1.

1.3K 42 77
                                    

Tam 1 yıl 85 gün olmuştu. Onsuz geçirdiğim 1 yıl 85 gün. 3 yıl falan önce sevgili olduğum adamla evlenip sonsuza kadar onunla, çocuklarımızla mutlu olacağımı sanıyodum. Beni herkesden korur, asla üzmez sanıyodum. Ama bana en büyük zararı onun vereceğini tahmin etmemiştim. Hayatımın aşkı sandığım adamın beni aldattığını öğrendim. Hemde düğün gecemizde. En mutlu olduğumuz gün. Ortalıktan kaybolunca telaşlanmıştım. Her yerde onu arıyodum. Ve buldum. Yanıma gelip bir şeyler söylediğini, açıklaya bileceğini söylüyodu ama hiçbirini duymadım. Neden yaptığını ve ne kadar salak olduğumu düşünüyordum. Kimseye hiçbir şey söylemeden düğünü terkettim.

Babamla onun babası ortak oldukları için ve düğünü terkederek suçlu durumuna düşerek babamı rezil ettiğim için babam beni hiç dinlemeden evlatlıktan reddetdi. Annem de hiç sesini çıkarmadı tabi. Neden yaptığımı sormadılar. Ne halde olduğumu görmelerine rağmen hala kendilerini düşündüler. Zaten beni sevmezdiler. Kendime bile faydam olmadığını söylerdiler. Bende beni umursamayan birine derdimi anlatmadım. Bir gecede hem sevdiğim adamı hem de ailemi kaybettim. Bir gece daha onlarla aynı şehirde yaşamaya katlanamadım ve şehri terkettim. Başka bir şehre taşındım. Hala onu sevdiğim için kendimden nefret ediyorum. Artık ne aşka ne mutlu sonlara inancım var.

Başka bir şehirde bir süre idare ettim. Ama paraya ihtiyacım olduğu için bir sürü işe başladım. Ama hepsinden kovuldum. Sürekli ruhsuz gibi dolaştığım, kimseyle konuşmadığım için herkes psikolojik sorunlarımın olduğunu sanardı ve kovardı. Bir gün aniden iş teklifi geldi. Hiç böyle bir şey olmadığı için çok şaşırdım. Tabi ihtiyacım olduğu için hemen kabul ettim. Artık son umudum burda çalışmaktı.

Büyük bir şirketti ve dışarıdan bakıldığında çok güzel bir yere benziyodu. Hala neden beni aradıklarını düşünüyorum. Umarım burdan da kovulmazdım. Silah zoruyla gülümser gibi gülümseyip bekleme odasında şirketin sahibini bekliyodum. Kapı açılınca bir kadın girdi. Kadın yüzünü bana döndüğünde ne kadar şanssız olduğumu ve hayatın asla bana gülmeyeceğini anladım. Hayır. Bunun da başıma gelmesi imkansızdı.

"Deniz"

"A-azra"

Son umudum olan bu yerin sahibi hayatımı mahveden aynı zamanda hala sevdiğim adamın kız kardeşi olamazdı...

İmkansızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin