My Wife's Secretary (Chaelisa🐿️🦄)

30

LISA

"W-What did you say?" halos lumuwa ang matang tanong ko sa kanya. "S-Saan mo narinig ang mga salitang iyan?" gulat na gulat pa ring tanong ko.
Hindi ito sumagot. Wala na ang ngising naglalaro sa kanyang mga labi. Seryoso na ang kanyang mukha dahilan upang mas lalong lumakas ang kabog ng aking dibdib.

"I've done you so many wrong. sa sobrang dami ay hindi ko na sigurado kung nararapat pa ba akong angkinin na ka," simula niya.
"W-What do you mean?" naguguluhang tanong ko sa kanya. Litong-lito na ang aking isip. Hindi ko na malaman kung ano bang dapat kong isipin sa mga nangyayari.
"Sinaktan kita, Lisa. Worst, mas pinili ko ang iba kaysa sa iyo. I don't deserve you in any way. Kahit pa nga ba ang makausap ka o makasama ka ay hindi nararapat sa akin dahil sa mga ginawa ko sa 'yo. There's no excuse for what I've done and I'm willing to pay the price by letting you go and let you live your life without me," mahaba niyang turan. Bakas na bakas sa kanyang mukha ang bigat ng kanyang dinadala. "I tried to let you go. God knows how hard I tried to be happy for letting you go pero hindi ko pala kaya. Hindi ko kayang makita kang masaya kasama ang iba. Para akong pinapatay sa sakit. I deserve this, I know. And I'm so selfish for
groping unto you despite of my promise to let you go." "B-Bumalik na ba ang memorya mo?" gulat kong tanong sa kanya.

"Really, Lalisa?" hindi makapaniwalang turan niya. "Sa haba ng sinabi ko, iyan lamang ang magiging sagot mo?" turan pa niya habang naniningkit ang kanyang mata.

"I just wanted to make sure, okay?" depensa ko. "I need to know."

"Yes, the answer is yes, My Love."

"So, you mean bumalik na ang alaala mo and the first thing you do is file our annulment?" puno ng hinanakit kong sumbat sa kanya.

"As I said, I was planning to let you go that's why I did that," sagot niya.

"F*ck you!" malakas kong sigaw na tila ikinabigla niya. "F*ck you! F*ck you!" sunod-sunod kong mura sa kanya sa malakas siyang pinaghahampas sa dibdib.
Tinanggap niyang Iahat ng sampal, suntok, at hampas na ibinigay ko sa kanya. Humihingal at humahagulgol ako nang tuluyan akong tumigil. Napasalampak ako sa sahig dahilnanghihina na ang aking mga binti at tila tinakasan ako ng lakas upang tumayo.
"F*ck you! All I ever wanted was for you to gain back your memory and yet the moment you do, nakipaghiwalay ka sa akin! Ano pa bang pasakit ang gagawin mo sa akin, Chae?" sumbat ko.
"I know, My Love. I know. Kahit ako ay hindi ko kayang patawarin ang aking sarili dahil sa aking ginawa. That's why- "

"That's why you jump into other woman's lap the moment we got our annulment decree?!" sumbat kong muli.
"Wait, what?!" gulat niyang turan sa akin.

"Bakit? ltatanggi mo pa? Hindi ba babae mo iyong kasama mo sa opisina mo kanina? Ayaw mo pa kong papasukin doon dahil makikita ko ang ginagawa ninyo hindi ba?" inis kong turan sa kanya. Marahas kong pinalis ang luha sa aking pisngi.
"You mean Jackie?" nakangising tanong nito. "The hell I care with her name," turan ko saka
matalim itong inirapan. Pakiramdam ko tuloy ay para akong baliw sa bilis magbago ng aking emosyon. Mabilis akong tumayo sa pagkasalampak sa sahig. Dumiretso ako patungo sa may kama upang bigyang distansya ang pagitan naming dalawa. "Saka p'wede ba-" hindi ko na nagawang ituloy ang aking sasabihin dahil napanganga ako sa bumulaga sa akin ng linungin ko siya. Natulala
ako ng bahagya at tila napako sa aking kinatatayuan. "You mean this?" malawak ang ngiting tanong niya
sa akin habang nakalahad sa isa niyang kamay ang isang maliit na kahon.

Natuptop ko ang aking bibig nang mapagtanto ko kung ano ang bagay na iyon.

"W-What..." gustuhin ko mang magsalita ay walang lumalabas sa aking bibig.
"This is the reason why we don't want you to get inside my office and we don't want you to see what we've been doing inside. I was going to give it to you after I gave you some time to think," wika niya bago dahan-dahang lumapit sa akin. Inabot niya ang aking kamay saka marahang pinadausdos ang singsing sa aking daliri.