Kei/Ace POV
Late na ako nagising dahil sa Scarlet. Tinakot ba naman ako kagabi tapos napanaginipan ko pa na may multo akong katabi kaya halos hindi ako makatulog.
Siguro pinagtatawanan niyo ako kasi takot ako sa multo, well you can't blame me. I sighed. Naligo na ako at nagbihis, isang simpleng jogging pants at sando lang ang sinuot ko. Kumuha na rin ako ng towel dahil panigurado, maliligo kami ng pawis mamaya.
Lumabas na ako ng dorm at naglakad papunta sa training room. Naabutan ko silang lahat doon.
"Morning! Sorry kung late ako." Sabi ko. Lumingon naman sila sa akin at bumati rin.
"Mukhang hindi ka nakatulog ng maayos huh? Mukha kang stress Pareng Ace." Puna ni Rhonnie sa akin.
"Hindi lang ako nakatulog ng maayos." Walang gana kong sabi, "Anyway, ready na ba kayo? Simulan na natin ang training. Ice, ikaw ang magtuturo samin besides your a trainee being knight " Sabi ko, tumango naman siya.
Wala akong gana mag-turo, kahit na alam ko gamitin lahat ng armas dito, basta wala akong gana dahil sa multo kagabi tsk! Lakas ng tama, tinakot ako kagabi.
"First, sa sword muna tayo. Pick your sword." Sabi ni Ice, sinunod naman nila ang sinabi ni Ice.
*bogsh*
*boggsshh*
*bogsh*
*boggshh*
*bogssh*
*boggsh*
Sunod-sunod na bagsak ng kani-kanilang espada.Kaniya-kaniya din ang reklamo nila like,
"Ang bigat naman!"
"Bakit hindi niyo sinabi na mabigat?!"
"Sh*t! Mabigat!"
"Ano ba naman yan! Ang bigat!""Haha ganyan talaga!" Natatawa kong sabi. Nakaka-tawa kasi yung lukot nilang mukha.
"Ganto kasi ang gawin niyo, i-free niyo ang mind niyo. Think that the sword is light as feather. Concentrate." Sabi ni Ice. Sinunod naman nila ang sinabi ni Ice.
Lumapit ako sa lalagyan ng sword at kumuha ng isa, naibagsak ko din ito but hawak ko parin. Mabigat nga.
I free my mind and think that this is light as feather, I concentrate, I inhale and exhale, until I felt that the sword is decreasing weight.
Itinaas ko ang sword tapos tumingin sa kanilang lahat. May nagawa na hawakan ang sword nang magaan meron naman na sinusubukan pa rin. Nang magawa na nilang hawakan at itaas ang sword ng walang kahirap-hirap ay bumaling kami kay Ice na may hawak din na sword.
"Now, hold the sword like this," Pinakita niya kung paano hawakan ang sword, ginaya naman namin, "Iwasiwas ang espada katulad nito. Kailangan niyong makontrol ang espada, lagyan niyo ng lakas ang bawat hampas at wasiwas." Pinakita niya kung paano ihampas at iwasiwas ang sword.
Ginaya namin iyon.
Tinuruan niya kami kung paano gamitin ang espada, Kung paano makipaglaban gamit ang espada. Pinaglaban-laban din niya kami by pair. Siya ang nakalaban ko and we're fair.
Buong maghapon niya kaming tinuruan. At talagang nakakapagod. Hapon palang, malapit nang mag-gabi, 5 pm mga ganon.
Nandito ako sa garden, nagpapahangin. Nakahiga ako at ginawa kong unan ang braso ko.
Habang nakapikit ay may naramdaman akong presensya papalapit sa akin. Hindi muna ako nagmulat ng mata hanggang sa tuluyang nang makalapit ang taong ito.
"Ace..." Banggit niya sa pangalan ko. Nagmulat ako ng mata at tinignan siya.
"What?" I response emotionlessly.
"Sino ka?" Malamig niyang sabi kaya napakunot naman ang noo ko.
"Ako si Ace." Walang gana kong sabi habang walang emosyong tumingin sa kaniya. He glared at me.
"I know your not Ace. Your not gay. Iba na ang kilos mo, iba na rin ang presensiya mo. Now, tell me, who are you?" Madiin niyang sabi. I smirked at him.
He knew. What a sharp prince.
"People change unggoy. Every person can change, especially when that person is hurt." I said while smirking. Napatitig naman siya sa akin na parang natamaan siya.
"Yeah, people change but you looks like you were not change, that is really your personality. Now, tell me. Who were you?" Mariin niyang sabi habang matiim na nakatingin sa akin.
I grinned. Mapanuri ang isang ‘to.
"You really want to know who I am?" I said while smirking devilish. He gulped.
"Y-yes! Tell me who are you! And where is the real Ace!" He demanded, I look directly to his eyes.
"I'm Kei Hell. And the real Ace... is gone." I devilishly said. He glared at me.
"Where's Ace?!" Sigaw niya at kitang-kita ang galit sa mga mata niya. Ang kamao niya ay nagyeyelo, ang bilis niya naman magalit.
"Ace? The real Ace? He's Gone. He's already dead." Madiin kong sabi, nagulat naman siya kaya napangisi ako, pilit piniligilan ang tawa.
"No! He's not dead! You— you killed him! You killed him to get his body and use it for your own desire! Para ikaw ang mabuhay! You're a d*mon!" He yelled at me.
"No, dear. I didn't kill him. Who do you think that caused his death? It's you. You killed him! Remember when you pushed him from the rooftop? At that moment, you didn't do anything to save him and let him died." I said and emphasized every word, sign that I m mad.
His eyes widened, shock, fear and a hint of pain was visible on his eyes. I gritted my teeth in anger.
"You were blaming me the sin that I did not do. Seriously? You're blaming the innocent? Why don't you admit it yourself that you were the one who killed Ace." I said. He gulped and got nervous, fear is visible on his eyes.
"N-no! No! I didn't kill him? You're the one who did it! You assh*le!" He shouted and was about punch me but I caught his fist.
"Pathetic. Just admit it, you killed Ace. All of you killed Ace!" I shot him a death glare.
"No..." He shook his head repeatedly. "N-no... We can't d-do t-that," His voice cracked, "I-I c-cant d-do that." Tears forming on his eyes until it rolls down on his cheeks.
"We can't kill Ace." He said and cried.
"Why are you crying? Regretting what you did?" Mapanuya kong sabi at nang-aasar na ngumisi sa kaniya. I let go his fist.
"No... We can't kill him." He said and shook his head again and again. Humahagulgol na siya.
"You can. Nagawa mo na nga, hindi ba? Namatay na nga siya, hindi ba? That's the truth! Ikaw ang pumatay kay Ace!" Sinigaw ko sa mismong pagmumukha niya, para ramdam niya ang kasalanan nila.
He cried like a crybaby.
"Karma is a b*tch. You'll regret everything you did." I said coldly and started to walk away.
Poor Prince Iceon. He cannot admit that he killed his own brother. Isa palang ang nagsisisi. I will make sure that conscience will chase them.
I can't wait to see their face, crying and full of regret.
![](https://img.wattpad.com/cover/263139217-288-k826810.jpg)
BINABASA MO ANG
Reincarnated In A Prince's Body
RomanceShe, Keira Hell Jane Delfox, who loves trouble and flirting, died and suddenly woke up in an unfamiliar place and saw unfamiliar faces. Keira suddenly became Ace Alex Glacies, the known gay prince of Ice Kingdom. A dream come true, she said. But, wi...