a Dose of Salt

on

under my skin

"Sürpriz!!" herkes uyum içerisinde haykırmış, aralarından birkaçı parti düdüklerine üflemişlerdi. Jimin, personel odasına tamamıyla aklı karışmış bir şekilde göz gezdirdi. İçerde cerrahlar, favori hemşireleri ve hastane çalışanları, ve hatta babası da dahil olmak üzere Yönetim Kurulu Üyeleri vardı. Ve herkes gülümseyerek sanki bugün doğum günüymüş gibi ona bakıyordu; hoş, bugün doğum günü de değildi. Duvarı kaplayan TEBRİKLER yazılı bir pankart, masada pasta ile lezzetli birkaç atıştırmalık ve bardak tutucuda Starbucks kahveleri vardı. Taehyung kocaman kare gülümsemesiyle ona yaklaşmış ve kafasına, elinde tuttuğu plastik altın tacı yerleştirmişti. Seokjin Jimin'e gururla baktı ve ardından masalardan birine ilerleyip kocaman plaketi eline aldı.

Jimin ameliyatından henüz çıkmıştı ve kahve almaya gidiyordu ki hemşirelerden biri durdurup onunla personel odasında görüşmek isteyen biri olduğunu söylemişti.

"Hah?" Kafası karışmıştı. "Bugün... doğum günüm falan değil?... neler oluyor?"

"MAKALEN JİMİN!!" Taehyung heyecanla haykırmıştı; o gerçek bir en iyi arkadaştı, gerçek anlamda Jimin için mutluydu.

Jimin donakalmıştı ve en sonunda neler olabileceğini anladığı an kalbi tekledi. "Yok... artık..." yanlış anlamış olabileceğinden korkarak söylemişti.

"Dr. Park," dedi Seokjin plaketi ile birlikte ona doğru ilerlerken. Yolu açmak adına herkes geri adımlamıştı. "Tebrikler. Ölüme uzanan aort darlığı ve transkateter aort kapak implantasyonunu takiben yeniden kabul içeren kardiyak değişiklikleri hakkındaki bilimsel araştırma makalen New England Tıp Dergisi tarafından kabul edildi. Bu, yıllık sayıları için yalnızca onların bülteninde yayınlanmakla kalmayacak, aynı zamanda birçok farklı bültende daha yayınlanacak çünkü NETD makaleni herkesin paylaşması için öneride bulunarak Dünya Tıp Derneği'ne göndermiş. Şimdiden bile araştırman hakkında yalnızca övgüler alıyorum. SMC seninle gurur, burda hala bizimle oluşundan onur duyuyor. Ve ben, ben seninle gurur duyuyorum, Dr. Park. Harika çalışman ve araştırman için teşekkürler. Araştırma projen için sıkı çalıştığını biliyorum." dedi Seokjin plaketi Jimin'e uzatırken. Odadaki herkes alkışlarken Jimin'in şoktan ağzı açılmıştı. 

Jimin geçen hafta Jungkook'un yanında azarlandığı ve asistanların etkinliğine katılmak zorunda bırakıldığı zamandan bu yana hâlâ Seokjin'e sinirliydi. Fakat şu an, sinirini şimdilik gözardı etmeye karar vermişti çünkü mutluluktan neredeyse ağlamak üzereydi.

New England Tıp Dergisi; Massachusetts Tıp Derneği tarafından kurulmuş, dünyada en prestijli ve yayına devam eden en eski tıp dergisiydi. NETD tarafından işinin paylaşılması tüm doktorlar için büyük bir onurdu. Yalnızca bu değil, aynı zamanda dergide yer alan doktor sayılarına göre yükselecek olan sıralama için hastane açısından da oldukça önemliydi. Yanı sıra, yıllıkta yayınlanmış olmak size bağış sağlıyor- diğer bir deyişle hastaneye büyük, kabarık bir çek veriliyordu. Seokjin sonunda departmanı için gözünü diktiği tıpkı son çıkan MRI makinesi gibi yeni lüks ekipmanlar alabilirdi. Oldukça prestijli bir dergide yer almak, hastaneyi bağışçı ve yatırımcıların fark etmelerini sağlayacak şekilde ilgi odağı yapıyordu. Bağışlar, bağışlar ve daha çok bağış! Seokjin ve kurul üyelerinin yüzlerindeki büyük gülüşün sebebi anlaşılmıyor değildi!

"Ben..." Seokjin'den plaketi alıp herkesin önünde eğilirken mırıldanmıştı Jimin. Makalesini neredeyse koca bir yıl boyunca araştırıp yazmıştı, vardıya sonrası zamanının neredeyse çoğunu nöbet odasında, hastanenin tıbbi laboratuvarı ve kütüphanesinde geçirmişti. Aylar sonra nihayet tamamlayıp gönderdiğinde ise kendisini, kaygıdan delirmemek adına, bu yaptığını unutmaya zorlamıştı. Jimin daha önceleri birkaç bilimsel tıp dergilerine daha çıkmıştı fakat NEJM büyük bir olaydı. "Ben.. yalnızca, teşekkürler. Herkese tebrikleri ve destekleri için çokça teşekkür ederim. Ne demem gerektiğini bilmiyorum. Bu olanlara inanamıyorum..."