailesi arkadaşları sevdiği kişiler hayatına belki birden dahil oldular ama iyki oldular..

5 AY ÖNCE

Ağlıyordum gece vakti herkes odasındaydı şiddetli yağmur yağıyordu seslerden dolayı uyuyamadığımda yorganın altında başka seyler düşünerek havanın düzelmesini bekliyordum aksine hava düzelmezken her saniye çoğalan ağlamalarımla odadaki kızların kısık konuşma seslerini duyuyordum her kelimelerinde yatakta daha fazla küçülürken sesler çoğalmaya başlıyordu.

"Kocaman kız gök gürültüsünden korkuyor"

"Ezik ne olacak"

"Sanki ne var bir gitsede kurtulsak artık sonra ne yapar bilmem ama gidip yurdun kapısının önünde yatar artık"

Odadaki kızların sesleri gelirken ellerimle kulaklarımı kapattım duymak istemiyordum onların küçük düşürücü kelimelerini gök gürültüsü duyduğumda irkildim aklıma eski anı gelince derin nefes almaya başladım.

Anı

Akşam saat dokuz buçuğa geliyordu daha 6-7 yaşlarındaydım yetimhane koridolarında koşarak ilerlerken ilerdeki su dolu kovayı görmeden koşarken düşürdüm kendimde yere düştüğümde üstüm hem su hemde sert düştüğüm canım çok acımıştı ağlamaya başladığımda ayağa kalkmaya çalıştı ama tüm koridor su olduğu için kalkamadan tekrar yere düşmüştü daha fazla ağlamaya başladı.

Birisi sertçe kolundan tutup kaldırdığında bağırmıştı sesler koridorlarca yankı yapınca sesleri duyan çoçuklar odalarından çıkmaya başladı "herkes hemen odasına yataklara! kimseyi görmeyeçeğim hadi!" müdür bağırdığında herkes lexiye üzgünce bakıp odalarına dağılıyorlardı bir kaç dakika sonra kimse kalmayayınca lexinin ağlama sesleri duyuluyordu sadece.

Dışarıya doğru ilerlemeye başladığımızda korkmaya başlıyordum kapının kenarına yittiğinde "bu gece burdasın sakın bir yere gitmeyi düşünme odalardan çıkılmayacağını ve koridorda koşulmayacağını kaç defa söylemem lazım"

"Özür dileriö bir daha asla yapmıyacağım lütfen beni burda bırakmayın söz veriyorum bir daha olmayacak" ayağa kalktığımda kapıyı sertçe kapatmıştı gök gürültüsü sesiyle irkildiğimde yağmurun altına oturmuştum ıslak kıyafetlerimle ağlamalarıma titremelerimde eklenince ellerimi bacaklarıma ssrdım kendimi ısıtmaya çalışırken ıslak kıyafetlerimle çok zor oluyordu gözlerimi kapattığımda olanları umutmak istedim...

Votelerinizi ve yorumlarınızı eksik etmeyin

Kitap nasıl gidiyor?

Kitap nasıl?

Lexi hakkında ne düşünüyorsunuz?

Yorumlarınızı bekliyorum