Beyaz İnci'nin Kanlı Yaşları

3 > Kapanmayan Yaraların Acısı

Siz bayım.
Başıma gelen en güzel şeysiniz.
Ve yine siz,
Benim lanetimsiniz.

Sedef Sebüktekin - Yastıklı Şarkı

"Dikkatli ol İnci." dedi Okyanus. Matem havasına bürünmüş, dalgaları dinginleşmişti.

Gözleri olsa ağlayacaktı, belki de ağlamıştı ve yüzdüğüm su onun gözyaşlarıydı.

Bu ihtimalden nefret ettim.

"Dikkatli olacağım Yuva'm." diyerek kocaman gülümsedim.

Endişeleri, insan olduğum zaman diliminde onlarla konuşamayacak olmamdan kaynaklanıyordu.

Onları kalbimde götürecektim, yetmez miydi?

"Bir hafta sonra buraya geri dönmelisin İnci." dedi Gökyüzü. Sesindeki burukluk canımı yaksa da belli etmedim.

Üzgün hâlimle onları daha fazla endişelendirmek istemiyordum.

"Dönemezsem kül olacağım, biliyorum." dedim hiçbir şey yokmuş gibi.

Belki ölebilirdim, tanımadığım bir adam uğruna kül olarak.

Yaşayabilirdim de, kalbine o adamın yıldız gözlerini gizleyen biri olarak.

Konuşulması gereken çok şey vardı, belki de veda cümleleri dökülmeliydi dudaklarımdan.

"Geri döneceksin." dedi ruhum. Destek çıkar gibi konuşmuş, omzumda elini hissetmiştim.

İlk defa beni azarlamamış, benimle alay etmemişti.

Gözlerim dolu dolu gülümsedim.

Veda cümlelerine yer yoktu, çünkü dönecektim.

"Kuyruğumu bu gece düşen yıldıza bağlıyorum, dileğimi tepemdeki Ay'a fısıldıyorum."

Zaman durdu, kimseye veda etmeden kıyıya doğru sürüklenmeye başladım.

"Geri geleceğim." dedim aileme.

İki maviliğin hüznü sarmaladı beni, sıkıca sarıldım onlara.

"İnsan olmak istiyorum."

Kalbime düşen sızıyla gözlerimi kapattım.

"İlk ve son dilek hakkım budur."

Kulaklarımı kaplayan uğultu, göğsüme düşen kor gibi sıcaklık, boşlukta savrulmam...

Hepsi birkaç saniye içinde gerçekleşti.

Dizlerim, kum tanelerine batarken mor saçlarım önüme savruldu.

"Dizlerin..." dedi ruhum şok olmuş sesiyle.