My Wife's Secretary (Chaelisa🐿️🦄)

-- Chapter 2 --

Somi?

Halos lahat kami ay nabigla  dahil sa unang pangalan na binanggit nya ng magkamalay sya. Why is she saying other woman's name? It should be me!
Hindi agad ako nakakilos dahil sa gulat ng pangalan ng ibang babae ang unang lumabas sa bibig ni Chae ng magising sya. Nakatulala lamang ako dito habang pinapanood ang unti unting pagdilat ng mga mata nito
at dahan dahang pagkilos  ng isang kamay patungo  sa bibig upang tanggalin ang oxygen mask na nakatakip sa kanyang bibig.

Nang tuluyan na nitong matanggal ang oxygen mask ay muli itong nagsalita but this time mas malinaw na kumpara  kanya.

"S-somi.."  halos paos pa nyang wika.

Mas doble naman ang sakit sa pagkakataong ito dahil kumpara kanina  mas malinaw na ang pagbigkas nya ng salita. Mas doble na din ang sakit habang pinapanood ko ang asawa kong paos na binabanggit ang pangalan ng iba at hindi ang sa akin.

Somi took that opportunity at parang walang tao sa paligid  na pumunta sa gilid  ng kama ni Chae at hinawakan ang kamay nito.
"I'm  here baby.." sagot ni Somi na hindi man lang nahiya kahit na nasa harap sya mismo  ng asawa ng babaeng tinatawag nyang baby.
Dahil sa pinaghalong stress, pagod, at sakit ay hindi na ako nakapag isip ng diretso at agad kong hinablot sa buhok si Somi.

"Ang kapal naman ng mukha  mong tawaging baby ang asawa ko! Napakalandi mo, nagawa mo pang maglandi sa harap ko mismo. Nasaan ang delikadesa mo?" galit na sigaw ko dito na hindi pa din binibitawan ang buhok  nito.

"Aray! Bitawan mo ko! She is asking for me, hindi ko kasalanan na ako pa din ang hinahanap hanap ng asawa ko kahit nawala ako ng ilang taon." matapang nitong sagot sa akin at pilit nagpupumiglas na makakawala sa pagkakasabunot ko.

"Aba't talagang walang kasing kapal ang mukha mo! Dapat sayo nilalampaso sa sahig para mabawasan ang kagaspangan  ng mukha  mo." galit ko pa din sabi dito at pilit na nginungudngod ang mukha  sa sahig. May in laws tried  to separate us ngunit hindi ko hinayaang
basta basta na lang makaalis  sa pagkakasabunot ko ang babae.

"What the f**k  are you doing with my girlfriend!" isang sigaw ang nagpatigil sa aming Iahat.

Naguguluhan namang akong napatingin kay Chae na ngayon naman ay nakaupo na kama at galit na nakatingin sa amin. Hindi ako sanay sa mga titig ni Chae sa akin ngayon. She never looked at me that way. Not even once she looked at me with so much anger in
her eyes. Sa mga oras na iyon hindi ko kilala kung sino ang nasa harap ko.
"Somi, come here baby." wika ni Chae sabay lahad ng kamay nito kay Somi.
Wala sa sarili naman akong napabitaw sa pagkakahawak ko sa buhok  ni Somi. Nakita ko pang ngumisi ng bahagya si Somi bago tuluyang lumapit kay Chae.

"Mom,Dad, how can you let an insolent girl lay a hand on my girlfriend." galit pa din nitong baling sa mga magulang. Not throwing a little glance on her, not even once.

Look at me Hon!

I was pleading, deep in my heart, I was begging for her to look at me even just for a second. Hindi na ako nakapagpigil.

"She's not your girlfriend Chae, you broke up 7 years ago." wika ko dito.

"What are you talking about?! We didn't broke up! We are just talking about her plans on going to Paris but I know Somi will stay with me." takang tanong nito.
"No Chae! You and Somi broke up 7 years ago. She left you and went to Paris. Today is May 24, 2020." sigaw kong muli dito.
"W-what? No, today is March 11, 2013. Stop talking non-sense, you stupid girl!" sigaw nitong muli sa akin. She's looking at me now, but not the look that I was expecting. Her eyes are full of anger and rage.
"I'm telling the truth Chae, she's not your girlfriend anymore and I am your wif---" hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil sa malakas na sigaw ni Chae.