Arif hoca konrolleri yaparken ellerimiz hale birbirine kenetli bekliyorduk dosyaya bakmayı bırakıp bize baktı
Arif = göründüğün kadar narin değilsin n anlaşılan
Yılmaz = yani iyi mi
Arif = oldukça iyi sadece vucudu uzun zamandır uyku halinde oldugu için çabuk yorulabilir bir kaç gün sonra eski haline geri döner bir sorun yok iç organlarda yaralar içinde merhemleri aksatmadan sürüceksiniz
Gül = eve gidebilirim o zaman
Arif = bir gece daha burda kal bence gayet misafirperverim yarın sabah çıkabilirsin
Yılmaz = hastanede bakımı daha kolay degil mi? Arif amca
Arif = evde daha çabuk kendlni toparlıcagına ben eminim hemşireler birazdan seni daha uygun bir odaya alırlar maglum yılmaz bey buraya daldıgı için burası daha dezenfekte olucak
Gül = anladım teşekkürler
Arif = geçmiş olsun bir agrın filan olursa yatagın kenarında ki tuşa bas hemen geliriz
Arif hoca odadan çıkınca gözlerimi Gül'e çevirdim yorgun gözleri bana bakıyordu yorgublugun arkasında çokça mutluluk taşıyordu belki birazda umut
Yılmaz = iyisin dimi böyle yastık filan koymamı ister misin arkana
Gül = iyiyim ben otur yerinde zaten birazdan gelicekler
Yılmaz = tamam oturdum gülüm sen iste yeter
Gül = yılmaz
Yılmaz = söyle güzel gözlüm
Gül = o adama, onlara ne oldu
Yılmaz = kimlere
Gül = anladın işte
Yılmaz = ben bir an adam diyince anlamadım o şerefsizi bir daha görmüceksin ama o şerefsizin dölü hala nefes alıyor
Gül = sözünü tutman için
Yılmaz = evet aslında ben seni koruyabilseydim
Gül = sen beni korudugun için ben şuan yanındayım deme öyle
Yılmaz = neyse işte abim büyük depoya ondan çagırmış ama baskın yedik aynı anda
Gül = savaş o iyi degil mi?
Yılmaz = iyi güzelim iyi hepsi odanın önünde seni bekliyorlar annem bile
Gül = ben duydum ama rüya sandım fadik teyze geldi konuştu benimle kızım dedi
Yılmaz = doldurma o gözlerini kızısın sen onun benden savaştan çok evladısın
Gül = ne bilim bir anneye sahip olmak tuhafmış mutlu ediyormuş bir annen oldugunu bilmek ben hiç tatmadım ki bu hissi
Yılmaz = benim kardeşlerim de anam da senin ailen gülüm herkes nasıl merak etti seni
Gül = sen peki
Yılmaz = ben öldüm nefes alamadım yoklugunda
Gül = duydum ben seni rüyamda geldi aslında rüya degildi ama sen gelince çiçeklerin açtıgı bir rüya oldu
Yılmaz = ben gelemedim yanına fark edemedim bana ihtiyacın oldugunu sonra kabus gördügünü anlayınca dayanamadım
Gül = kabuslarım senin sayende rüya oluyor kurtuluş bey sakın bundan sonra ben olmasam bile yanında
Yılmaz = ne demek ben olmasam sen benim hep yanımda olucaksın
Gül = kesme sözünü varsayalım bir şey oldu hayat bu hep güçlü kal tamam mı ben yanındaymışım gibi yaşa hep benim senin yaşamana güldüğünü bilmene ihtiyacım var unutma bunu
![](https://img.wattpad.com/cover/253593101-288-k951609.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ehvenişer
FanficKaranlık ormanda içinde yükselen bebek sesine dogru koştu genç kadın ne ayaklarını kana bulayan çalılar umrunda oldu nede gecenin zifirisi umrunda oldu karanlıkta düşünce kalkıp koşmaya başladı kız uzun , ürpertici agaçların arasında arkasını dönmüş...