Judged |ON HOLD :(|

Meet&Greet

R5 gaat in hun vaste eind-concert-pose staan en buigen. "Thank you!" roept Rydel. Niemand wilt dat ze gaan en we schreeuwen onze longen eruit. Ze buigen nog eens, zwaaien, en verlaten dan toch het podium.

Iedereen begint met elkaar te praten over hoe leuk het was en bewegen zich langzaam naar de deur.

''Ik denk dat het voor ons ietsje later word'' zeg ik tegen mijn moeder.

Ze grinnikt en knikt. 

We lopen door de gang naar een bord met 'meet&greet'. Er staat een pijl onder naar een deur. Er staat ook iemand naast de deur. Hij staat met zijn rug naar de deur. Dan draait hij zich om en kijkt me strak aan. ''Mark!'' zeg ik. Zijn blik veranderd in een lief gezicht. ''Hallo.'' Mark is de vader van de Lynches. Ik geef hem een knuffel. ''Mag ik een handtekening?'' vraag ik. Hij pakt een stift en krabbelt wat op mijn arm. Blij kijk ik hem aan om zo dankje te zeggen. 

De deur gaat ineens open. Een meisje komt huilend van geluk naar buiten. ''Na U, mevrouw'' zegt Mark.Ik knik naar Mark en duw de deur open.

Daar zitten ze. Nou ja, hangen daar. Op de bank. Ze draaien naar mij. ''Hi!'' zeggen ze. Ze gaan staan en geven me een knuffel.

Ze zijn lekker warm en ruiken lekker. Ik houd zo veel van ze het is niet normaal. Ik sta weer te huilen.

''Jij bent toch de armbandjes-winnaar?'' zegt Rocky.

''Ja, ja dat was ik'' ik probeer m'n tranen weg te vegen maar dat lukt niet en ik val weer in Rydels armen.

''Hoe vond je het concert?'' vraagt Ellington.

''Super!'' Ik kom weer los van Rydel en we gaan zitten.

''Vast gaaf voor je dat je hebt gewonnen.'' zegt Riker.

''Helemaal! Ik ben zo blij dat ik jullie nu kan ontmoeten. Jullie zijn alles in mijn leven. I love you guys so much.''

''Awww. Wij houden ook van jou.'' zegt Rocky.

Rydel kijkt vertederd naar me. Ik bedoel, ze is een meisje. Zij begrijpt dat ik zo moet huilen en ik houd zo veel van haar, van hun. Dat is nog het enige wat ik kan denken en zeggen.

''Van wat voor muziek vind je leuk?'' Ross lijkt geinteresseerd in me.

''Uhm.. Ik houd van heel veel maar vooral een mix van rock en pop. Eigenlijk zoals jullie. De laatste tijd hebben jullie volgendsmij ook meer rock nummers en ik vind ze echt geweldig!''

''Haha, dankje!" antwoord Ross.

''Wat voor bands of zangers en zo vind je leuk?'' vraagt Riker.

''Nou.. Vooral jullie.. Maar ook Neon Trees, daar ben ik fan van geworden door jullie eigenlijk hihi, en Kensington, een nederlandse band, maar met engelse nummers. En verder ja, de normale popsterren.'' Ik giechel maar het klinkt belachelijk. Ik stop meteen.

''Kensington? Ik heb van ze gehoord, maar wat voor muziek hebben ze?'' zegt Ellington.

''En wat bedoel je met normale popsterren?'' vraagt Rydel.

Wat een vragen! Ik dacht eerder dat ík de vragen moest stellen! Ze lijken geinteresseerd te zijn, maar ik snap niet waarom..

''Misschien ken je 'War' en 'Streets'?'' zeg ik tegen Ellington en ga door naar Rydel: ''Nou ja, je weet wel.. Taylor Swift, Ariana Grande... Zij allemaal.''

Rydel lachte: ''Dus wij zijn niet normaal?!'' We lachten allemaal. Iedereen is zo lief.

''Zou je het leuk vinden een liedje met ons te zingen?'' vraagt Ross ongemakkelijk.

''Een liedje?! Uh.. Ik bedoel.. Ik kan echt niet zingen.'' zeg ik geschrokken.

''Nou misschien wel, en anders; who cares?'' Ross geef een schuin lachje.

''Euhh.. Oké dan?''

''Vind je 'Easy Love' leuk, October?'' zegt Rocky. Hij heeft mijn naam onthouden.

'''Ja tuurlijk!'' Ik ben heel erg gespannen. Mijn stem trilt en ik tril.

Ross ziet het. ''Niet bang zijn!'' Hij aait over mijn schouder heen. O mijn god.

''Loving you ain't easy

Nothing ever is.

But I will keep on fighting

for a love like this

You know I wouldn't have it any other way.

Even when times get tough

I don't want no easy love''

Het is fantastisch te zingen met hun. Het voelt veilig en gewoon, maar ook speciaal.

''Wauw, October!'' zegt Rydel opgewekt.

Shit. Wat heb ik gedaan? Is er iets met mijn kleding. Ik zoek mijn kleding af naar iets raars. Niks.

''Neeee niet dat! Je kan super goed zingen!'' Rydel lacht.

''Haha, aww dankje.'' Ik bloos.

Ik heb nog geen 1 keer gedacht aan mijn sneden. Dit is de eerste keer vandaag. Meestal denk ik er alleen maar aan. Ik hoop vurig dat ze niets hebben gezien.

''Hier, dit is mijn nummer.'' Ross geeft een stukje papier plotseling aan mij. Waarvoor? Ellington grinnikt en stoot hem aan. Ross geeft 'm een boze blik terug. 

''Jongens ik moet zo wat zeggen.'' fluisterd Ross tegen de band.

Ik hoor het niet. Ik ben het nummer in mijn telefoon aan het zetten. 

''Nog een fotootje?'' vraagt Riker.

We maken nog even een selfie en dan moet ik gaan.

''Doei!'' zeg ik.

''Bye Bye!'' ze zwaaien me uit.

Ik trek de deur open en kijk voor de laatste keer om naar mijn idolen. Dan doe ik de deur dicht.