A badboy with problems

Chapter 32

-pov Meave-

-2 dagen later-
"Meave! We moeten nu weg!" zegt Finn terwijl hij in paniek mijn kamer binnenstormt.
"Hey, rustig." probeer ik Finn te kalmeren.
"Nee! Guus ligt in het ziekenhuis! We moeten nu gaan!" zegt Finn, nog steeds in paniek.
"Oh sh*t" zeg ik geschokt.

Het is een week later.
En deze week is echt alles behalve makkelijk geweest voor ons allemaal, maar vooral Finn en Isa.

Het is een week geleden dat Guus een auto-ongeluk heeft gehad en in een coma belandde.

De dokters waren de eerste dagen best positief over hoe de coma van Guus verliep, maar al snel ging het een heel stuk slechter.

En nu, nu zit ik met Finn in de auto, onderweg naar het ziekenhuis om afscheid te nemen van Guus.
Finn zit verdrietig en gespannen naast me. Hij kijkt door de vooruit naar buiten, en in de 20 minuten dat we al onderweg zijn, heb ik hem nog niet zien bewegen.

Finn loopt achter mij aan het ziekenhuis in.
Ik pak zijn hand om hem gerust te stellen, maar zijn hand trilt een beetje.

We lopen samen naar Guus zijn kamer.

Isa was er al toen we binnenkwamen.
Ik geef Isa een knuffel terwijl Finn op een andere stoel gaat zitten.
Ik wilde iets tegen Isa zeggen, maar ik wist het even niet op dit moment.

Ik ging een beetje verlegen naast Finn zitten.

Niet heel veel later kwam er een dokter binnen die uitlegde wat ze gingen doen.

Nadat de dokter weer weg was, pakte Isa Guus zijn hand en er liepen tranen over haar wangen heen alsof het een waterval was.

Ik pakte Finn zijn hand en hield hem met twee handen vast.
Ik voelde dat Finn moeite deed om zijn tranen in te houden.

"Het komt goed." zei Isa huilend en ze kuste zachtjes Guus zijn hand.

En daarna was het stil...

Geen regelmatig gepiep meer van de hartslagmonitor...

Alleen het zachte gesnif van Isa en Finn.

Ik gaf Finn een knuffel, ook om mezelf een beetje gerust te stellen want het duurde niet lang totdat ik ook in huilen uitbarstte.

Finn sloeg zijn armen om mij heen en wreef met zijn hand over mijn rug.

Het deed zo veel pijn, terwijl ik Guus nog niet zo lang kende, maar het voelde alsof we al jaren bevriend waren. Voor Finn deed het nog tien keer meer pijn, want hij kende Guus veel langer dan ik. En natuurlijk Isa niet te vergeten.

***

De dagen daarna waren verschrikkelijk. Zelf was ik verdrietig, maar ik probeerde het zo goed mogelijk te maken voor Finn en Isa.

Isa lag in Guus zijn bed op haar telefoon te scrollen, met wallen onder haar ogen van hier tot Tokio. Ze was al twee dagen niet naar school geweest en dat was duidelijk te zien aan hoe ze eruit zag...

Met Finn ging het wel oké, maar eigenlijk ook weer alles behalve oké.
Door naar Finns lichaam te kijken, kan je goed zien dat Finn veel sport, maar ik moest nu bijna moeite doen om hem uit de sportschool te houden. Het feit dat hij sport om zijn gedachten te verwerken, vind ik niet erg, maar ik was bang dat er iets met zijn hand zou gebeuren.

Omdat Finn van mij niet mocht sporten, lag hij maar een beetje in mijn bed op zijn laptop te zitten.

Ik was wel naar school geweest, dus ik kwam zuchtend mijn kamer binnen.
"Hey." zeg ik tegen Finn en ik geef hem een kus.
"Hm." bromt hij een beetje.
Eigenlijk kan ik er niet tegen als hij chagrijnig is, maar nu zei ik er maar niks van. 
"Ga je vanavond mee uiteten met mijn ouders?" vroeg ik aan hem terwijl ik een trui aantrekte.
"Kan wel." antwoord hij zuchtend zonder op te kijken van de serie die hij aan het kijken is.
"Kom schatje. Je ligt nu al twee dagen in je bed dezelfde serie te kijken die je in totaal al drie keer heb gekeken. Het is goed voor je om iets leuks te gaan doen." probeer ik hem op te peppen.
"Best. Ik ga al mee." zegt hij zuchtend.
"Dankjewel." zeg ik blij en ik geef hem een knuffel.

In de avond gingen we uiteten, dus ik had een leuk jurkje aangetrokken.

Ik was op Finn aan het wachten totdat hij zich had omgekleed, maar hij belde me.

"Moet ik echt iets netjes aantrekken?" vroeg hij.
"Nee hoor, zolang het maar geen hoodie een joggingbroek is." antwoord ik lachend.
"Oké." zegt hij en hij hangt weer op.

Na een kwartiertje kwam Finn mijn kamer inlopen.
Hij had gewoon een broek aan met een sweater met een wit shirt eronder.
"Is dit goed genoeg?" vraagt hij.
"Ja hoor." antwoord ik lachend en geef hem een kus.
Daarna liepen we samen de deur uit.

Authors Note.
Heyyy🐷
AAAHHH GEWOON 1K READSSSS TFF
ik houd echt van jullieeee 🤍

maar ja, mijn vriendin gaat me vermoorden omdat Guus dood is. sorry not sorry.

maar ja druk ff op het sterretje en vergeet niet het volgende hoofdstuk te lezen <3