A badboy with problems

Chapter 5

-pov Meave-

"Oh, is het heel ernstig?" vroeg Finn met een lichte trilling in zijn stem.
"Niet heel ernstig, maar je middenhandsbeentje is inderdaad gebroken, maar de breuk is best gecompliceerd dus er wel een operatie nodig om het weer op de goede plaats te zetten." antwoordde de dokter. 

"Wanneer is de operatie?" vroeg Finn.
"Morgenmiddag." antwoordt de dokter. "Er wordt zo gips aangebracht zodat het bot voor nu op zijn plaats blijft staan en tijdens de operatie wordt het dan op de goede plek gezet." legde de dokter verder uit. 
"Kan ik morgen ochtend eigenlijk naar school?" vroeg Finn.
"Als ik jou was, zou ik me ziek melden." zei de dokter een beetje lachend en ik en Finn gingen weer terug naar de wachtkamer. 

"Gaat ie?" vroeg ik nadat we weer terug waren in de wachtkamer, want Finn zat een beetje sad voor zich uit te kijken.
"Ja hoor." antwoorde hij, maar ik geloofde hem niet helemaal. 

Nadat we even gewacht hadden, kwam de gipsmeester Finn halen om zijn hand in te gipsen en daarna gingen we weer naar het Internaat.

"Zullen we zo even langs de directeur gaan om vrij te krijgen?" vroeg ik toen we bij het Internaat aan waren gekomen en Finn stemde in.
Er was nog steeds geen glimlach te zien om Finns gezicht, wat natuurlijk ook niet heel vreemd is.

Finn wees me de weg naar het kamertje van de directeur.
Ookal was het zondag, de directeur zat gewoon te werken in zijn kantoortje.
Onderweg naar de directeur, keken er best wel wat mensen naar ons, maar Finn negeerde het.

"Binnen." zei de directeur nadat ik op de deur had geklopt en we liepen naar binnen.
"De heer Smit en.." zei de directeur en hij keek een beetje twijfelend naar mij.
"Meave Johnson." zei ik snel.
"En mevrouw Johnson, Wat is er aan de hand op deze zondag?" vroeg de directeur. "Wacht, ga even zitten." zei hij nadat hij Finns hand zag en ik deed de deur dicht en we gingen zitten.
"Wat is er aan de hand?" vroeg de directeur nog een keer.
"Uh-" begon Finn, maar er kwam verder niks bijzonders uit dus ik begon maar met praten.
"Finn heeft één van zijn middenhandsbeentjes gebroken en wordt morgen geopereerd, dus we kwamen om vrij te vragen." legde ik uit.
De directeur moest even nadenken.

"De heer Smit kan natuurlijk zolang vrij hebben als nodig," begon de directeur. "En mevrouw Johnson kan morgen vrij krijgen, en dinsdag moet je alle lessen in de middag volgen." 
"Bedankt." zeggen ik en Finn en we willen weer weglopen.
"Alvast beterschap, meneer Smit." zegt de directeur nog en we lopen de deur uit.
"Dit is de eerste keer dat hij niet chagrijnig is als ik voor zijn deur sta." zegt Finn een klein beetje lachend. 
"Als je je vanaf nu normaal gedraagt, hoeft ie ook nooit meer chagrijnig te zijn als je voor zijn deur staat." zei ik een beetje plagend terug maar Finn kon er niet echt om lachen.

We liepen terug naar Finns kamer.
Hij doet zijn mitella af en daarna doet hij zijn hoodie uit en gaat op zijn rug liggen.
Of course, kon ik het niet laten om naar zijn gespierde bovenlichaam te kijken.

"Ik ga even naar mijn kamer, als je me ergens voor nodig hebt, bel me maar ofzo." zei ik en ik wilde weglopen.
"Opzich is het wel handig als ik je nummer heb als ik je wil bellen." zei Finn terug.
"Heel smooth dit hoor." zei ik plagend en ik liep naar hem toe en hij gaf mij zijn telefoon. Ik zette mijn nummer in zijn telefoon en ik liep weer naar de deur.
"Joe!" zei ik en ik liep de deur uit. 

Toen ik in de kamer kwam, zat Isa nog steeds met Guus in onze kamer. 
Ik negeerde haar en ging op mijn bed zitten.
"Je kan ook hoi zeggen hoor." zegt ze een beetje bitchie. 

"Ies, laat haar gewoon." zegt Guus een beetje chagrijnig tegen Isa.
"Nee! Ze heeft letterlijk geslapen met degene die mij aanraakte terwijl ik het niet wilde!" zegt Isa chagrijnig terug.
"Ik heb toch niet bij hem in bed geslapen! Alleen op dat bankje van 100 jaar oud ofzo!" zei ik pissig terug, want ik was best wel moe na vandaag.
"Ik denk dat dat bankje al wel 200 jaar oud is." zegt Guus lachend, maar Isa was nu niet echt bepaald in de stemming.
"En ik snap dat je het k*t vind dat Finn je aangeraakt," begon ik. "maar het spijt me dat ik me gewoon bezorgd voel over iemand." zei ik er sarcastisch achteraan. 
"Er is iemand verliefddd." zegt Guus plagend en ik stak weer zo'n lekker casual middelvingertje op. 

"Er waar was je dan zo bezorgd over dat je dan zo nodig bij hem moest blijven slapen?" vroeg Isa een beetje spottend. 
"Ik wilde gewoon dat zijn hand gecheckt werd, want dat zag er niet goed uit. En raad eens: die is gebroken en hij moet morgen geopereerd worden." zei ik nog steeds pissig. 
"Dit is de eerste keer dat ie zich niet aanstelt." zegt Guus lachend en ik moest mijn lach in houden. "Maar dat is pittig kut voor hem." zei hij medelevend.
Isa zei nog niks.
"En nu durf je niks te zeggen hè." zeg ik nu ook spottend terug. Ik deed mijn oortjes in en opende YouTube. 
"Ga je me nu ook nog negeren?" vroeg Isa geïrriteerd.
"Ies, laat het nou gewoon even." fluisterde Guus nu ook pissig tegen Isa.
Isa zuchtte.
"Ik ga even naar mijn kamer." zegt Guus en hij loopt de deur uit. 

Ik denk dat Guus beter had kunnen blijven...

Authors Note.
Hoihoi! 😏
Ik ben benieuwd waarom Guus beter had kunnen blijven...
En blijven Isa en Meave vriendinnen?
Als je dit wilt weten, kleur het sterretje in en lees het volgende hoofdstuk!🤟🏻