My Wife's Secretary (Chaelisa🐿️🦄)

18

LISA

Last night was a blast. After our dinner at yacht, we went back to our room and made love all night. Halos mag-uumaga na rin nang tuluyan kaming nakapagpahinga. Nagising akong may ngiti sa labi dahil sa lahat ng magagandang nangyari kagabi.
Si Chae agad ang una kong hinahanap pagdilat ng aking mga mata. Kumunot ang aking noo ng hindi ko ito mahagilap. Nagkibit balikat na lamang ako at saka nagtungo patungo sa banyo. Ilang minuto rin ang tinagal ko roon bago tuluyang tinapos ang paliligo at saka lumabas ng banyo.

Bahagya akong nagtaka nang wala pa rin akong nakita kahit anino ni Chae. May kung anong kaba ang biglang sumakop sa aking damdamin. Hindi ko alam kung bakit ngunit bigla na lamang sumagi sa isip ko ang tungkol kay Somi. Hindi ko na mabilang kung
naka-ilang buntong hininga na ako simula nang bumangon ako mula sa kama. Mahigit isang oras din ang ginugol ko sa paghahanda ngunit wala pa din akong nakikitang bakas ni Hunter. Kaya naman napagpasyahan kong bumaba na lamang mula sa kwarto at balak kong maglibot-libot.

"Good morning," bating isang matinas na tinig.

I was startled when she greeted me out of nowhere. I didn't expect her to be here. Mas lalo akong nagulat nang mapansin ko ang madaming pagkain na nakahain sa may harding bahagi ng aming villa.
"W-What the.." hindi ko alam kung anong aking
sasabihin. Tila isa itong panaginip sa akin at hindi pa rin ako makapaniwala na nangyayari ito hanggang ngayon. "I don't know what to say," natatawang turan ko. That's true, hindi ko malaman kung ano nga bang dapat kong sabihin dahil hanggang ngayon ay tila nakalutang pa din ako sa alapaap.

"You can just say 'Thank you'," nakangiting wika nya.

Kay gandang pagmasdan ang maamong nyang ngiti ang bubungad sa akin tuwing umaga. Kung maaari nga lang talagang hindi na matapos ang Iahat na ito. Ngunit alam kong pag natapos ang isang linggong ito ay walang kasiguraduhan ang mangyayari.
"I hate you," wika ko habang may namumuong luha sa aking mga mata. Luha ng kaligayahan na tila pumupuno sa aking puso. I didn't mean what I say. I loved her with all my heart at kahit kelan ay hindi ko kayang magalit sa kanya. Sa kabila ng Iahat ng nangyari, ang puso ko ay nananatiling pag-aari ni Chaeyoung.

"You didn't mean that," nakangising turan nya sa akin bago inilang hakbang ang pagitan namin. "Don't you?" biglang dugtong nito na tila naninigurado.

For a gorgeous woman like her, I can't believe she still has this moment of doubt in herself.

"I don't," tugon ko kasunod ng isang mahinang tawa.

"Let's eat then let's go for a swim," nakangiting
turan nya matapos akong alaalayang maka-upo sa harap ng hapag kainan.

"D-Did you go somewhere else?" bungad kong tanong sa kanya. Halata namang bigla itong natigilan sa aking tanong. Doon pa lamang ay agad kong pinagsisihan ang aking sinabi. "You don't have to answer that," mabilis kong pigilsa kanya ng akmang ibubuka nito ang kanyang bibig.

I don't want to here about it. I don't want to confirm my suspicion. It would surely put me in a bad mood so I decided not to pry on it. It's better this way.

"How's the food? " tanong nya sa akin.

Sandali kong tinuon ang aking paningin sa mga pagkaing nakahain. There was a french toast, bacons, eggs, and a hot coffee.

"It's okay," nakangiting sagot ko sa kanya.

"You don't like it? You want something specific? You want me to call the chef-no, no, not the chef,"
sunod-sunod nyang tanong.

"Hey, it's okay," natatawang turan ko. I don't know she's reason for being frantic but she does looks guilty somehow. I decided to forego that and focus on what's ahead of us. "It's really fine," I assure her. "Let's just go to the beach after eating like you said," turan ko habang pilit na ngumingiti.
"I'll make it up to you on dinner," wika nya. "It's really fine, Chae. I loved coffee in the
morning," komento ko saka marahang humigop ng kape.