Medyadaki şarkıyı dinlerken yazdım umarım siz de seversiniz💔
Jeonguk'un doğum gününden 6 Ay Sonra
Jeonguk benden gideli altı ay olmuştu.Hiçbirşey söylemeden,nereye gittiğini haber vermeden,yalnızca kuru bir ayrılık mesajıyla,kalbimi ve aklımı da beraberinde götüreli tam altı ay.Ne uzun bir zamandı böyle.En uzun zaman dilimi asır ise ,bu geçen altı ay neydi öyleyse.Neden bu kadar ağır geciyordu.Madem geçiyordu,neden dünya durmuş gibi hissediyordum.
O da biliyordu,giderse kalbimi de alıp götüreceğini o da biliyordu.Söz vermişti. "Yaşadığım sürece,asla ayrılmayacağız "demişti.Öyleyse neden gitmişti.
Bütün yaz Jeonguk'la birlikte İtalya'daydım.
Gezmediğimiz ,görmediğimiz yer kalmamıştı.Babasına arkadaş olduğumuzu söyledikten sonra hiçbir sorun çıkarmamıştı.
Altı ay önce çok mutluydum herşey istediğim gibi gidiyordu.Onunla aynı eve çıkmak en büyük hayalimdi ve şaşırtıcı bir şekilde babası buna da izin vermişti.Tabiki artadaş olduğumuzu düşündüğünü ve o saçma fikirleri,atlattığını söylemişti.Gerçekten de kendini düzeltmeye çalışıyordu.Herşey anormal bir şekilde normal ilerlemişti.
Ancak her ne olduysa Jeonguk'un doğum gününden sonra olmuştu.Onu bir daha görememiştim.Ne bir mesaj,ne bir arama.Doğum gününden bir hafta sonra bir kaç mesajla ayrılmıştı benden.Sadece bir kaç lanet mesaj.Ondan sonrası yok.Bu gün tam altı ay olmuştu Jeonguk ortadan kaybolalı,daha doğrusu beni terkedeli tamı tamına altı ay.
Jeonguk yine ,Jeonguk'luğunu yapmıştı.Yine sözünü tutmamış,aşkımızı sırtlanamamış ve kaçmıştı.Tam bir korkaktı!Bu ona yakışır bir hareketti.Konu aşksa,ondan ancak kaçmak beklenirdi.
Onun yokluğunda çok şey değişmişti.Ailem de çok değişmiş,benimle fazlasıyla ilgili olmaya başlamıştı.Hastalığımdan artık utanmıyor ve babam benimle birlikte kontrollere geliyordu.Kalp rahatsızlığım iyiye gidiyordu.Ancak ne kadar iyi olursa olsun kalp nakli şarttı.Uygun kalbi bulmak çok zordu.Hastahanede yatırılanlar kalp nakli bekliyorlardı.Ben onlardan şanslıydım.Onların kalbi durmuş artık makinayla yaşıyorlardı.Ama ailemin maddi durumu sayesinde benim gibi hastalar ilaç almakta sıkıntı çekmiyordu.Bu yüzden riski ilerlemiyordu.
Ama o gittikten bir iki hafta sonra adeta delirmiştim.Yemek yemiyor,konuşmuyor,uyumuyordum.
Uyuyamıyordum...
İlaçlarımı bırakmış tam iki ay sonra da komaya girmiştim.Kalbim durmuştu.Üç ay kablolara bağlı bir şekilde uyutulmuştum.Ancak herşey değişti demiştim ya? Mecaz anlamda değildi.
Kalbim de değişmişti.Jeonguk'u taşıyan kalbimi söküp almışlardı benden...
Jeonguk hayatımı elimden alıp gitmişti.Hayatı elinden alınan biri daha vardı.Leeyang.
Ancak asıl mucize neydi biliyor musunuz?
Leeyang ölmeden önce kalbini bağışlamış.Üstelik vasiyetinde kalbini bana bağışladığını yazmıştı.Tabiki uymazsa başka bir bedene nakledilecekti.
Leeyang'ın kalbi bana uymuştu.
Jeonguk'un aldığı hayatı ne ilginçtir ki Leeyang vermişti.Ondan nefret ederken,şimdi ona minnettar olmak çok tuhaftı.Nefret ettiğim adamın kalbini taşıyordum.Ama en kötüsü de neydi biliyor musunuz? Kalbim yenilenmişti,ama hislerim hala eskiydi.
Ona hala eskisi kadar aşıktım.Kahretsin ki onu sevmekten vazgeçemiyordum..
Onu asla affetmeyecek olsam bile sevmeye devam edecektim.Ömrümün sonuna kadar bana yaptıklarını unutmayacaktım.Onu hiç özür dilemediği halde de affediyordum.Kördüm gördüklerime,sağırdım duyduklarıma.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
You Know I'm The One(Vkook)
Fanfiction"Nefret ediyorum;Beni görmezden gelmenden,ağladığımı görmemenden,seni özlememden.En kötüsü senden nefret edemememden nefret ediyorum.Hiç hoş değil ama,biraz olsun bile değil.Hiç nefret edemememden"💔 "Taehyung ve Jeonguk,sevgililer ancak yasak bir i...
