Chapter 12

2K 41 3
                                    

-pov Meave-

"Hoezo niet?" vroeg Isa verbaasd.
"Omdat hij al met alle meiden van dit internaat naar bed is geweest!" zei ik een beetje bozig terug.
"Hallo?! Let jij wel op? Hij doet heel anders tegen jou dan tegen elk ander meisje op dit internaat! Zelfs Guus heeft het door." zei ze terug.
"Wat jij wilt." zei ik chagrijnig terug en we waren ondertussen bij onze kamer aangekomen.

-pov Finn-

"Wat vind je nou van haar?" vroeg Guus aan me.
"Weet ik veel." antwoord ik.
"Gast, iedereen ziet dat jij smoorverliefd op dat meisje bent." zegt Guus lachend terug.
"Ze heeft ook een naam hoor." zeg ik terug.
"Dit bedoel ik dus." zegt Guus en hij pakt zijn oortjes en doet ze in.

-pov Meave-

***

Ik was rond 12 uur 's nachts een serie aan het kijken, totdat Finn me opeens appte.

Finn:
Kan je ff komen? T gaat niet zo goed hier.

Meave:
Tuurlijk! K kom dr aan!

"Ik moet even weg." zei ik tegen Guus en Isa die op Isa haar bed lagen te slapen, maar ze reageerden natuurlijk niet.

Ik liep redelijk snel naar Finn zijn kamer en ik liep zonder te kloppen zijn kamer binnen.

Toen ik binnenkwam, zag ik Finn met betraand gezicht rechtop zijn bed zitten.
"Gaat het?" vroeg ik bezorgd.
Hij knikte voorzichtig nee.

Ik liep naar hem toe en ik ging naast hem zitten en pakte zijn hand. De vlinders in mijn buik maakten als een gek salto's, maar ik negeerde het.

"Wil je vertellen wat er is?" vroeg ik.
Hij knikte nu ja.
"Soms heb ik gewoon van die dagen dat ik mijn moeder mis, en alles fout lijkt te gaan." legde hij uit.
Ik legde voorzichtig mijn hoofd op zijn schouder.
"Het komt goed Finn, geloof me." zei ik geruststellend.

"Ik vind het gewoon zo k*t dat mijn moeder er niet meer is en ik ook een slechte band heb met mijn vader en mijn hele familie." zegt hij teleurgesteld.
"Mijn moeder betekende alles voor mijn vader. Mijn moeder heeft mijn vader door alle sh*t heen geholpen. Maar het is nog steeds zo raar om te beseffen dat ze nooit meer er voor ons kan zijn." zegt Finn en er stroomt een waterval aan tranen over zijn wangen. Ik merk dat mijn ogen ook een beetje waterig worden. Er stroomt een kleine traan over mijn wang.

Finn ziet het en veegt heel zachtjes met zijn pink de traan weg.
"Niet huilen Meave, het is mijn verdriet, niet dat van jou." zegt hij lief.

Finn gaat een beetje zuchtend op zijn rug liggen, en voordat ik het door heb, lig ik met mijn hoofd op zijn borst.

Hij gaat heel voorzichtig met zijn hand door mijn haar. Het is het beste gevoel dat ik ooit heb gevoeld.
Het voelde zo vertrouwd.

Terwijl ik naar zijn rustgevende hartslag luister, kijk ik omhoog. Recht in zijn prachtige bruine ogen.

En voordat ik het door heb, drukt hij voorzichtig zijn zachte lippen op die van mij.
De vlinders in mijn buik slaan compleet op hol.

Het gaat niet verder dan een kusje, maar het was perfect.
"Ik hou van je." zegt hij zachtjes en ik druk mijn lippen op de zijne.

Authors Note.
Fakkaa😴
Het is nu 00.40, maar het is nooit te laat op een hoofstuk up te loaden.

Hadden jullie dit verwacht? Ik denk het niet😌

Vergeet niet het sterretje in te kleuren en het volgende hoofdstuk te lezen als je wilt weten wat er nog meer gaat gebeuren tussen Finn en Meave.

A badboy with problemsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu