Arabayı durdurup deponun önünde ki adamlara anahtarı verdim yüzlerinde ki ifadeden az çok abimin içerde iş üzerinde oldugunu tahmin ediyordum deponun gıcırtılı kapısı açılıp içeriden savaş öksürerek çıktı
Yılmaz =su iç su
Savaş = sen içeriye gir görürüm ben seni
Yılmaz = miden kötüyse daha fazla gelme cehennem olucam
Savaş = bir toparlanıp geliyorum
Savaş 'ın omzuna iki kere vurup içeriye girdim kan kokusu etrafı sarmış abimin sesi yankılanıyordu koca depoda adımlarımı hızlandırıp ulaşmak istedigim yere geldim karşımda ki adamı zincirlemiş azer abim başında parmaklarını kırıyordu
Yılmaz = abim
Azer = gel yılmaz 'ım gel
Yılmaz = lan it oglu
Azer = sana bırakıyorum o zaman ben
Yılmaz = sen fazla yorulmuşsundur otur dinlen beni özledin mi lan
Ferhat' ın iniltilerine karşılık güldüm karşımda acı çeksin istiyordum şu zamana kadar acı cektirdigi her masumun acısını çeksin istiyordum Masanın üstünde ki bıçaklarla baktım abimin özel koloksyonu
Yılmaz = çok güzeller dimi insanın içinde ki şiddeti desteklemek ister gibi
Ferhat = seni geberticem
Yılmaz = babanda aynısını demişti tabi iki saniye sonra beyninde bir kurşun patladı
Ferhat = lann
Yılmaz = şihh sakin bak ellerin baglı canını yakıyorsun daha vaktin var senin ölmek için
Ferhat = uzatma sık bir tane bitsin
Yılmaz = sen o kadar şerefli degilsin bir kurşunla ölmeyi hak etmiyorsun
Ferhat = sen beni öldürmezsen ben seni öldürürüm sonra gü
Masanın üstünde duran tırtıklı çift uçlu bıçagı alıp dizine geçirdim acıyla kıvranınca gülümsedim
Yılmaz = adını agzına almaya bir daha kalkma. Biliyor musun bazen seni paramparça etmek istiyorum ama sonra hırsımı alamıcagım aklıma geliyor yaşadıgın her an acı çekiceksin ahını aldıgın kim varsa onların intikamı olarak ben yollandım
Ferhat = sus lan artık
Yılmaz = niçin sohbetim hoşuna gitmedi mi? Kırılırım ama ya da seni kırmak daha eglenceli
Bıçagı çıkarıp Masanın üstünden kancayı aldım yaranın içine kancayı geçirip kesilen deriyi açınca acıyla bagırdı kulaklarım acı çıglıkları sagırdı ben Ferhat 'ın üstünde deneysel çalışmalar yaparken arkamda ki sesle irkildim
Savaş = abi hadi yeter
Yılmaz = karışma sen
Savaş = abi Gül arıyor bak kendinde degilsin sonra yine geliriz
Yılmaz = hala adını agzına almaya cesareti var savaş alıcaktı onu benden
Savaş = siktir kriz abim hadi dışarı çıkalım
Yılmaz = yaklaşma lan acı çekicek bu şeref yoksunu
Savaş = abi yapma bak ölücek
Yılmaz = ölsün ulan, zalimler için yaşasın cehennem
Çakmagı yaranın üstüne bastırınca acıdan bayılmıştı büyük gıcırtılı kapı açıldı azer abim kollarımdan tutup beni dışarı attı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ehvenişer
ФанфикKaranlık ormanda içinde yükselen bebek sesine dogru koştu genç kadın ne ayaklarını kana bulayan çalılar umrunda oldu nede gecenin zifirisi umrunda oldu karanlıkta düşünce kalkıp koşmaya başladı kız uzun , ürpertici agaçların arasında arkasını dönmüş...