𝐀𝐍𝐆𝐄𝐋 | 𝟏𝟖+

Chapter 22

Angel

Kinabukasan, nagising nalang ako at wala na 'yong katabi ko. Typical, Eris. Naiwan ako rito sa kwarto niyang walang saplot. I wrapped the duvet around my naked body before walking to the bathroom.

I did my routine bago lumabas. Sinuot ko ang button up shirt ni Eris at inayos ang buhok ko.

Lumabas ako ng kwarto dala-dala ang cellphone ko. Iginala ko ang aking paningin, hindi pa ako masyadong pamilyar sa bahay ni Eris kaya maaaring maligaw ako. Ang daming pasikot-sikot dito hindi ko malaman kung nasaan ang hagdan pababa.

Napangiti nalang ako no'ng makita ko ito. Baba na sana ako kaso may nahagip ang paningin ko. Nakabukas nang kaonti ang pintuan ng isang kwarto sa bandang dulo ng hallway.

Naglakad ako papunta roon at dahan-dahang binuksan ng bahagya ang pintuan. Hindi ko napansin na may code pang kailangan para mabuksan ito, hindi siguro nasara ng maayos. Wala akong makita dahil pure pitch-black lang ang bumungad sa 'kin. I tried to reach for the switch but to my dismay I can't find it.

Binuksan ko nalang ang flashlight sa cellphone ko at gano'n nalang ang gulat ko nang itinapat ko 'to sa harap. May nakasabit na malalaking kutsilyo, na para bang gagamitin ito para pang katay. Mayro'n pang chains na nakasabit mula sa ceiling.

Pero ang mas ikinagulat ko ay ang isang bulletin board sa may bandang dulo. Nakapaskil doon ang picture ng iba't ibang tao. Nakacross out ang ibang picture na gamit ang pulang lipstick. Nahagip ng paningin ko ang picture ng Tito at pinsan ko. Napasinghap nalang ako sa nakita.

What the hell?

Biglang bumukas ang ilaw kaya natuon ang tingin ko sa harap. Doon ko nakita ang iba pang gamit na patalim at may isang grinder sa gitna.

Si Eris. Nakatayo malapit sa pinto, may kakaibang ekspresyon siya sa mukha. Na para bang hindi na siya si Eris na nakilala ko. Ang lakas ng tibok ng puso ko, hindi ko alam ang gagawin dahil kinakabahan ako.

"I see that you finally found my secret."

"W-What's the meaning of these? B-Bakit may mga ganito kang gamit?" I stuttered. 

"Simple. I used them for killing." Hindi man lang niya dineny na siya ang may pakana sa pagpatay sa Tito't pinsan ko.

"Y-You killed my—"

"Yes, I killed your Uncle. And your bastard cousin. Those worthless idiots."

"W-Why?"

"Why? Because I love you. And I did this for you, for us." Napailing ako.

"N-No. You didn't do this for me, you did it for you, for yourself. You're selfish, Eris."

Napalunok ako nang lumapit siya sa 'kin. "Yes, I'm selfish. I'm selfish because I'm trying to protect you!" She yelled na ikinagitla ko. "I'm trying to protect you on that obsessed stalker of yours!"

Tumingin ako sa kanya nang may pagtataka. "What are you talking about? Hindi ba't ikaw—"

"No, I'm not. I'm not your stalker. I didn't tell you because it's much safer, you wouldn't get worried. Now, I'm trying my best to catch that freak!"

"By killing people?! Oh my gosh, Eris! Of all people?! Ikaw pa talaga ang may kayang gumawa nito! What's happening to you?! Hindi na kita kilala. At nagawa mo pang patayin ang Tito't pinsan ko!"

Nagulat ako nang hawakan niya ako sa magkabilang braso nang mahigpit bago inilapit sa kanya. "Because they deserved it! They deserved to rot in hell! And I'm still, Eris. The one that you've met, the one that you love!"