0.4°

22K 1K 129
                                    

°
Arsel Ailesi 1 hafta önce...

Yamaç Arsel çalışma odasına geçip iki gün önce gelen mektubu okumaya karar verdi.

Artık alışık olduğu bağırtıları duymazdan geldi. Melisa ve Abilerinin çıkardığı kavgalardandı.

Koltuğuna oturup eline mektubu aldı. Önce etrafına baktı kimden geldiği yazmıyordu. Kaşları çatılsada mektubu açıp okumaya başladı.

Merhaba Yamaç ARSEL

Bu mektubu sana yazıyorum çünkü büyük bir kandırmacanın içindesin. Kendi kızın sandığın ve 17 yıldır büyüttüğün Melisa aslında senin kızın değil. Eğer kendi kızını bulmak istiyorsan bilgileri diğer kağıda yazdım. Git ve kendi kızını al...

BİR DOST...

Yamaç Arslan kağıdın elinden sertçe alınmasıyla kendine geldi. Ne zaman ağladığının bile farkında değildi. Kağıdı elinden alan kişiye baktı. Aras'tı gelen. Hızla mektubu okuyup babasına baktı. Oda şok olmuştu. Bir kağıda birde babasına bakıyordu.

Sonunda kendine gelip kağıdı buruşturup attı. Bu gerçek olamazdı.

"Baba umarım bu kağıda inanmıyosundur. Biri bizimle dalga geçiyo olmalı."

Aras kendi kendine konuşurken Yamaç Arsel ne yapacağını düşünüyordu. Yamaç Arsel bir karara varmıştı. Araştıracaktı eğer böyle birşey varsa hemen kendi kızını alacaktı.

Ama eşine hemen söyleme taraftarı değildi. Önce emin olacak sonra ailesine haber verecekti.

Odada dönüp duran Arası kolundan tutarak koltuğa oturttu. Oda karşısına oturup kararını belirtti.

Aras her ne kadar sinirli olsa da oda istiyordu gerçek bir kız kardeşinin olmasını.

__________ 5 Gün Sonra _________

Yamaç Arsel uzun bir araştırmanın sonunda gerçekleri öğrenmişti. Melisa gerçek kızı değildi. Kızı ufak kardeşiyle üvey babasından ayrı yaşıyordu. Kafede şarkıcılık yapıyordu.

Artık ailesine gerçekleri söylemeliydi. Aşağıya inerek ailesini salona çağırdı.
Aras az çok tahmin ediyordu babasının ne konuşacağını.

Babasından önce haberi olmuştu Arasın. Kardeşinin peşine çoktan adam takmıştı bile.

Tüm aile aşağıya inince Yamaç Arsel herşeyi anlatmaya başladı. Abiler ve kardeşi olaya tavrını koymuşlardı. İstemiyorlardı kardeş falan.

O kız ise hemen sevinmişti. Bu ailden kurtulacaktı sonunda

Arasın sessiz olduğunu görünce abi takımı bu sefer Arasa bağırmaya başladı.

"OĞLUM SEN NİYE SESSİZSİN BİLİYOMUYDUN DAHA ÖNCEDEN LAN!"

Aras daha fazla bu bağırışmalara dayanamayıp oda patladı sonunda.

"BİLİYODUM LAN NE OLMUŞ!"

"ARAS BANA BAĞIRMA!"

"ASIL SEN BANA BAĞIRAMAZSIN! BENDEN BÜYÜKSÜN DİYE ÜZERİMDE HAKİMİYET KURAMAZSIN!"

Furkan abisi daha fazla dayanamamış ve yumruklamaya başlamıştı kardeşini. Arasta abisine karşılık verirken babası kavgayı ayırdı. Aras son kez sinirli bir şekilde abisine bakıp ceketini alıp evden çıktı.

___________

Aras elinde içkisiyle sarsak adımlarla yürüyordu. Sonunda dayanamamış yere çökmüştü. Aradan bi 20 dakika sonra bi kız yaklaşmıştı yanına.

Kıza baktığında kardeşi olduğunu gördü. Onu yerden kaldırmaya çalışıyordu. Oda hafif kendini kaldırıp yürümeye başladı.

Bir süre sonra kızın evine varmışlardı.
İlk başlarda soğuk yapsada kıza alışmıştı.
O Ateş denilen bücür onunla uyumak isteyince kıskanmıştı mesela.

Bu alışma olayı sinirini bozmuştu Arasın. Gözlerini kapattı sakinleşmek için. Kız onun bu halini yanlış yanlış anlamış olacakki hemen yatak hazırlamıştı Arasa.

