Yılmaz
Son zamanlarda oldugu gibi büyük aile evi yerine mahallede ki eve gelmiştim Biraz daha yaklaşıp Gül'ün saçlarını okşadım ipek gibi saçları parmaklarım arasında kayıp gidiyordu dudaklarından dökülen her kelimede canımdan can gidiyordu sanki hep böyle rüyaları zehir oluyordu güzel gözlümün
Gül = bırak beni.... Dokunma bana...... Kurtuluş yardım et
Yılmaz = gül, gül uyan yanındayım
Gül = hii burdasın
Yılmaz = rüya gördün
Gül = kabus gördüm yine
Yılmaz = artık anlatmak ister misin ben seni dinlerim gül
Gül = biliyorum ama anlatamam
Yılmaz = tamam bana güvenmezsen anlarım
Gül = yılmaz şuan hayatımda bir tek sana güveniyorum sadece anlatırsam tekrar yaşarım ona gücüm var mı bilmiyorum
Yılmaz = tamam zamanı gelince ben seni hep dinlerim
Gül = biliyorum iyi ki yanımda oldun zaten sen benim hayata olan umudumsun
Yılmaz = birisine umut olmak tuhafmış
Gül = ha şey azer abin mesaj attı yine eve gitmemişsin
Yılmaz = mesajı uygulamalı olarak gösterdi zaten
Gül = dayak yedin yani
Yılmaz = abimin vurdugu yerde gül biter Dicem ama bitmiyor biliyor musun
Gül = benim yüzümden mi
Yılmaz = kendi aptallıgım yüzünden
Gül = nasıl yani
Yılmaz = cemal itini o halledicekmiş bu kadar zaman boşuna ugraştım ama sözümü tutucam onuda onun o domuz dölü ogluda cezasını sen vericeksin
Gül = o adamı görmek bile istemiyorum mutlu olma hakkımı elimden aldı sanki
Yılmaz = ne kadar zor olursa olsun hayat, yürüdüğün yol bir gün mutlaka mutluluğa çıkıcak belki ömrün bir papatya bahçesi olmucak ama güzel şeylerde olucak umutsuzluğa kapılma bir gün her şey istedigin gibi olucak belki nerden bilebilirsin? Eyvallah tamam belki kuş tüyü yastıklarda uyumucaksın ama mışıl mışıl uyucagın uykuların olucak bak yarın yeni bir gün hayat senin için yeniden başlıcak hadi kapst gözlerini güzel olucak her şey ama biraz sabır lazım he
Gül = bu konuşma şuan mı çıktı önceden hazırladın mı
Yılmaz = aynı konuşmayı zamanında abim bana yapmıştı
Gül = sen de mi umutsuzluga kapıldın
Yılmaz = uykun yok mu senin
Gül = ama kaçıyorsun
Yılmaz = ee zamanı gelince dinlersin benim hikayemi
Gül = aç mısın sen
Yılmaz = sen uyumucaksan yerim
Gül = çekil önümden o zaman bir şeyler yiyelim
Yılmaz = bana bunlarla gel
Ayaga kalkıp elimi yüzümü yıkadım mutfaga geçtiğimde yılmaz elinde süt ve cici bebeyle bana bakıyordu
Gül = gerçekten mi
Yılmaz = sevmez misin?
Gül = severim ama akşam yemegi olarak yemek kural mı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ehvenişer
FanficKaranlık ormanda içinde yükselen bebek sesine dogru koştu genç kadın ne ayaklarını kana bulayan çalılar umrunda oldu nede gecenin zifirisi umrunda oldu karanlıkta düşünce kalkıp koşmaya başladı kız uzun , ürpertici agaçların arasında arkasını dönmüş...