Schrijfcompetitie! [BEZIG]

Ronde 2 (gijzeling in een kerk) CrazyUnicornX

2034~

Het leven is eigenlijk vrij bijzonder, zo pril en zo vatbaar voor alle mogelijke ziektes. Het leven is niet verbeterd, het milieu is niet verbeterd, er zijn geen medicijnen gevonden op de meest dodelijke ziektes. Alles is zoals het in 2002 ook was. De nieuwe technologie en snufjes buiten wegen gelaten. Alhoewel de kerk is nu erg populair. Ik denk dat mensen hun rust zoeken in de kerk, zichzelf over geven aan Hem. Ik ga ook naar de kerk, ik ben alleen niet een streng gelovige. Eerlijk gezegd ben ik helemaal geen gelovige. Ik verafschuw de kerk. Alleen weet je wat het is, de geschiedenis herhaalt zich. De kerk wil de macht pakken over heel de wereld, en ik weet dat het cliché klinkt, wie wil er nu nog katholiek worden, maar toch gebeurd het. Ik ga heus trouw naar de kerk, alleen ik ga er niet met plezier heen. De kerk heeft nu ook nieuwe regels opgesteld, Godsflissen, oftewel regels. Het Godsflis boek staat vol met ouden en nieuwe regels, de regels van het mooie vroeger, het mooie vroeger met godsdienstvrijheid. De Joden, de islamieten, de boeddhisten en de Protestanten zijn uitgemoord. "christendom heerst."  Vandaag zal ik weer het heiligdom van Hem intreden. Yeawj. Snel typ ik wat in op mijn Iphone 11, een smartphone die je mag vergelijken met een tv, alhoewel, mijn favoriete grootte is die van een tv, het apparaatje kun je zo vergroten dat het een tv wordt en zo vouwen dat het een klein dobbelsteentje wordt dat in je broekzak past.

Feline kom je mee, we moeten weer gaan.  x

Snel klik ik op verzenden, Feline is altijd al en sloddervos geweest en ze vergeet altijd datums en afspraken. Welja gelukkig ben ik er voor haar. Het blokje in mijn broek begint te trillen.

Miranda, thanks dat je me aan die vreselijke saaiheid herinnerd. ;) See ya later. x

Wat een schat. Ik loop naar mijn kast waar ik mijn kerkkleding uithaal, wat inhoud dat ik een lange rok, wat je mag vergelijken met een maxi rok, een wit bloesje en wat rare witte schoenen uit mijn kast haal. Zoveel mogelijk wit is ook een Godsflis. Zwart is verboden. Vele mensen discrimineren nu dus ook de zwarte mensen en de mensen met zwart haar. Mensen zijn echt watjes, bang om zelf slachtoffer te worden van discriminatie of executie, je hoort me goed, executie. Vele mensen zijn al vermoord omdat hun ouders 'zwart' zijn, omdat zijn of haar overgrootouders een ander geloof hadden. Mijn blonde haren steek ik in een nette staart en ik doe wat mascara op mijn wimpers. Ik snap het niet, waarom de kerk, en niet gewoon aliens of desnoods mensapen. De stad heeft ook last van opstanders, mijn stad. Uhu, mijn vaders stad. Katheminstie. Ik heb zeer veel respect voor voor de opstanders. Ze noemen zichzelf 'de Glades'. Een specifiek persoon spreekt mij wel aan, alleen jammer voor mij blijft iedereen anoniem onder een zwarte cape en sexy pakken. Gawd damn, heb je ooit wel eens de close-ups van dé Glade gezien, het speeksel stroomt letterlijk over je kin. "Miranda! Kerkdienst, schiet op!" Wat, ohja, de kerk. Ik zat weer te dagdromen over de sexy Glade mensen. "Ik kom eraan pa!" Zeg ik schreeuwend boven aan de trap. Met één hand houd ik mijn rok omhoog zodat ik er niet opstap en met de ander hand houd ik me vast aan de trapleuning. Onderaan de trap gooit Max mijn jas naar mijn hoofd. Max is mijn broer, mijn irritante broer, gelukkig voor mij ben ik ouder en ben ík dus de erfgenaam van Katheminstie. Niet dat je dat een eer mag noemen, Katheminstie is niet wat je noemt een grote stad. Ik grom naar mijn broer en loop richting de voordeur. "We moeten Feline ophalen, 'k denk dat ze wel een rit naar de kerk kan gebruiken." Ik steek mijn hoofd naar buiten, kijkend of er misschien iets is veranderd. "Is goed schat, ga maar vast in de auto zitten, ik pak nog even wat drinken en dan gaan we." Zonder ook maar iets te zeggen stap ik naar buiten richting de Mercedes die voor de garage van ons huis staat. Ik ruk de deur open en haal mijn Iphone uit mijn zak en maak er een kleine tv van, net groot genoeg dat ik hem aan het hoofdsteuntje van de stoel voor mij kan klikken. Scrollend door de films die ik op mijn Iphone heb staan, blijf ik zenuwachtig met mijn been wippen. "Aha, daar ben je." Snel klik ik op 'titanic' en laat de film starten. Al mijn hele leven heb ik de voorkeur voor oude films, ze zijn gewoon zo puur en onschuldig. De deuren van de auto gaan open en mijn vader, Max en mijn moeder nemen plaats in de auto. "Wat kijk je?" Zegt Max nieuwsgierig met zijn hoofd leunend op mijn schouder om mee te kijken. "Titanic" Snauw ik hem terug. "Hm, ke. Ken ik niet. Vind je het erg als ik mee kijk?" Zo beleefd als hij is kijkt hij met grote onschuldige ogen naar mij. "Oke, maar wel wegkijken als er iets romantisch gebeurd, jouw jonge hersentjes zijn nog niet gemaakt voor zulke scenes." Ik kijk hem streng aan. "Maar natuurlijk, ik mag nog niet naar nep verliefde mensen kijken volgens de Godsflis." Ik moet even nadenken over wat hij zojuist heeft gezegd. Oh, acteurs. "Goedzo en nu mondje dicht en oogjes op het scherm." Hij doet wat ik vraag en richt zijn ogen op het scherm.