Şeytan İle Bir Kızın Dostluğu

16. Bölüm: Anlatılmaz Yaşanır

Medya: Berrin Kaya ( gerçekten gereksiz insan  tipi var.)

     Sabah başımda öten alarmı kapatıp gözüm kapalı şekilde bir süre yatakta oturdum. Sonra halıyla bakışmaya başladık. En sonunda biraz da duvara bakıp hazırlanmaya karar verdim. Sabah kalktığımda hep bunu yapardım. Nedenini henüz bende öğrenemesemde hoşuma gidiyordu. İhtiyaçlarımı hallettikten sonra salona indim. Günüm normalde çok sıkıcı geçiyordu. Bugün ayrı bir sıkıcı geçiyor. Bazı kızlar sabah kalktıklarında nasıl enerjik oluyor anlamıyorum.

     Üstümü giyinip hızlıca evden çıktım. Üstüme baktığımda bugün ayrı bir güzel olmuştum. Kendimi dik tutup okula girdim. Bazı insanların gözlerini üzerimde hissettim. Aradığım kişileri görünce yüzüme sinsi gülümseme taktım. Hızlıca merdivenlerden çıkıp sınıfa girdim. Sınıfta bir kaç kişi olmasına rağmen hepsi bana bakıyordu. Herkes sınıfa girince hocada geldi. Dersi başlatınca kafamı sıraya gömdüm. Bir insan neden ders dinler ki anlamış değilim. Teneffüs zilini duyunca yerimden kalktım.

     Sınıftan çıkıp koridorda pencerenin önünde telefonuma baktım. Sıkıldığımı anlayınca sınıfa geçmeye karar verdim. Daha koridorun yarısına gelemeden bilin bakalım karşıma kimler çıktı? Sayın Gece, Berrin ve adını bilmediğim kendini havalı sanan bir kız vardı. Kızı gözlerimle süzünce "Yanınıza alacak başka kız bulsaydınız. Pardon şimdi hatırladım. Siz kendi denginizde kişilerle dolaşırsınız. Yani eziklerle değil mi?" dedim. Bana nefret dolu bakışlarıyla bakıyorlardı. Ben ise bu durumdan memnun kalmıştım. Öğrendiğim laf sokucu sözler sonunda işe yaradı. Bir an boşuna ezberledim diye korkuyordum.

     Bir süre birbirimize baktıktan sonra " Yüzümün hatlarını ezberlemenize az kaldı. Daha ne kadar bakışıcaz. Neyse siz kendi çöplüğünüzde boğulmaya devam edin." bu cümleler gerçekten benden mi çıkıyordu? Tam oradan ayrılacakken saçımın tutulup çekilmesiyle bir anda çığlık attım. "Vira hanım hemen nereye gidiyorsunuz. Daha biz bir şey söylemedik. Sen eziksin, egolusun en önemlisi ne biliyor musun? Annesini ve babasını kaybetmiş bir kızsın" dedi Gece. Tam hangi tarafımda olduklarını göremesemde bulmaya çalışıyordum. Saçını hissettiğimde ben de çektim. Saçımı onun elinden kurtarınca yüzüne sert bir yumruk attım. Dudağının kenarı kanıyordu. "Sakın bir daha o ağzına anne ve babamı alma. Benim hakkımda ne söylemek istiyorsan söyle. Fakat anne ve babam hakkında ufak bir şey söylemeyeceksin." dedim.

    Çenesinden tutup yüzüme bakmasını sağladım." Bana bulaşınca sonunuzun nasıl olacağını bilmek istemezsiniz değil mi?" dedim. Berrin'in bir anda yüzüme tükürmesiyle bakışlarımı ona çevirdim. "Berrin cesaret gerektiren bir iş yaptın tebrikler." dedim. Yüzünü tutup sinirle "Sizin bana yaptıklarınız benim yaptıklarımın arasında bir hiç kalır." dedikten sonra Berrin'in suratına yumruk atmam bir oldu. Acıyla yüzünü tutarken yine Gece'ye döndüm. "Evet Gece hanım yine sıra size geldi. Sana ne yapsam okula rezil mi etsem yoksa işkenceler mi yapsam? Hımm... şimdilik bir şey yapmamayı karar verdim. Şanslı kızsın." dedim. Yüzüne son bir yumruk geçirip zafer gülüşüme arkaya döndüğümde çoğu öğrencinin video çektiğini gördüm. Son sesimle" Dağılın lan sizin işiniz gücünüz yok mu? Sonunuzun böyle olmasını istemiyorsanız dağılın hemen! "dedim.

     Hızlıca lavaboya gittiğimde yüzümü yıkadım ve Kurtuluş Savaşı'ndan çıkmış gibi olan saçlarımı düzelttim. Şeytanın yanımda belirmesiyle gülümsedim." Vira ellerine sağlık. Mükemmel bir etki bıraktın üzerilerinde. " dedi. Ben de" Çok bir şey yapmadım. Sadece ağızlarının payını verdim. "dedim. Şu anda teneffüstü ve bütün gözler benim üzerimdeydi. Aldırış etmeden sınıfa girip çantamı aldım. Yine okuldan kaçacaktım. Normalde ders dinlemeyen ben bu halimle birilerinin bana bakmasına dayanamam ve derste ayrı bir olay çıkardı.