"We moeten je eigenlijk meer leren kennen." zegt Rydel.
"Ja, we weten weinig over je." knikt Ross instemmend.
"Zullen we een thee feestje doen?" vraagt Rydel aan de groep.
"Alweer?" antwoord Riker geërgerd. Ik giechel van zijn reactie.
"Zou een roadtrip leuk zijn?" vraag ik aan de groep.
"Wauw, ja leuk!" zegt Rocky.
"Ik rijd!" roept Ross.
"Echt niet! Ik rijd! Dalijk rijden we met z'n alle de prak in." grijpt Rocky en we moeten allemaal lachen.
"Maar dat is goed. Wat moeten we meenemen?" vraagt Ellington.
"Allemaal lekkere hapjes en drankjes! Daar zorg ik voor." zegt Rydel gelijk.
"Zal ik helpen?" vraag ik aan haar.
"Ja leuk." antwoord ze.
"Als we gaan picknicken moeten we ook wel een deken en kussens hebben." zegt Ellington. Ross is duidelijk teleurgesteld dat hij niet mag rijden.
"Jij mag wel op de terug reis rijden." zeg ik hem en raak zijn schouder vlug aan. Hij glimlacht naar me.
"Zullen wij naar de keuken gaan?" Rydel trekt me al naar het keukentje. We zitten immers nog in een hotelletje. We doen allebei een schort aan.
"Wat zal leuk zijn?" vraag ik.
"Misschien cakejes?"
"Citroencakejes!"
"Yes!! En wat dacht je van sandwiches?" Ze pakt alle spullen uit de kastjes want ik heb geen idee waar alles ligt. Ondertussen zoek ik een recept op. Rydel is duidelijk de keuken-prinses hier in huis. Op instagram en twitter zet ze ook vaak foto's van haar creaties. Ze zien er altijd lekker uit.
Een tijdje later komen de cakejes uit de oven. Ze ruiken fantastisch. We laten en ze even rusten en ondertussen pakt Rydel spullen voor de sandwiches.
"Zullen we ook een soort punch maken? Nou ja, ik heb ooit een soort aardbeien drankje gemaakt. Dat was best lekker."
"Oké, maar hoe doe je dat?"
"Let op." ik heb daarnet een tapapparaat zien staan, en loop ernaartoe en pak hem op. Ik zet het op de tafel. Ik loop naar de koelkast en wonder boven wonder staat daar een fles soda.
"Heb je aardbeien?" met een vragende knik antwoord Rydel en grabbelt in een boodschappentas. Ze hebben echt alles.
Rydel begint al aan de sandwiches, die er geweldig uit zien, terwijl ik een paar aarbeien snijd en ik doe er, omdat het er toch is, een paar besjes bij. Ik help nog even mee met Rydel en dan haal ik het fruit uit de tap. Het heeft een lekkere smaak nu gekregen en het lijkt alsof ik het helemaal zelf heb gemaakt. Tevreden kijken we naar ons resultaat. We stoppen alles zorgvuldig in tassen en doen er nog wat borden en bestek bij. Voor de zekerheid doen we er ook nog een zak chips bij.
"Ready to go!" roepen wij in koor als we de kamer in komen lopen.
"Waar gaan we eigenlijk picknicken?" vraagt Rocky. Hij moet immers rijden.
"Het strand?" zeg ik. Het is wel fris op het strand, maar dan gaan we wel uit de wind zitten. Ik heb gelukkig een oversized sweater aan en ik neem ook mijn jas mee. Hoe zien al die meisjes er zo schattig uit met oversized sweaters als ik eruit zie als een gestopte drugsdealer? Niet eerlijk als je het mij vraagt. Ik heb niet eens een spleet tussen mijn benen, een tigh gab. Ugh. Ik besluit alleen het sapje te drinken zo, en misschien een stukje sandwich, maar zo min mogelijk.
We passen nog maar net met zijn alle in de lift en de deur gaat dicht. De vloer van de verdieping verdwijnt in het zwarte gat en op het zelfde moment krijg ik een gevoel in mijn maag alsof ik omval. Als we beneden komen voel ik me duizelig en misselijk.
"October, gaat het?" Ross kijkt bezorgd naar me.
"Ja..ja het gaat." Ik wil een stap zetten om te laten zien dat alles goed is, mar val bijna om.
"Nee toch niet." hij wurmt zijn arm in die van mij zodat ik kan leunen tegen hem. Gelukkig gaan we zo zitten in de auto. Dankbaar kijk ik tegen hem op en knik naar hem. We stappen met zijn alle de lift uit en springen de auto in.
"Dak eraf?!" zegt Rocky.
"Ja!!" roept iedereen en Rocky drukt op een knopje. Het dak schuift langzaam van de auto af en de frisse lucht komt weer terug. Rocky zet de cd van Neon Trees hard op. Riker doet nog 1 laatste 'Wooh!' en we vertrekken op weg naar de zee.
De wind dwaalt door onze haren en onze oren vervuld met muziek. We zingen allemaal vals mee. Het boeit toch niet, niemand kan elkaar écht verstaan. We hebben het super gezellig in de auto. Dit is echt de beste dag van mijn leven. Elke dag als ik met hen ben is de beste dag van mijn leven. Dan stopt de muziek.
