Bu bölüme "Fire On Fire" çok yakışırdı.Aslında hep böyle düşünüyorum.Fire On Fire tam da Taekook şarkısı olmalı çok yakıştırıyorum,ama üzücü işte...
"Jeonguk?"
İkisi de yakalanmışlığın verdiği korku ve biraz da utançla bakıyordu.Jimin onları görmüş ve gözlüğünü çıkarıp gözlerini kısarak onlara bakıyordu.İkisi birlikte "Jimin!" Dediler korkuyla.Eğer Jimin onları gördüğünü herhangi birine söylerse biterlerdi. "S-siz?" Jeonguk Taehyung'u korumak ister gibi arkasına aldı ve Jimin'e sus işareti yaptı. "Jimin yalvarırım gördüklerini unut" Jimin gözlerini sıkıca yumup açtı.Onları bu şekilde görmeyi beklemiyordu.Jeonguk'un hal ve hareketlerinden şüphelinmişti bir ara fakat bu kadarını tahmin etmemişti.Gördüğü manzara karşısında ağzı açık kalmıştı.Taehyung'u tanımıyordu ama Jeonguk'u çok iyi tanıyordu.Jeonguk'un bu zamana kadar düz olduğunu sanıyordu,ancak az önce gördüğü şeyden sonra bütün düşünceleri yerle bir olmuştu.
"T-tamam söylemem" dedi güven verircesine "Söz mü?" Dedi Jeonguk.Jimin tekrar güven veren sesiyle "Söz veriyorum,kimseye söylemeyeceğim ama sen de bana herşeyi anlatacağına söz ver" Taehyung ve Jeonguk rahat bir nefes aldıktan sonra Jeonguk, "Neyi anlatmamı istiyorsun?" Diye sorunca,Jimin tatlı gülümsemesiyle "Ne zamandır bizi ayakta uyuttuğunu?" Jeonguk gülmesini bastırmak için dudaklarını ısırıyordu "Sanırım çok oldu" dedi arkasındaki bedene gülümseyerek bakarken "Vay be! Çok oldu ha ?" Havaya bakıp düşünür gibi yaptı ve "Nasıl görmem ya? Nasıl da kaçırdım gözden?" Deyip dudaklarını büzüştürüp kollarını birleştirdi ve sitemlerine devam etti "Of! Bu mesleğime hakaret! Aşk olsun Jeonguk bunu benden nasıl saklarsın?" Dedi darılmış gibi yaparak.Jeonguk bu tatlı tepkisine şaşırmıştı.Aslında böyle bir tepki vereceğini tahmin etmemişti ama bilmeliydi ki Jimin kimseyi aşağılamaz ve yargılamazdı.Fakat Jeonguk çevresine karşı o kadar güvensizleşmişti ki Jimin'e anlatmak aklının ucundan bile geçmemişti.
"Korktum!" Dedi net bir sesle.Jimin şaşkınlıkla bakıyordu.Jeonguk'un yeryüzündeki hiçbirşeyden korkmadığını herkes biliyordu.Ancak şimdigelmiş korktuğunu söylüyordu. "Neyden korktun Jeonguk?" Bunu söyleyemezdi.Taehyung sebebini biliyordu,ancak Jimin Jeonguk'un ailevi meselelerinden haberdar değildi.Jeonguk,Taehyung'a bir bakış atıp önüne döndü. "Neyse Jimin,boşver şimdi bunları hadi gidelim Taehyung".Arkalarında kafası karışmış bir Jimin bırakıp gitmişlerdi.
Sevgilisini gizlice alıp çatıya çıktı Jeonguk.Çatıya varır varmaz duvara yasladı sevgilisini önce daha sonra dudaklarından bir öpücük çalıp çantasını sırtından indirdi.Taehyung şaşkınlık ve merakla bakıyordu ne yapmaya çalıştığına.Çantasındaki onlarca atıştırmalığı çıkarıp Taehyung'a uzattı. "Jeonguk,!Tanrım!Bunlar ne böyle?" Jeonguk omuz silkip "Hangisini sevdiğini nerden bilebilirdim ki?" Dedi pişkin pişkin.Sevgilisi gülümseyip kucakladı kuzgun saçlı sevgilisini "Hepsini!Hepsini seviyorum,senden gelen herşeyi seviyorum aşkım!!!" Heyecan kalbine iyi gelmiyordu.Ancak şuan kalbinin rahatsızlığını unutmuş gibiydi.Jeonguk onu kucaklayıp etrafında döndürünce,Taehyung sıkı sıkı tutunmuştu sevgilisinin boynuna.Sevgilisi onu indrip tekrar öptü güzel dudaklarından. "Hadi bunları bitir aşkım da,derse dönelim" Taehyung hayretle bakıyordu sevgilisine Dalga mı geçiyordu? "Ahh Cidden! Bunların hepsini bir anda yiyebileceğimi düşünmüyorsun herhalde ?" Jeonguk kaşlarını kaldırıp " Beğenmedin mi?" Deyince Taehyung'un yüzünü gene en güzelinden bir gülümseme kaplamıştı.Jeonguk'un bu tür jestlerden anlamadığı o kadar açıktıki.Bu konudaki acemiliği onu daha bir tatlı göstermişti gözünde.
"Öyleyse bunları çantama koyayım daha sonra yerim hm?" Jeonguk dudağını büküp "Hm,nasıl istersen?".Taehyung portakallı jelibonlardan bir kaç tanesini yemeye başlamıştı.Jeonguk ise bir dünyanın en güzel portresini veya en güzel filmini izlermiş gibi hayranlıkla bakıyordu.Taehyung ağzındaki çiğnerken sevgilisinin bakışlarını yakalayınca durdu "Ne?" Der gibi baktı.Bir insan birşey yerken bile bu kadar güzel olabilir miydi? Jeonguk onun üzerine tanımıyordu kimseyi.Onun kadar güzel yemek yiyen,onun kadar güzel yürüyen ve güzel gülümseyen bir insan daha yoktu yeryüzünde.Gülüşünün güzelleğini geç farketmişti.Ama artık tek bir gülüşü için savaşacaktı.Ona ne ara bu kadar bağlanmıştı bilmiyordu.Fakat bir şeyi çok iyi biliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
You Know I'm The One(Vkook)
أدب الهواة"Nefret ediyorum;Beni görmezden gelmenden,ağladığımı görmemenden,seni özlememden.En kötüsü senden nefret edemememden nefret ediyorum.Hiç hoş değil ama,biraz olsun bile değil.Hiç nefret edemememden"💔 "Taehyung ve Jeonguk,sevgililer ancak yasak bir i...
