Sanha'nın babası sönen umutlarıma tekrar ışık olmuştu.O yaşıyordu.Biricik sevgilim bırakıp gitmemişti beni.Evet kendisinin Sanha olduğunu sanıyordu,fakat ismininin ne önemi vardı ki? Yaşıyordu işte tam burada,karşımdaydı.Doya doya koklayamadığım saçları bana inat ışıl ışıl,güneşi kıskandıran gülüşü,havalı burnu...
Herşeyiyle yine karşımdaydı.Onu ilk gördüğüm andan itibaren kalbim hızla atıyordu.Hissetmiştim..Tanrı şahit ki hissetmiştim.
"Taehyung?" Onu incelerken dalıp gitmiştim.Bu sabah bambaşka bir dünyada uyanmıştım.Bir kiraz ağacının altınca oturup onu seyrediyordum.Bütün yüklerim hafiflemiş,bütün acılarım dinmiş gibiydi.Ben ona seyredalmışken,o beni eşsiz rüyamdan uyandırmaya çalışıyordu. "Yalvarırım..Biraz daha seyredeyim.Uyandırma beni,senli rüyalardan" Nerde olduğum hakkında hiçbir fikrim yoktu.Yalnızca hasret kaldığım Jeonguk'um ile sonu gönünmeyen bir çiçek bahçesindeydim.Tam karşımdaydı.Dimdik.Simsiyah saçları ve kömür karası gözleriyle,ellerini bana uzatmış,kadife sesiyle yalnızca adımı sesleniyordu. "Öyle uzak durma...Bırak da kokunu içime çekeyim." Dedi.Ona gidemiyor gibiydim.Yerimden kalkamıyordum sanki.Onun bana gelmesi için ellerimi ona uzattım.
Sonunda Jeonguk yavaş adımlarla yanıma geldi.Ben kiraz ağacının altında gölgelenirken,o gelip güzel başını dizlerime yaslamıştı.Nihayet ulaşamadığım ipek saçlarına dokunma fırsatı bulmuştum.Hiç konuşmuyordu.Yalnızca gülümsüyor ve yüzümü seyrediyordu. "Seni çok özledim" Yine cevap vermemişti.Eğilip açıkta kalan alnından öptüm.İpek yüzünü avuçlarımın arasına alıp okşarken,bana seslenen birileri olduğunu duydum.
"Taehyung!Uyan güzelim...Sabah oldu" Jeonguk birdenbire kaybolup gitmişti.Gözlerimi açtığımda karşımda yine simsiyah saçlarıyla duruyordu. Yoksa hala uyanmamış mıydım. Gördüğüm bu dünya güzeli yüz gerçek miydi? Biraz yutkundum,kaşlarımda çatıldı yeni uyanmışlığın verdiği rahatsızlıkla. "Kötü bir rüya gördün sanırım.Su ister misin?" Hala cevap verememiştim.Dünyadan soyutlanmış gibiydim.Etrafıma bir göz attığımda Sanha'nın odasında olduğumu farketmiştim.Fakat nereden ve nasıl geldiğimi hatırlamıyordum.
Yine de eğer bu bir rüya değilse,karşımdaki de Sanha ise saçları neden kısa ve simsiyahtı.Verdiği sudan bir iki yudum içtikten sonra biraz olsun kendime gelmiştim. "Neden buradayım?" Biraz gülümseyip bana yaklaştı ve burnumun ucundan öptü. "Gece .." Bu sefer dudaklarıma minik bir öpücük bırakmıştı. "Uhmm...Beni çok özlediğini söyleyip evime geldin." Dudaklarını gerdirmesiyle gamzeleri ortaya çıkmıştı. "Sanırım biraz da sarhoştun?" Dün gece içip Sanha'nın evine mi gelmiştim.Aman Tanrı'm.Neden içtiğimi bile hatırlamıyordum.
"Saçlarını kestirmişsin" Dediğimde komik bir şey demişim gibi gülümsedi. "Dün gece bunun hakkında bayağı bir yorum yaptın zaten" Kim bilir neler demiştim.Gerçekten hiçbirşey hatırlamıyordum. "N-ne dedim peki?" Yukarı bakıp düşünür gibi yaptı. "Birçok şey söyledin aslında.Jeonguk dönmüşsün.İnanamıyorum.Jeonguk bu sen misin? Jeonguk-Jeonguk-Jeonguk..." Sanırım ona yeniden Jeonguk diyerek kalbini kırmıştım.O kendisinin Sanha olduğuna inanmıştı.Ben ise durmadan ona Jeonguk diyordum.Bunu ona yapmaya hakkım yoktu.
"Ben..Özür dilerim.Sanırım fazlasıyla kırmışım seni.Ama bak sarhoşmuşum işte.Kızma bana ne olur! Bilerek olmamıştır" O beni şaşkınlıkla dinliyordu. "Kızmadım bebeğim.Kırılmadım da.Sen beni kim olarak seveceksen,o kişi olmaya razıyım.Kalbinde yerim varsa,ne sıfatla orada olduğumun bir önemi yok" Jeonguk gerçekten de çok değişmişti.Tam alıştım,tanımaya başladım derken kaybetmiştim.Şimdi ise tüm benliğiyle karşımdaydı.
Şuan karşımda duran Jeonguk ile eskisi biribirinden çok farklıydı.Belki de hep böyleydi ve ben hissedememiştim.Eskiden ona yaklaşamıyordum.Aramızda buzdan duvarlar var gibiydi.Beni seviyor fakat hissettirmiyordu.Benden uzak duruyor ancak ayrı da kalamıyordu.Başkalarının yanında gördüğünde de adeta çıldırıyordu.Haechul'ün benden uzaklaşmasının sebebi bile Jeonguk'tu.Bunu sonradan duymuştum.Meğerse bizi kıskandığı içinmiş,bu yüzden yanımdan uzaklaşması için tehdit ediyormuş benimle arkadaşlık kuranları.Tam bir psikopat olduğunu ve bütün o yaptıklarının bana olan bağlılığından kaynaklandığını öğrenmiştim.Beni gerçekten de bu kadar sevmiş miydi?Bu kadar bağlı mıydı bana? Öyleyse neden son zamanlarında belli etmişti ki.Beni habersizce terkedip gitmek yerine,neden söylememişti babasının onu öldürmekle tehdit ettiğini.
Gördüğü işkencelerin onu ölüme sürüklediğini nereden bilebilirdim.Eğer bilseydim kanatlarımı açıp uçurumun kenarından almaz mıydım.Onu korumaz mıydım?Ona zarar gelmesine izin verir miydim hiç? Zayıftım.....Ancak yine de kendimden çok onu korurdum.Onu gölgemde dinlendirir,güneşin yakmasına izin vermezdim.Ona gelecek kurşunlara siper ederdim göğsümü.O gittikten sonra benim için de hayat bitmişti.
Jeonguk'u son gördüğümde söylediklerim bir bir beynimin içinde yankılanıyordu.Bir şans istemişti.Ama ben gözünün yaşına bile bakmamıştım.
Kaybettiğin birine söyleyemedikleri,yapamadıkları için pişmanlık duyardı insan.Ancak kaybettiğinde anlardı değerini.Keşke geri dönse diye dua eder Tanrı'ya.Ama bilir ki o bir daha geri dönmez.Sonsuzluğa uçtuğunu,geride kalan tek mirasının aslında yalnızca anıları olduğunu bilirler.Bende yalvarmıştım Tanrı'ya.Onu bana geri vermesini,daha yaşacağımız bir çok şeyimiz olduğunu ağlaya ağlaya yakarmıştım.Hiç değilse cesedini bulabilmeyi umud etmiştim.Bununla bile yetinmiştim.
Ancak yıllar sonra o umutlar filizlenmiş ve dualarım kabul olmuştu.Tanrı kaç kişiye daha bu şansı tanırdı ki.Öldü sandığım sevgilim aslında hep benimleydi.Tanrı bana acımış ve tek varlığım olan Jeonguk'umu bana bağışlamıştı.
