17.bölüm

1.5K 46 3
                                    



Mutluydum,mutluyduk. Artık sen ve ben değil bizdik.

Ben Hilal'dim annesi ve babasının biricik kızı, abisinin göz bebeği, kardeşinin can parçası, mahallenin tatlı kızıydım ve ben artık Reisin Hilaliydim.

İçime sığmayan mutluluk,heyecan ve sevinç vardı. Eli elimdeydi ve güven veren kolları arasındaydım. Huzurluydum, huzurluyduk.

İlişkimizi tayfayı toplayıp açıklamıştık. Hem şok olmuş bir o kadarda sevinmişlerdi. Abim mutluydu ama Cihat'a soğuk yapıyordu. Ailelere henüz söylememiştik en yakın zamanda söyleyecektik.

"Oğlum şimdi ben Cihat'a enişte ki diyeceğim yoksa Hilal'e yenge mi?" Burak'ın dediği şeyle gülmüştük.

"ben senin enişten miyim tabii ki Hilal'e yenge diyeceksin"Dedi Cihat hemen lafa atladım

"Hiçte bile Burak kız tarafından bi kere" dedim

"Valla aynen öyle kusura bakma reis" dedi Burak

"Ben erkek tarafıyım kusura bakma yenge" Ümit'in dediği şeyle masada gülüşmeler oldu. Cihat saçıma öpücük kondurmuştu. Abim boğazını temizleyip konuşmaya başladı

"Siz biraz ayrı dursanıza" dedi dediği şeyle güldüm abim bu sıralar fazla kıskançtı

"Yanlış bir şey mi yaptık Kardeşim" dedi Cihat

"İkidir kardeşimi gözümün önünde yiyorsun hayvan" dedi abim. Büyük bir kahkaha attım. Cihat bana kaşları havalanıp baktı. Bakışlarımı ben bilmem dercesine gönderdim.

"Sende gel yanıma oturma şunun yanında sinirim bozuluyor" dedi abim

"Abi abartmıyor musun" dedim

"Ben mi abartıyorum adam seni yiyecek" dedi abim

"Sen olmasan daha rahat yiyeceğim de işte" dedi Cihat benim duyabileceğim şekilde. Kafamı çevirip gözlerine baktım yüzümde bir haftadır olan aptal sırıtışı kondurdum.

Masada kahkahalar atılıyordu herkes mutluydu.

"Vay be Hilal senin yüzünden kaç gece topladım ben Bircan abinin mekanından Reisi" dedi Ümit. Cihat sıkıntılı ve derin bir nefes verdi.

"Olum sen biliyor muydun" dedi abim

Ümit hemen durumu toparlamak istercesine konuştu "Cihat ağzından içerken kaçırmıştı o gün kimseye söylemeyeceğime dair söz verdirmişti ordan biliyorum" dedi

Konu tekrar benim okuluma gelmişti.

"Ee Hilal mezun belgeni yarın alacak mısın" dedi Elif

"Evet Cihat'la almaya gideceğiz ordanda hastaneye geçip başvuru yapacağız" dedim

"Oh be küçüğümüz de büyüdü sonunda" dedi Burak saçlarımı karıştırarak koluna hafifçe vurdum

"Öyle valla daha dün gibi küçük olduğu için isyan edişleri aklımda" dedi Burcu dediği şeyle masadakiler güldü

"Ya ama öyleydi hepiniz üniversiteli olmuştunuz ben hala lisedeydim sizden başka takıldığım kimsede yoktu ki. Zaten siz gittikten sonra Emin ile takıldım biraz o kadar" dediğim şeyle Cihat'ın kaşları çatılmıştı

"Nasıl bir takılma" dedi

"Normal arkadaşçaydı hem geçmiş geçmişte kaldı." Dedim

Ardından kapının çalınması ile Burak masadan kalkıp kapıyı açtı. Yanımıza geldiğindeyse yanında Gülcan vardı. GÜLCAN VARDI YANINDA.

Hepimiz anlamsızca bakarken Gülcan konuşmaya başladı.

"Şey selam rahatsızlık verdim kusura bakmayın Cihat'ı mahallede bulamadım da" dedi pardon Cihat derken? Niye bulacaktın ayrıca

Cihat gayet rahattı bir kolu hala benim omzumdaydı. "Bir sorun mu var Gülcan" dedi Cihat

"Hayır yok ben şey diyecektim beraber kahve felan içelim mi geçen gün halan gelmişti bana söyledide" kaşlarımı çatıp Cihat'a baktım onunda kaşları çatılmıştı. Dikleşip konuşmaya başladı

"Ne gibi konuşmalar?" Dedi Cihat

"Hayırlı bir iş içinmiş bana söyledi bende belki diyerekten yanına geleyim dedim halan kahve için deyince geldim" dediği şeyle sinirlenmiştim yerimden kalkıp mutfağa geçtim. Sinirden tırnaklarımı avcuma geçirmiştim. Ardından mutfağa Cihat girdi.

"Güzelim halam gevelemiş bir şeyler işte boş ver sen onu" diyerek alnıma bir öpücük kondurdu

"Baksana geçen yılda kız ayarlamaya çalışmıştı yine ayarlamaya çalışıyor."

Kollarını bana iyice sardı "sen varken bu kalbe başkası girebilir mi" başımı kaldırıp gözlerine baktım

"Girmez dimi" diye sordum burnuma bir öpücük kondurdu

"Bu kalp sadece sana ait" dedi iyice kolları arasına sokulup konuşmaya başladım

"Bu akşam söyleyelim" dedim

"Neyi" dedi çatık kaşlarıyla
"Bizi" dedim

Çatık kaşları düzeldi yüzüne o en sevdiğim gülüşünü kondurdu.

"Söyleyelim güzelim" diyip saçlarıma öpücük kondurdu

Sarmaşık MahallesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin