Judged |ON HOLD :(|

LA

De vroege octendzonnestralen schijnen zacht op mijn gezicht en de warme wind speelt met mijn haren. Een hand laat ik de blauwe lucht aanraken en ik laat mijn vingers bewegen met de lieve muziek. Rydel rijd met volle vaart over de lege snelweg. De weg loopt smooth onder de auto door.
'The weigh
Of a simple human emotion,
Weighs me down,
More than a tank
Ever did' Troye Sivans stem gaat door onze oren en verteld me wat ik voel, en dan wat ik moet doen.
'Don't give it up'
Ik reik mijn vinger naar de doorspoelknop.
"Tijd voor iets vrolijks." zeg ik. Ik heb geen zin om verdrietig te zijn. Ik wil niet denken aan Ross die gisteravond zichzelf strafte. Troyes stem begint weer te zingen. We hebben zijn cd opgezet.
'But don't you wanna see the world, boy.
All the countries and the stars, boy.
Just don't look them in the eyes, boy.
You just gotta take the lifes, boy.
Let me take you for a drive, boy.
Oh, I swear you'll feel alive, boy.
All you gotta do is trust that i'm being true,
And do it for the people who love you.' deze tekst lijkt wel voor Ross en mij geschreven. We moeten blij zijn voor de fans. We moeten lachen en zeggen dat wij oké zijn, maar we weten dat dat niet zo is. 'Do it for the people who love you.' zei Troye. Troye heeft gelijk. We mogen de band niet kapot maken hierdoor. Er is nog steeds niets gebeurt ofzo, maar ik heb een slecht gevoel over dat ik heb verteld over de proppen in de prullebak.
'Let's go have
Fun.'
"Mag 5 seconds of summer op?" vraag ik. Ik heb het ineens gehad met 'Fun'.
"Haha, heb je een hekel aan Troye Sivan?" lacht Rydel terwijl ze naar mij schuin kijkt.
"Nee natuurlijk niet, maar ik heb niet echt zin in deze muziek." zeg ik. Ik trek een laatje open en ga op zoek naar de cd. Een boekje vol cd's ligt achteraan. Ze hebben echt alle cd's lijkt het. Van Ariana Grande naar Zayn Malik. Ik doe het boekje open op zoek naar 5sos. Tussen de stapels cd's zie ik ineens een klein stukje ijzer uit een puntenslijper liggen. Ik slik, zuchtend naar het mesje. Het is van Ross. Ik zoek naar een gleufje en verstop het daartussen. Zo kan hij het niet meer vinden. En ik als ik het nodig heb kan ik het pakken..
Ik voel Rydels ogen in mijn zij prikken.
"Is er iets?" vraagt ze. Ik doe mijn mond open maar bedenk me dan. Ik voel me al stom omdat ik heb verteld wat Ross heeft gedaan.
"Uhm.. Ik.. Ik heb hem te pakken!" lieg ik en pak snel de 5 seconds of summer cd. Ze ziet wel dat ik lieg, maar dat maakt mij niets uit. Het is beter zo. Snel prop ik de band in de radio en ze beginnen te spelen en te zingen.
'Wooh!
Hey!
That's what I like about you.
You hold me tight.
Tell me i'm the only one.
Wanna come over tonight?
Yeah.
Keep on whispering in my ear.
Tell me all the thing that I wanna hear.
'Cause it's true.
That's what I like about you!'
Rydel bekijkt zichzelf in de grote spiegel terwijl ze een leren jack met spikes voor zich houd.
"Rydel, hoeveel heb je wel van die jackjes?" zeg ik spottend met mijn armen over elkaar.
"Geen met spikes." zegt ze lachend. Ik lach mee.
"Kijk jij ook eens rond." zegt ze tegen mij. Ik haal mijn shouders op maar begin dan toch een beetje door de rekken te gaan. Ik wil niet verdrietig worden. Ik wil niet naar mezelf kijk naar mijn non-tigh gap, mijn non-collarbones en non-hip bones en dikke buik. Hoe hard ik ook probeer, ik heb vandaag een dag waar depressie en anorexia heel erg aan mijn hoofd zeuren. De hele tijd word er tegen me gezegt; 'Ga je dat echt eten? Je word zo nóg dikker. Je bent echt lelijk. Waar zijn je botten? Niemand mag je. Iedereen haat je. Je verdient geen leven zoals dit. Hoe durf je met Ross te gaan? Dat hij joú vertrouwd. Heel dom. Jij verteld het meteen aan iedereen die het maar wilt horen. En zelf durf je niet eens te vertellen wat hetzelfde is als Ross.' Ik pak snel een paar paarse hakjes. Het is meteen de goede maat. Ik moet echt aan iets anders denken. Ik ga zitten en doe mijn schoenen en sokken uit en doe de lakschoentjes aan. De hak is maar klein, maar heel schattig. Ze fonkelen in het licht van de tl-buizen op het plafond. Rydel draait zich om.
"Aww! Die zijn zo schattig. Het lijkt net alsof je uit Mary Poppins stapt, of The Wizard of Ozz."
"Dankje." zeg ik. Ik zoek naar het prijskaartje en als ik hem vind lees ik het. €147 euro. En zij vinden dit normaal. Rydel heeft twee t-shirtjes en natuurlijk het leren jack en we rekenen ze af. Blij en vol beladen lopen we naar buiten.
"Wat gaaf!" Zeg ik.
"Ja hè?" antwoord ze.Twee mannen met gevaarlijk grote camera's komen aan rennen en beginnen foto's te maken. De flitsen prikken gemeen in mijn ogen, maar dat is oké. Het voelt net alsof we modellen zijn, en de paparazzi veraderen we in onze eigen fotoshoot. Ik moet denken aan het modellenbureau Aeli. Ik moet ze nog wel vertellen dat ik al in Amerika zit. Ik moet snel een e-mail versturen. De scherpe flitsen verlichte mijn hele beeld. Flashbacks van alles in Nederland komen terug. Het concert, het kleine armbandje van Rocky dat mijn hele leven heeft veranderd, de meet&greet, het ziekenhuis, de muziek en natuurlijk Ross en mijn vader. En ook mijn depressie en anorexia. Zoveel is er gebeurd in alleen maar iets meer dan twee maanden! Zo kort! Ik word uit mijn droom wakker geschud door Rydel. We moeten uit het winkelcentrum naar de auto. We zouden nog naar het strand gaan.
Likkend aan ons ijsje laten we onze tenen scrubben door het zachte zand. Anorexia zeurde weer aan mijn kop, dus heb ik 1 bolletje vanille-ijs genomen in een bakje. Ook al zit het in een bakje, lik ik er aan. Zo ben ik. Rydel heeft een ijsje met framboos en cookie dough met smurfen spikkels.
"Die ijsverkoper was schattig hè?" zegt Rydel plotseling.
"Rydel! Je gaat al zowat trouwen met Ellington joh."
"Trouwen? Haha."
"Het zou schattig zijn. Schattiger dan met een ijsverkoper." We lopen met een glimlach op ons gezicht in stilte verder.
"Jij en Ross zijn echt heel lief bij elkaar, weet je? Ik hoop dat jullie ook lang bij elkaar blijven." zegt ze dan. Ze kijkt op mij neer. Ik kijk haar aan.
"Dankje Rydel." ze knikt en we lopen weer door. We gaan wat dichter bij het water lopen en spetteren elkaars voeten giechelend nat. De ondergaande zon is fantastisch vandaag. De kleuren steken fel tegen de donkere hemel af. De rode, oranje, gele en roze strepen bruinen onze lichamen. Na een geweldige meidendag is het tijd om terug naar huis te gaan.