Başımdaki agrıyla gözlerimi açtım yastıga sarılmış yatagın içindeydim dün geceyi hayal manyal hatırlıyordum abim beni eve bırakıp gitmiş sonra odada Gül 'ün agladıgını hatırlıyordum ama neden agladıgını hatırlamıyorum ah siktir bu agrıyı bütün gün çekicek olmak bile yeterince acı verici bir cezaydı bir de gül' ün aglamış olması canımı daha çok yakıyordu. Tavan ile bakışmayı bırakıp yataktan çıktım üstüm de gri eşortmanlarım vardı yani gece üstümü degişmişlerdi savaş piçinin benimle dalga geçtigi anlar aklıma geldi. banyoya girip elimi yüzümü yıkayıp üstüme başıma çeki düzen verdim alt kata inince bizimkiler sofraya oturmuş kahvaltı yapıyorlardı yerime oturunca Gül elinde çaydanlıkla içeriye girdi
Yılmaz = günaydın, herkese
Savaş = sen uyanabildin mi abim ya
Fadik = günaydın oglum
Ceylan = abi hiç yavru köpek gibi bakma yengemin ilgi alanı dışındasın
Fadik = sizin aranız mı kötü Gül kızım ne yaptı bu eşşek oglu
Savaş = e anam babamın suçu neydi
Kadir = saygısızlık olmasın ama kendine de demiş olabilir
Fadik = susun bakim Gül kızım bir şey mi oldu
Gül = yok fadik teyze ben öyle sabah uyandım diye sessizim ceylan takılıyor bize
Yılmaz = tabi ya bizim aramız bozuk olur mu hiç
Savaş = abi yanlız anam aranız bozuk mu demedi senin için ne haltlar yedi dedi
Kadir = adamı neden bozuyorsun ki şimdi zaten elinde avucunda ne varsa kaybetti
Yılmaz = ne diyorsun lan
Savaş = böyle ki
Masadan kalkıp salon kısmından bir kagıtla döndü yüzünde ki piç ifadeden yine bir şeyler karıştırdıgı belliydi masadakilerin yüzünde oluşan tebessümü görünce başladıgı oyuna devam ettim
Yılmaz = o ne lan haciz mi geldi
Savaş = daha iyisi bu bütün mal varlıgını bana devrettigine dair bir belge ve altında sana ait bir imza
Yılmaz = yapma ya dün mü imzaladım bunu
Savaş = evet bak senin imzan
Yılmaz = ver bana bakim bir ona
Kadir = savaş kopyası var dimi
Savaş = var tabi yırtmaz ki hem abim sözünün eri adamdır
Yılmaz = savaş güzel yemliyorsun ama ben yemedim
Savaş = neyini yemedim ya imza attın dönmek yok bu işten
Yılmaz = lan şimdi küfür edicem anan benim anam baban benim babam benim imzamın L'si böyle mi
Savaş = degil mi? Gül sen beni kandırdın mı
Kadir = kız kagıda göz ucuyla bile bakmadı
Gül = tek l harfi degil ki yılmaz çizgiyi hafiften yamuk yapıyor hiçbir şeyini benzetmemişsin
Savaş = işte bunu abim gelmeden deseydin şuan zengindik
Kadir = bütün parayı çalıp kaçarsın sen
Savaş = yok lan ben Gül 'e kazık atar mıyım
Yılmaz = öz abine atıyorsun
Savaş = aileni seçemiyorsun işte
![](https://img.wattpad.com/cover/253593101-288-k951609.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ehvenişer
FanfictionKaranlık ormanda içinde yükselen bebek sesine dogru koştu genç kadın ne ayaklarını kana bulayan çalılar umrunda oldu nede gecenin zifirisi umrunda oldu karanlıkta düşünce kalkıp koşmaya başladı kız uzun , ürpertici agaçların arasında arkasını dönmüş...