Love or not to love

Chapter 28

boyfriend

Naging constant date ko si Rigo. Di naman ako manhid, gusto niya ako. Pero hindi naman siya nagsasabi sa akin ng nararamdaman niya. Sa school ay lagi niya kami pinupuntahan ni Coleen pag free time niya. He is my friend and I enjoyed his company.

Minsan ng ihatid niya ako pauwi ay may sinabi siya. Nasa pool side kami noon.

"Jassy, can I be your boyfriend?" napalunok na sinabi niya. Hawak niya ang kamay ko at bigla niya itong pinisil.

Nag-iwas ako ng tingin. Nakita ko sa terrace sa taas si Brandon na nakatiim ang bagang na nakatitig sa amin. Mas pinili ko na lang na tumingin kay Rigo.

"Uhmm Rigo, masyado pa akong bata para makipagrelasyon, pwede bang maging magkaibigan na lang tayo?" sinabi ko ng tuloy-tuloy. Ayaw ko kasi siyang paasahin. Mas okay na sigurong malaman niya agad na hanggang doon lang ang maibibigay ko.

"I'm willing to wait baby" sabi niya sa akin at nakikita kong nahihirapan siya.

"I need to focus on my studies Rigo, I'm not sure if I can give the things that you want" sabi ko sakanya. At binitawan na ang kamay niya.

"Okay baby, goodnight, uuwi na ako" paalam niya ang he kissed me on the cheeks. Hinatid ko na lang siya sa garahe.

Pagpanhik ko sa kwarto ko ay nandoon si Brandon at nakaupo sa sofa. Nagulat ako. Matagal na simula ng huli kamiing mag-usap. It's been months.

"Why are you here Bran?" tanong ko sakanya. Umupo ako sa kama ko. Hindi ko kaya na tumayo. Baka bumigay ang tuhod ka. Pag kasama ko siya ay nanghihina ako.

"Is he your boyfriend now?" he said in a low voice. Alam ko na galit siya.

"No, he's just my friend Bran" i said in a whisper.

"He holds your hands and kiss you!" he snapped at me.

"Brandon, bakit ba nagagalit ka sa akin? Sinagot ko ang tanong mo, pero parang mas alam mo pa ang sagot sa akin?" singhal ko sakanya. Nakakainis na kasi siya.

"I saw you with my own eyes!" he greeted his teeth. At napatayo na siya.

"You're concluding na kami na, hindi naman, at ano naman sayo kung kami or hindi?" I said bluntly.

"He's my friend, alam ko anong gagawin niya pag naging kayo na!" at lumapit siya sa akin at hinawakan ako sa braso.

"wala siyang gagawin sa akin na hindi ko gusto Bran" I explained. Nasasaktan na ako sa nakabaon na kamay niya sa braso ko.

"Alam niya ba ang tungkol sa atin? oh gusto mong sabihin ko sakanya para tigilan ka niya?!" singhal niya sa akin.

"Don't do that Brandon, alam mong baka isumbong niya tayo. Natatakot akong malaman ni Papa at Mama ang nangyari sa atin. Gusto ko pang makatapos ng college!" sigaw ko sakanya at napahagulgol na. Bigla niya akong binitawan.

"Naisip ko na yan kaya tiniis kong huwag kang lapitan" niyakap na niya ako.

"Hush sweetheart, I'm sorry" he kiss my hair.

"Bran, please, umalis kana" tulak ko sakanya. Gusto ko mapag-isa at umiyak. Umalis siya at sinara ang pinto ng veranda.