İyi geceler dileyip gitmek üzereykenadını söylemişti Aras. Alya anlamsız bakıyordu. Cümlesini düzeltti Aras. Kızda adını söyleyip gitmişti. Arasta gözlerini kapatıp uyumaya başladı.

-_-_-_-_-_-_-_-_-

Aras mutfaktan gelen güzel kokuyla gözlerini açtı. Sessiz adımlarla mutfağa ilerleyip kıza bakmaya başladı.

Kızın tatlı hareketlerini izlemeye dalmışken yanlışlıkla tabağa çarpıp ses çıkarmıştı. Kız korkuyla ona dönerken o mahçupca özür dilemişti kızdan. Artık gitmesi gerektiğinide eklemeyi unutmamıştı.

Kız hemen kaşlarını çatmış ve sert bir şekilde kahvaltı yapmasını söylemişti. Aras emin olamayarak gözlerine bakmıştı kızın. Kız tekrar söyleyince onaylamıştı.

Ateşi uyandırmaya giderken onada lavabonun yerini söylemeyi unutmamıştı. Aras elini yüzünü yıkayıp sofraya oturmuştu. Kahvaltıda Alya Arası kafeye çağırmıştı.

Ama Aras ailesinin onu merak ettiğini bilerek reddetmişti kızı. Kız ailesini çağırsada Aras daha faa abileriyle kavga etmemek için geçiştirmişti kızı.

Yemekten sonra hızlıca evden uzaklaşıp kendi evine gitmişti. Eve girdiğinde salondan sesler geldiğini duydu. Salona yaklaşıp kapıdan içeriye baktı. Abileri ve kardeşi hem sinirli hemde mutsuz suratlarıyla babasına bakıyordu.

O an düşündü Aras. Belki bu aileyi düzeltebilirdi Alya. Bu aileyi o kız bozmuştu. Belki neşesiyle düzeltirdi bu olayları. O kızın gelmesini istiyordu bu eve.

Ailesini boşverip odaya çıktı hızla. Banyoya girip kısa bir duş aldıktan sonra yatağına uzandı. Kafeye gitmeyecekti ama evden dinleyecekti kızı.

Hızla internetten kızın kafesinin canlı yayınını buldu. Son şarkıya kadar güzeldi taki o Ege denen herifle gülüp şarkı söyleyene kadar.

O an Arasın içinden farklı bir duygu geçti. Kıskançlıkmıydı bu hissettiği duygu.
Ne olursa olsun o kız gelmeliydi bu eve.
Aras inanıyordu o kız bu aileye iyi gelecekti.

Hızla aşağıya inip babasının yanına gitti. Tüm aile salondaydı. Kimseyi umursamadan babasına bakarak konuşmaya başladı Aras.

"Baba ben Alyanın bizimle yaşamasını istiyorum. Daha fazla beklemeyelim hemen söyleyelim gitsin."

Babası Arasın bu tavrına çok sevindi ama kararsızdı da. Karısına baktı Yamaç Arsel. Karısıda hevesle başını sallayınca telefonun çıkartıp. Üvey babasını aradı Alyanın. Yarın yinede kızı için test yaptıracak sonrada kızını ikna edip yanına alacaktı.

Üvey babası hemen onaylamış ve kızının evine doğru yola çıkmaya başlamıştı. Borçları vardı üvey babasının. Belli bir miktar para karşılığı ikisinide vermeyi düşünüyordu. Çünkü biliyordu Alyanın Ateşi bırakmayacağını.

Bir diğer habere de o kız sevinmişti. Kurtulup rahat rahat takılacaktı artık. Sevinçle odasına çıkmaya başladı.

Ama abileri ve kardeşi bu olaya hiç sevinmemişti. O kızında onun gibi olacağını düşünüyordu.

Hepsi sinirle odasına çıkarken Arasta mutlulukla odasına çıkıyordu. Bu sebepsiz mutluluğu nedendir bilmiyordu. Ama tek bildiği şey bu kızın aileye mutluluk getireceğiydi.

Kendisi bile bu kısa sürede kıza alışmışken diğerlerininde daha fazla kötü davranamayacağını biliyordu. O gelince yinede çokta yakın olmamaya karar verdi. Daha fazla düşüncelerine kafa yormayıp uyumaya başladı.

-_-_-_-_-_-_

Eveeettt ne diyelim geç olsunda güç olmasın bu bölüm biraz kısa oldu ama diğer bölümü uzun yapmaya çalışacağım :)

Bölümü okuduğunuz saat =>



Abilerim Ve Kardeşim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin