Arabadan inince bahçede sigara içen kadir ve Nalan 'ı fark ettik çardakta oturmuşlardı gözlerim onların üzerindeyken yılmaz arabadan inip elimi tuttu
Yılmaz = bunlar hala gitmemiş mi
Gül = savaş' ın dedigi gibi sanırım yatıya kalıcaklar
Kadir = abim gelsenize bu tarafa
Yılmaz = hay senin abine
Gül = kaçışın yok biz bugün bir araya gelicez bak evren bana çalışıyor
Yılmaz' ın elinden tutup tabiri caizse çardaga sürükledim Nalan 'ın suratında oluşan buruk tebessümle düşüncelerime +1 daha ekledim
Gül = eee naptınız
Kadir = ne yapalım yengem sıkıldık içeride sigara içmeye çıktık öyle
Yılmaz = sigara içmeye emi kadir
Kadir = abi günde beş dala indirdim ya
Nalan = sen hoşlanmıyordun dimi böyle tütün filan
Yılmaz = bile bile insanın kendini zehirlemesine gerek yok
Nalan = gül sen içiyor musun?
Gül = sevmem ben de zaten astımım var benim
Kadir = özür dilerim ya
Kadir sigarasını bir şey dememe izin vermeden söndürünce tebessüm etmekle kaldım bir tek savaş 'ın motoru bahçeden içeriye girince park edip yanımıza gelmesi dakikalar içinde olmuştu sag yanıma oturup Masanın üstüne koydugu elini ritmik bir şekilde vurmaya başladı
Savaş = sen neden evdesin
Kadir = işim bitti geldim hesap mı soruyorsun hayırdır
Savaş = yoo sen geç saatte dönersin hep ama pardon ya saat zaten oldukça geçmiş
Savaş 'ın amacını anlayınca yavaşça başımı yılmaz' ın omzuna koydum düşman cephesine darbe vurmaktan zarar gelmezdi
Yılmaz = uykun mu geldi
Gül = yoo iyiyim ben
Nalan = yemege beraber gitmişsiniz ayrı ayrı geldiniz
Kadir = savaş 'ın
Gül = işi vardı ayrıldık sen nereden biliyorsun ben hatırlamıyorum evden çıkarken savaş' ın gelecegini dedigimi
Nalan = şey ceylan dedi yani şey dedi yanımda hikaye atmışsınız da onu gördü öyle ordan nereden olucak
Gül = hıı Dila 'nın hikayesini gördü demek ki
Nalan = yengem diyince ben sen sanmıştım
Gül = sevmem ben öyle aktif olmayı anılarımız bize özel dimi neticede
Savaş = aynen öyle mesela abimi hep fotoğraf çekerken yakalıyorum
Nalan = yılmaz mı hayatta inanmam
Savaş = aa deme öyle kendini degil zaten hep yengemi çekiyor her anını işte filan özlüyor ya eh neticede büyük sevda
Nalan = anladım
Gözlerimi yılmaz 'a çevirince yüzünde gördügüm utanç kırıntısıyla tebessüm ettim demek ki gerçekten fotoğraflarımı çekiyordu
Savaş = ayhhh sizin uykunuz gelmedi mi ya
Yılmaz = benim geldi valla hadi kalkalım artık
Gül = benim uykum yok ya siz gidin
Yılmaz = gül güzelim kolların buz gibi oldu hadi kalk benim uykum geldi

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ehvenişer
FanfictionKaranlık ormanda içinde yükselen bebek sesine dogru koştu genç kadın ne ayaklarını kana bulayan çalılar umrunda oldu nede gecenin zifirisi umrunda oldu karanlıkta düşünce kalkıp koşmaya başladı kız uzun , ürpertici agaçların arasında arkasını dönmüş...