"Welke cd nu?" schreeuwt Riker door de auto, die voor naast Rocky zit. Ik zie een lichtblauwe cd liggen.
"OMG, Jullie hebben TRXYE!"
"Ja natuurlijk!" lacht Riker en stopt de cd in de gleuf. De muziek begint te spelen. Ik houd van Troye Sivan's muziek. Het is heel anders, het is langzaam maar toch vrolijk. En de lyrics is hemels.
" In the crowd alone
And every second passing
reminds me I'm not whole
Bright lights and city sounds
are ringing like a drone
Unknown, unknown
Glazed eyes
Empty hearts."
Ik zei het je. De lyrics is geweldig. Ik wil voor altijd hier blijven zitten in de auto met de band, meezingend met de TRXYE cd. En met Ross naast me. Ik geef toe. Ik ben totaal gek op hem. Alleen, ik bedoel, wie niet?! Maar steeds als hij zijn glimlachje trekt dan word ik ook meteen helemaal blij. Bij hem is dat heel sterk. Zonder dat ik het door heb heb ik al de hele tijd hem aan zitten staren. Ik schrik op uit mijn gedachten en kijk naar achter. De weg die voor de auto verloren is gegaan, komt hier weer terug om opnieuw verlaten te worden door de volgende auto die zo achter ons zal rijden. Ik heb echt rare gedachten. Zouden anderen ook zo denken? Ik denk veel in een verhaal, een quote. Raar eigenlijk. Ik zou willen weten hoe anderen denken. Het zelfde als ik hier denk, over wegen die verlaten worden, en opnieuw ontdekt worden? De zonnestralen branden op mijn benen. Door mijn sweater voel ik het niet echt. Ik draai me om om ook de zon op mijn gezicht te laten schijnen. Het is warmer dan ik dacht. Dit is echt perfect.
We komen bij het strand aan. We stappen uit en halen de spullen uit de auto. Ellington spreid de deken over het zand, dichtbij het water, maar het zand is toch zacht. Ik ga erop zitten en probeer een soort verhoginkje te kneden om de tap op te zetten. We zetten al het eten in het midden van ons.
"Lekker!" Rocky pakt meteen een sandwich.
"Hebben we sowieso verdient, hè" Riker graait een citroencakeje van de stapel. Iedereen pakt wat te eten en ik help iedereen met de tap. Die zit namelijk naast me. Iedereen vind het lekker.
"Dus... Wat zijn je hobby's?" vraagt Riker ineens aan mij.
"Oh eh.. Nou ik vind het leuk om te zingen en... Nou ja dat is misschien een beetje raar maar.. Ik blokfluit." beschaamd duik ik ineen en kijk ze aan. "Ik vind tekenen en mode ook leuk."
"Gaaf! En fluit?! Kunnen we daar misschien iets in een nummer mee?" zegt Rydel opgewekt.
"Ja natuurlijk!" Ross kijkt ook blij.
"Zo goed ben ik ook al niet.."
"Je moet jezelf niet zo naar beneden halen, Occie. Je doet het vast goed." Rydel is zo lief. Ik kan haar echt vertrouwen.
We kletsen en eten nog een beetje. Ik eet toch alsnog een sandwich, maar verder niets. Ik heb genoeg voor vandaag. We hebben het gezellig. We lachen veel en er komt een mooie zonsondergang al in zicht. Om 1 of andere reden stopt iedereen met praten. We kijken met zijn allen naar de golven terwijl de lucht oranje-rood kleurt. De zon verdwijnt heel langzaam achter de blauwe zee. Een streep vloeit nog over de horizon. Het is toch best warm geworden vandaag. Mijn jas heb ik allang uit gedaan en mijn sweater is opgestroopd. Iets te hoog misschien. Wij staren naar de zee, maar Ross staard naar iets anders dan de rest. Hij blijft naar mijn arm staren. Schut zijn hoofd. Dan kijkt hij naar mijn gezicht. Ik heb een glimlach op mijn gezicht. En deze keer een echte. Dan kijkt hij naar zijn eigen arm. Hij wrijft erover en richt zijn blik op de horizon. Waarom doet ze dat? Wat is er dat haar zo verdrietig maakt? Zijn wij niet goed voor haar? De golven rollen over het zand en verdrinkt in hun eigen diepte. Ik ben niet goed voor haar. Ross kijkt weer naar me. Pas nu merk ik dat hij naar me kijkt. Ik kijk vlug hem aan en hij kijkt snel weg. Maar ik wist dat hij me aan keek. Een golf vloeit over het strand en raakt het puntje van mijn teen. Ik rijk er naar uit en raak hem aan. De zee is erg koud. Maar de zon is echt perfect. Zo blijven we nog een lange tijd kijken, terwijl het steeds donkerder wordt..

JE LEEST
Judged |ON HOLD :(|
Fiksi PenggemarOctober, een meisje van 17 met bruin haar en blauwe ogen, is héél erg fan van een band R5. Eindelijk mag ze naar het concert en wint ze ineens een meet&greet met de band! Als ze een stukje zingt gebeurt er iets waarvan October nooit had durven drome...