Love or not to love

Chapter 18

Fit

Nakatulog na ako. Nagising ako ng madaling araw. It's still dark. Kinurap-kurap ko ang mata ko. Nauuhaw ako. Dahil siguro sa pag-inom ko kagabi. Naramdaman kong may mainit na nakadantay sa tiyan at binti ko. May mainit din sa bandang balikat ko. It's warm. Ang sarap sa pakiramdam dahil malamig ang kwarto. Nanlaki ang mga mata ko ng marealize kung ano ang mainit na nakadantay sa akin? Inangat ko ang comforter at nakita ko si Brandon! Ang ulo niya nasa balikat ko, nakayakap siya sa akin. Ang braso niya ay nasa tiyan ko at ang binti niya ay nakapatong sa binti ko. Niyayakap niya ako. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Aalisin ko ba o mananatili kaming ganito? Pinili ko ang pangalawa. Ayaw ko siya magising. Titiisin ko na lang ang uhaw ko hanggang mamaya. I stiff. Pinilit ko na lang matulog ulit.

Pagbibigyan ko ang puso ko ngayon. Pag-uwi namin hindi na ito mauulit.
Malungkot kong sinabi sa sarili ko.

Nagising ako sa liwanag ng araw. Nakaharap at nakayakap na ako kay Brandon. Much worse ay nakita ko siyang gising na din. Pinanood niya ba ako habang natutulog? Nanlaki ang mga mata ko. Tumuwid ako ng higa. Nanigas nanaman ako. Papano ko ba siya iiwasan kung ganito ang ginagawa niya sa akin. It feels good in his arms. It feels like home.

"why are you here?" tanong ko sakanya, para mapalis ang pag-iinit ng pisngi ko.

"I won't fit there" sabay turo niya sa sofa. Tumango na lang ako. Nobody even tried to move. Nanatili pa kami sa ganoong ayos. Nakayakap pa rin siya sa akin gaya kaninang madaling araw. Biglang nagring ang cellphone ko. Inabot ko ang phone na nasa side table. Si Rigo. He saw it at binaon niya ang ulo niya sa leeg ko. Nakakakiliti ang hininga niya na tumatama sa balat ko.

"Hello?" sagot ko kay Rigo.

"Goodmorning Jassy Baby, please be ready, we'll have breakfast in the hotel" sabi niya.

"Tell him we'll be there after 15-20minutes, they can go ahead" he murmur on my neck. Nakakakiliti talaga. Parang hinahalikan niya ang leeg ko pero nagsasalita lang naman siya. Narinig niya pala ang sinabi ni Rigo.

"uhmm, Rigo, you can go ahead, di pa kasi kami bumabangon ni Bran, magreready palang kami, baka andyan na kami after 15minutes" sabi ko na lang.

"Katabi mo siya?!" eksaperadong tanong ni Rigo.

"Hindi noh! nakahiga siya sa sofa" defensive kong sinabi at nakita kong nag-angat ng mata si Bran.

"Okay, we'll wait for you on the pool side"

"Okay, see you later!" tugon ko.

"Bran, let's get ready" baling ko sakanya. He is still hugging me.

"hmmm" he murmur.
"I don't like to have breakfast, I can't do this again once we get back to Davao" so pareho pala kami ng nararamdaman. Kaso nasabi ko na na bababa na kami.

5 minutes sabi ko sa sarili ko. Pagbigyan, minsan lang ang pagkataon na ganito.

"Tara na nga, baka ano pa ang magawa ko sayo" sabi ni Brandon na mukhang nagpipigil.