Kitapta vote sayısı ve yorum sayısı çok çok az satır arası yorumlarınızı düşüncelerini yazabilirsiniz böyle devam ederse voteler okunma sayısına göre çok az gerçekten emek vererek yazıyorum ama karşılığını da almak isterim emeklerimin
Arkamı döndüğümde ağlıyordu "lütfen izin ver" kolumu çekmeye çalışırken bırakmamıştı "bırakır mısınız kolumu odaya gitmek istiyorum" elleri gevşediğinde serçe kolumu çektiğimde koşarak eve ilerledim kapıdan girdiğimde geriye düşecekken belimde kollar hissettim "şş yavaş biraz ne oldu jack mi Birşey dedi" Edwarda çarpmıştım koşarken "Birşey yok bırakın artık beni" ellerini çekerken yanından gittim arkamdan bakışlarını hissederken birşey söylemişti arkamdan ama anlaşılmamıştı odaya girdiğimde yatağa yattım.
Hayatımda onları istemiyordum her seferinde söylemiştim ama bırakmıyorlardı zorla tutuyorlardı bu evde belkide affedeceğimi düşünüyorlardı ama yapmazdım onları affedemezdim her onlara baktığımda geçmişte yaşadıklarım aklıma geliyordu ben orda hayatta kalmaya çalışırken onlar burda ailelerdi mutlulardı geç kaldırlar her şey için çok geç kaldılar.
Bahçeden sesler gelmeye başladığında ayağa kalktım sesler artarken merak etmiştim camdan dışarıya bakarken herkes bahçedeydi sohbet ederek gülümsüyorlardı mutlulardı eğleniyorlsrdı derin nefes alırken bugün gerçekleri bir kez daha görmüştüm uzaktım onlardan farklıydım neden almışlardı ki yanlarına aile resimlerini göstermek için mi neden burda yaşıyordum ki ben gözlerim dolduğunda onlars bakıyordum yıllardır zaten bir ailem olmamaşını bilidğim halde bunu görmek hissetmek acı veriyordu peki ben burda kimdin istemedikleri kişi ama bırakmıyorlardı gitmek istiyorum bırskmıyorlar kaçıyorum yakalıyorlar konuşuyorum olmuyor peki neden acı çektiriyorlar bana neden bunu yapıyorlar gözlerimi silerken yenileri geliyordu kollarımı birleştirdiğimde Edward kafasını kaldırdı hemen geriye adımladığımda umarım görmemiştir yatağa yattığımda olanları düşünemek istemiyordum..
"Abicim" seslerle uyandığımda saçımla birisi oynuyordu "abicim hadi" gözlerimi açtığımda Edward bana doğru eğilmişti "abicim uyandın sonunda kalk bakalım akşam yemeği yiyeceğiz" saçlarımdaki eliyle tekrar gözlerim kapandığında gözlerimi açtım "t-tamam sen git geleceğim ben" ayağa kalktığında "benden kaçma lexi" oturduğumda "istemiyorum"
"Geç kalma annem kendisi hazırladı yemeği seni bekliyoruz" söylediğimi duymamazlıktan geldiğinde konuşarak odadan çıktı saçlarımı kolumdaki tokayla bağlarken odadan çıkmıştım merdivenlerden inerken "annecim özlemişim sizi iyki erken geldiniz" salona girerken "bende sizi çok özledim giderken lexiyi bırakıp gitmek içime sinmemişti ama artık kızımla çok vaktimiz olacak" konuşmalarını dinlerken masaya oturdum herkesin bakışlarını hissederken tabağıma bakıyordum "kızım nasılsın? Biz yokken birşey olmadı değil mi?" babam olacak kişi konuştuğunda başımı salladım sessizlik oldugunda yemege başladım.
"Baba seninle yemekten sonra önemli birşey komuşmak istiyorum işlerin olduğu için söylemedim ama önemli" Edwarda baktığımda bana bakıyordu yemeğime devam ederken kimseyle konuşmak istemiyordum..
Edward ile babam olacak kişi başka odaya geçtiklerinde bende salona oturdum televizyona bakarken "çoçuklar size hediye aldım Edward da gelsin hep birlikte vereceğim eminim çok seveceksiniz jack senin seveceğine eminim kızım seninde" son kelimelerinde bana bakarken "seveceğimi düşünmüyorum tanımıyoruz birbirimizi nede olsa" bakışlarını benden çekerken "nasıl buraya gelmiş babam! sen nasıl şimdi söylersin bunları!" sesler gelirken herkes odaya bakmıştı odadan çıktıklarında Edward elleriyle saçlarını çekiyordu "sakin ol evlat karşında baban.."
"Ne diyorsun sen ne babammış!" bağırarak salona ilerlerken "oğlum tapma böyle lütfen" Edwardın yanına gşttiğinde şaşırmıştım neden tartışıyorlardı "babam olduğunu söylüyor birde gerçekten!" söyledikleriyle şaşırdığımda "ne" herkes bana baktığında babam olacak kişi salondan çıktı kapı sesi gelirken sertçe çsrpmıştı "n-ne diyorsun sen" karşısına geçtiğimde "bak sonra konuşalım sırası de.."
"Yeter! Sırası değil sorası değil diyorsunuz her seferinde ben çoöuk değilim tamam mı beni neden yanınıza aldınız ben burda hiç mutlu değilim sizden de nefret ediyorum anlıyormusunuz sıkıldım artık anlayın eve kapanmaktan susmaktan keşke hiç karşıma çıkmasaydınız" yere oturduğumda ağladığımı şimdi farkediyordum birisi sarıldığında "şş ağlama abicim" eli saçımı bulurken hıçkırıklarımı durduramıyordum.
Konuşma sesler geliyordu ama anlamıyordum belimde ve bacaklarımda kol hissedince elimle yüzümü kapattığımda olanlardan uzaklaşmak istiyordum.
Yatağa yattığımda arkamı döneceğim sırada birisi tuttu kendine çekerek göğsüne yatırdığında şaşırmıştım kalacağım zaman bırakmamıştı "bugün bırakmıyacağım birlikte yapacağız" elleri saçıma gittiğinde gözlerim istemsiz olarak kapanmıştı..
Gelen seslerle uyandığımda tek başıma yatıyordum akşam aklıma geldiğinde sabah yanımdan hemen gitmişmiydi aşağıdaki sesler devsm ederken banyoya girdim yüzümü yıkadığımda uykum açılmıştı odadan çıktığımda Edwardın sesi geliyordu salona ilerlerken "bana nasjl söylemezsin anne" salona girdiğimde "iyi anne tamam"
"Gidiyoruz biz zaten burda daha fazla duracak değiliz" alexgil neden gelmişlerdi ayağa kalktıklarında "sizde benim oğlumsumsunuz Edward neden böyle yapıyorsun sizi ben çağırdım kırmayın beni lütfen alex" annem olacak kişi konuştuğunda birbirlerine baktılar alex başını salladığında tekrar oturdular "kızım ne zaman uyandın sen" bana geldiği sırada geriye çekildim "az önce kalktım" tekli koltuğa oturduğumda "ben kahvaltıya bakıp geliyorum siz birlikte takılın çoçuklar" odadan çıktığında herkes birbirlerine bakıyordu "merhaba lexi karşılaşmıştık ama hiç tanışma fırsatımız olmadı ben mark tanıştığıma sevindim louis fazla konuşmaz kendisi" son kelimesinde louisi göstermişti "memnun oldum tanıştığıma"
"Sen bizim okula kayıt yaptıracaksın değil mi jack söylemişti okula çabuk alışırsın merak etme bir kaç sımıf hariç ama her okula olur öyle sınıflar" başımı sallayarak "evet benim eski okulumda herkes sorunluydu gün bitmiyordu asla" söylediklerime güldüğünde "bir keresi.."
"Anne kahvaltı hazır değil mi?" Edward markın sözünü böldüğünde "ne diy.."
"Çoçuklar kahvaltı hazır" Edward odadan çıktığında herkes arkasından ilerledi kolumdan birisi tuttuğunda durmuştum "lexi Edward seni kıskandı az önce sana nasıl bakıyordu değer verdiğini mi düşünüyorsun gerçekten" kulağıma yaklaşarak konuştuğunda nefesini hissediyordum "mark ile sohnet ederken nasıl bakıyordu görmüyor musun ya da görmek mi istemiyorsun"
"Bana onları savunma" karşıma geçtiğinde ellerini belime koydu "neden savunmuyum hata yapmanı engellemek istiyorum sadece" tutkunduğumda "yanlış söylüyorsun onlar beni bırakarak zaten en büyük hatayı yaptılar zaten" geriye çekildiğim sırada ellerini belimden çekmiştim birşeye takıldığımda geriye düşeceğim sırada alex elimi tutmuştu dengemi sağlayamadığım için yere düşmüştüm yanıma alex düşünce bana bakarken "iyi misin?" defin nefes alırken "i-iyiyim" eliyle önüme gelen saçlarımı çektiğinde "daha dikkatli olmalısın" kulağıma eğildiğinde nefesini hissediyordum "biliyor musun parfüm kullanmana gerek yok sıkma bir daha kendi komunu yok sayma" söylediklerinden sonra gülümsediğimde "abicim gelsene" Edwardın sesi gelirken alexi kenara çektim ayaga kalktığımda alexde kalkmıştı gülümseyerek salondan çıktığında üstümü düzeltmiştim salondan çıktığımda herkes masadaydı "neredeydin güzelim" herkes bana bakarken masaya oturdum "içerdeydim" tabağıma kahvaltılık koyarken "o öyle olmaz" önümdeki tabağı Edward aldığında her şeyden koymaya başladı şaşaırarak tabağıma bakarken "ye biraz sonra tekrar koyarım" tabağımda çok kahvaltılık vardı "ben bunların hepsini yiyemem"
"Ben yerim merak etme" jack konuşarak bir kaç şey almıştı tabaktan Edward jacke vurduğunda önüne dönmüştü kahvaltıya başladığımda karşımda alex oturuyordu göz göze gelince göz kırptığında tabağımla ilgilenmeye başladım..
"Layla lexinin çayını tazele" Edwardın sesiyle çayımın bittiğini yeni farkediyordum layla çayımı koyarken "..." herkes bana bakarken yutkunmuştum.
Vote ve yorumlarınızı bekliyorum
Layla hakkında ne düşünüyorsunuz?
Sizce kitap nasıl gidiyor?
İlerdeki bölümlerde ne olur sizce?
Lexi hakkında ne düşünüyorsunuz?
Ailesini affedecek mi sizce?
Yorumlarınızı bekliyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LEXİ
ChickLitLexi nın hayatı hiç kolay gitmiyordu acı çekerek yaşamaya çalışıyordu peki bir günde yaşanan olaylar herşeyi daha karmaşık yaparsa? Yıllar sonra gerçek ailen gelirse senelerce yaşadığın unutamıyacağın şeyleri bırakıp onları affede bilirmisin geçmişi...