Bay Choi-yani öz babası Jeonguk'u ölmek üzereyken kurtarmış.Evet uçurumdan atlamış fakat yakın bir kayaya düşmüş.Peşine taktığı adamlar onu derhal hastahaneye götürmüş.Jeonguk komada yatıyorken ikizi olduğunu öğrendiğim Sanha,aşırı hızda kullandığı arabayla kaza yapmış.Ancak tam da Jeonguk'un hastahaneye yatırıldığı gün yoğun bakımda hayatını kaybetmiş.
Bay Choi bir oğlunu kaybederken diğerinin yaşıyor olduğunu,ancak kafasına aldığı hasarla hafızasını kaybettiğini öğrenmişti.Çocukluğu dahil hiçbirşeyi hatırlamıyormuş.Bu bay Choi için umut ışığı yakmış.O gece ölen kişinin,Sanha değil de Jeonguk olduğunu duyurmuş.Ancak Jeonguk'un üvey ailesi onun cesedini ararken,onu bile gizlemiş.Parasal olarak güçlü bir adam olan bay Choi bütün planlarını kusursuzca yapmış.Oğlunun dirisine sahip çıkamayan bir aileye,cenazesini vermeyi bile layık görmemiş ve savcılığı da işin içine katarak cesedinin vahşi hayvanlar tarafından yendiği yalanını söyletmiş.
Bay Choi haricinde Jeonguk'un varlığından kimse haberdar değildi.Jeonguk aylarca komada yatarken Sanha'ya ait bütün özellikler Jeonguk'un üzerine taşınmıştı.
Dövmeler,piercingler,ve diğer bütün benzerlikler kusursuzca ayarlanmıştı.Soobin'de bu süreçte babasının arkasında durmuş ve Jeonguk'u ,Sanha olduğuna inandırmak için elinden gelen herşeyi yapmıştı.O aile Jeonguk'u haketmiyordu ve oğullarını o canilerin eline tekrar vermeyeceklerine dair yemin etmişlerdi.
Anlattıklarına göre bay Jeon,üvey oğluna yaptıklarından fazlasıyla pişmanlık duyduğu için daha fazla dayanamamış.Yaşadığı üzüntüden dolayı geçirdiği kalp krizi ile hayatını kaybetmiş.
İşler karmaşık olsa da sonuç olarak ben sevdiğim adama kavuşmuştum.Kendisini kim olarak bildiği umrumda değildi.Sanha için üzgün olsam da Jeonguk'un yaşadığına bir o kadar seviniyordum.Hem Choi ailesi bir oğlunu kaybetse de diğerine kavuşmuştu.
Ben de güzeller güzeli sevgilime kavuşmuştum.
O beni hatırlamasa da umrumda değildi.
Bütün yaşananlara rağmen yine kalplerimiz buluşmuş ve deliler gibi,hatta eskisinden daha fazla aşık olmuştuk birbirimize.Kader bizi yeniden buluşturmuş ve aşkımızı doyasıya yaşamamız için bir şans tanımıştı.Bu defa sıkıca sarılacak ve asla bırakmayacaktım.Onu bir daha kaybedemezdim.
"Sanha,Seni seviyorum" Gülümsedi.Eğilip boynumdan şapırtıyla öptü "Ben aşığım.."
Aceleye gelmiş gibi oldu ama neyse.Belki daha sonra eklemeler yapabilirim.Pek tatmin olmadım.Ama artık konuyu açıklığa kavuşturmalıydım.İşallah açıklayabilmişimdir 👉🏻👈🏻💋💋💋💋SİZİ SEVİYORUM ❤️❤️❤️❤️❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
You Know I'm The One(Vkook)
Fiksi Penggemar"Nefret ediyorum;Beni görmezden gelmenden,ağladığımı görmemenden,seni özlememden.En kötüsü senden nefret edemememden nefret ediyorum.Hiç hoş değil ama,biraz olsun bile değil.Hiç nefret edemememden"💔 "Taehyung ve Jeonguk,sevgililer ancak yasak bir i...
