A badboy with problems

Chapter 49

-pov Finn-

Op de terugweg naar school was het heel stil in de auto. Meave en Isa zaten voorin, zodat ik met mijn knie op de achterbank kon zitten want die deed best veel pijn vandaag. Meave had al gezegd dat ik niet op mijn krukken moest gaan, en als ik dit nu tegen haar zou zeggen had ze gelijk krijgen en daar had ik geen zin in.

Ik wist dat Lucas iets met het team aan het doen was, dus als Meave het wilde zouden we naar mijn kamer kunnen gaan, maar ik gokte dat ze naar haar eigen kamer wilde gaan.

Toen we bij school waren aangekomen, hielp Isa mij even met uitstappen en daarna gingen we naar hun kamer.
"Moet ik nog bij je blijven?" vroeg ik fluisterend aan Meave en ze schudde 'nee' met haar hoofd. Ik trok haar in een stevige knuffel en ik ging daarna naar mijn eigen kamer. '

Ik was een klein beetje verbaasd toen ik Lucas aantrof in mijn kamer.
"Hey." zei ik niet zo vrolijk tegen hem.
"Hey." zei hij terug.
Ik strompelde een beetje naar mijn bed en ging erop zitten.
"Is er iets?" vroeg Lucas een beetje verbaasd.
"We waren net bij de verloskundige." begon ik en Lucas knikte. "En Meave blijkt niet zwanger te zijn..." zeg ik teleurgesteld en ik voel tranen achter mijn ogen prikken.
"Oh jeetje." zegt Lucas medelevend en verbaasd. Ik merk dat er een traan over mijn wang loop en ik veeg hem snel weg. "Gaat ie?" vraagt Lucas. Ik knik.
"Ze leek gewoon zo blij met het idee dat ze zwanger was, en ik ook, en nu is die blijdschap weg snapje?" leg ik uit. Lucas knikt.
"Oh." zegt Lucas ook een beetje sad.
"Tja, het komt wel goed." probeer ik zo vrolijk mogelijk te zeggen, maar zo vrolijk klink ik niet.

***

De dag daarna ging ik we naar school, maar Meave had zich ziek gemeld. Ik snapte het wel, want het ging deze weken allemaal niet zo heel lekker. Ik, Lucas en Isa waren ook niet super vrolijk vandaag.

Ik wilde eigenlijk ook wel school skippen, maar ik wilde niet zo achter lopen als vorig jaar. Na school was ik even langs Meave gegaan, maar die wilde liever alleen zijn, wat ik opzich wel snapte maar ik vond het een beetje jammer want ik wilde haar graag troosten, maar als zij dat op dit moment niet wilde, kon ik er natuurlijk niet zo veel aan doen.

Ik ging vandaag ook weer naar de fysio om te horen of ik over een paar dagen al weer belast met krukken mocht lopen. Lucas zou me vandaag brengen omdat ik daar Meave niet voor wilde vragen omdat zij nu wel even andere dingen aan haar hoofd had.

Onderweg naar de fysio, besefte ik me dat het aankomende maandag alweer vakantie was. Mij leuk het wel leuk om in de vakantie bij mijn vader te logeren met Meave, maar ik wist niet zeker of zij het wilde.