Gölge Demirkan, 17 yaşında bir lise öğrencisidir. Yaşadığı yerden ve annesinin yanından ayrıldıktan sonra geçmişinde olduğu kişiyi bir kenara bırakıp yepyeni bir ben yaratmak istesede bu sefer hayallerin içinde yaşadığı yaşamı, hayallerinden daha il...
İlk kısım bitti. elimden geldiğince çok sahne ekleyerek ve düzenleme yaparak İzem'i de daha çok tanımanızı sağlamaya, Gölge'nin arkadaşları ile bağını anlamanızi sağlamaya çalıştım.
Şimdi ikinci kısım başlıyor. İlk kısımda aramıza katılan yeni karakterlerin ve olayların, ikinci kısıma da ek sahneler eklenip kısa kısa düzenlenmesini sağlayacağım. Umuyorum ki şu ana kadar yazdığım tüm bölümlerde geri yayınlanınca, yeni bölümler gelmeye başlayacak.
Ben zaten buraları okudum deyip düzenlenmiş versiyonunu okumazsanız aklınız karışacaktır. Bu yüzden en başından tekrardan okuyup buraya kadar geldiyseniz, bundan sonra atacağım düzenlenmiş bölümleri de okumanızı öneririm.
İyi okumalar dilerim. Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Profilimden diğer kitabım olan VİRİDANı da okumayı unutmayın 💓🖤 ——————————————
2.Kısım -} 1.Bölüm
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Prelow ~ Mistakes ilke this Ruelle - Storm
***
İzem Ünal'dan
Hızla esen rüzgara boyun eğdim. O kadar sert esiyordu ki, başımı yerinden koparabilecek kadar güçlüydü. Kendimi gökyüzünün akışına bırakmıştım. O kadar bedenimden soyutlanmıştım ki, eğer biraz daha bu halde durursam bedenim savurulacaktı.
Çocukluğumu düşündüm. Huzurlu zamanlarım olmuştu, ailem beni seviyordu, güzel bir evde yaşıyorduk. Ama garipti de ailem, diğer insanlardan farklı gelenek ve inançlara sahiptiler. Çevremizdeki insanlara açıklayamayacağımız türden şeylerdi bunlar. Bu yüzden sır saklamayı iyi bilirdim. Bana böyle öğretmişlerdi çünkü. 'Onlar seni anlamayacaklar, anlatmaktan vazgeç. Senin gerçeğin, evinin duvarlarında ve sevdiklerinin kalbinde olsun, varsın dünya düşman olsun.' derlerdi.
Hep buna inanarak yaşadım. En basit şeyi bile saklamayı öğrendim. Yalanlar söylemeyi öğrendim. Gerçeğin nasıl değiştirilmesi gerektiğini ve nasıl göz boyanması gerektiğini daha iyi biliyordum zaman geçtikçe. Ancak sırlar acı verici olmaya başladığında fark ettim ki aslında yaptığım şeyin ne kadar yanlış olduğunu, ne kadar zarar verdiğini...
Sonra sırlardan arınmak istedim. Her kişisel gelişim kitabında yazan o meşhur kelimeleri tekrar ettim. Affet ve Unut.
Ama bazı şeyler vardır ki, unutmak için ömür ister.
Ben unutmak için bir ömür yalanın içinde yaşamayı tercih etmiştim.
"Rüzgara boyun eğemezsin, kalbini kontrol edemezsin." Bir ses yanıma yaklaştı. Ellerinde tuttuğu örtüyü omuzuma seslenirken, onun iyileştirici sesine kendimi açtım. "Kaderi yönetemezsin."
